Salmos 109

1 Para el músico principal. Un salmo de David. Dios de mi alabanza, no te quedes callado,

Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!

2 porque han abierto contra mí la boca del malvado y la boca del engaño. Me han hablado con una lengua mentirosa.

Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;

3 También me han rodeado de palabras de odio, y lucharon contra mí sin causa.

Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;

4 A cambio de mi amor, son mis adversarios; pero estoy en oración.

Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;

5 Me han pagado mal por bien, y el odio a mi amor.

Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.

6 Coloca a un hombre malvado sobre él. Que un adversario se ponga a su derecha.

Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;

7 Cuando sea juzgado, que salga culpable. Que su oración se convierta en pecado.

Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.

8 Que sus días sean pocos. Que otro tome su cargo.

Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.

9 Que sus hijos se queden sin padre, y su esposa viuda.

Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;

10 Que sus hijos sean mendigos errantes. Que se les busque desde sus ruinas.

Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.

11 Que el acreedor embargue todo lo que tiene. Que los extraños saqueen el fruto de su trabajo.

De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.

12 Que no haya nadie que le extienda su bondad, ni que haya nadie que se apiade de sus hijos sin padre.

Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;

13 Que su posteridad sea cortada. Que en la generación siguiente se borre su nombre.

Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.

14 Que la iniquidad de sus padres sea recordada por Yahvé. No dejes que el pecado de su madre sea borrado.

Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;

15 Que estén continuamente ante Yahvé, para cortar su memoria de la tierra;

Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.

16 porque no se acordó de mostrar amabilidad, sino que persiguió al pobre y al necesitado, los quebrados de corazón, para matarlos.

Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.

17 Sí, le gustaba maldecir, y le vino bien. No se deleitaba con la bendición, y estaba lejos de él.

Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!

18 También se vistió con maldiciones como con su ropa. Llegó a sus entrañas como el agua, como aceite en sus huesos.

De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;

19 Que sea para él como la ropa con la que se cubre, por el cinturón que siempre está a su alrededor.

Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.

20 Esta es la recompensa de mis adversarios de parte de Yahvé, de los que hablan mal de mi alma.

Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!

21 Pero trata conmigo, Yahvé el Señor, por amor a tu nombre, porque tu bondad es buena, líbrame;

Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!

22 porque soy pobre y necesitado. Mi corazón está herido dentro de mí.

Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;

23 Me desvanezco como una sombra vespertina. Me sacuden como una langosta.

Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;

24 Mis rodillas se debilitan por el ayuno. Mi cuerpo es delgado y carece de grasa.

Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.

25 Yo también me he convertido en un reproche para ellos. Cuando me ven, sacuden la cabeza.

Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.

26 Ayúdame, Yahvé, mi Dios. Sálvame según tu amorosa bondad;

Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;

27 para que sepan que esta es tu mano; que tú, Yahvé, lo has hecho.

Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!

28 Ellos pueden maldecir, pero tú bendices. Cuando se levanten, serán avergonzados, pero tu siervo se alegrará.

Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;

29 Que mis adversarios sean revestidos de deshonra. Que se cubran con su propia vergüenza como con un manto.

Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!

30 Daré grandes gracias a Yahvé con mi boca. Sí, lo alabaré entre la multitud.

Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;

31 Porque estará a la derecha de los necesitados, para salvarle de los que juzgan su alma.

Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!