Salmos 109

1 Para el músico principal. Un salmo de David. Dios de mi alabanza, no te quedes callado,

Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull

2 porque han abierto contra mí la boca del malvado y la boca del engaño. Me han hablado con una lengua mentirosa.

því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.

3 También me han rodeado de palabras de odio, y lucharon contra mí sin causa.

Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.

4 A cambio de mi amor, son mis adversarios; pero estoy en oración.

Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.

5 Me han pagado mal por bien, y el odio a mi amor.

Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.

6 Coloca a un hombre malvado sobre él. Que un adversario se ponga a su derecha.

Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.

7 Cuando sea juzgado, que salga culpable. Que su oración se convierta en pecado.

Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.

8 Que sus días sean pocos. Que otro tome su cargo.

Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.

9 Que sus hijos se queden sin padre, y su esposa viuda.

Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja

10 Que sus hijos sean mendigos errantes. Que se les busque desde sus ruinas.

og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.

11 Que el acreedor embargue todo lo que tiene. Que los extraños saqueen el fruto de su trabajo.

Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.

12 Que no haya nadie que le extienda su bondad, ni que haya nadie que se apiade de sus hijos sin padre.

Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.

13 Que su posteridad sea cortada. Que en la generación siguiente se borre su nombre.

Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.

14 Que la iniquidad de sus padres sea recordada por Yahvé. No dejes que el pecado de su madre sea borrado.

Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.

15 Que estén continuamente ante Yahvé, para cortar su memoria de la tierra;

Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.

16 porque no se acordó de mostrar amabilidad, sino que persiguió al pobre y al necesitado, los quebrados de corazón, para matarlos.

Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.

17 Sí, le gustaba maldecir, y le vino bien. No se deleitaba con la bendición, y estaba lejos de él.

Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.

18 También se vistió con maldiciones como con su ropa. Llegó a sus entrañas como el agua, como aceite en sus huesos.

Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.

19 Que sea para él como la ropa con la que se cubre, por el cinturón que siempre está a su alrededor.

Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.

20 Esta es la recompensa de mis adversarios de parte de Yahvé, de los que hablan mal de mi alma.

Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.

21 Pero trata conmigo, Yahvé el Señor, por amor a tu nombre, porque tu bondad es buena, líbrame;

En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.

22 porque soy pobre y necesitado. Mi corazón está herido dentro de mí.

Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.

23 Me desvanezco como una sombra vespertina. Me sacuden como una langosta.

Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!

24 Mis rodillas se debilitan por el ayuno. Mi cuerpo es delgado y carece de grasa.

Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.

25 Yo también me he convertido en un reproche para ellos. Cuando me ven, sacuden la cabeza.

Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.

26 Ayúdame, Yahvé, mi Dios. Sálvame según tu amorosa bondad;

Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.

27 para que sepan que esta es tu mano; que tú, Yahvé, lo has hecho.

Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,

28 Ellos pueden maldecir, pero tú bendices. Cuando se levanten, serán avergonzados, pero tu siervo se alegrará.

– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.

29 Que mis adversarios sean revestidos de deshonra. Que se cubran con su propia vergüenza como con un manto.

Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!

30 Daré grandes gracias a Yahvé con mi boca. Sí, lo alabaré entre la multitud.

Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.

31 Porque estará a la derecha de los necesitados, para salvarle de los que juzgan su alma.

Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.