< Salmos 104 >
1 Bendice a Yahvé, alma mía. Yahvé, Dios mío, eres muy grande. Estás revestido de honor y majestad.
Yabi Ubangiji, ya raina. Ya Ubangiji Allahna, kana da girma ƙwarai; kana saye da daraja da ɗaukaka.
2 Se cubre de luz como de un vestido. Extiende los cielos como una cortina.
Ubangiji ya naɗe kansa da haske kamar riga ya shimfiɗa sammai kamar tenti
3 Coloca las vigas de sus habitaciones en las aguas. Hace de las nubes su carro. Camina sobre las alas del viento.
ya kafa ginshiƙan ɗakin samansa a kan ruwaye. Ya maido da gizagizai suka zama keken yaƙinsa yana hawa a kan fikafikan iska.
4 Él hace que sus mensajeros vientos, y sus sirvientes llamas de fuego.
Ya mai da iska suka zama’yan saƙonsa harsunan wuta kuma bayinsa.
5 Él puso los cimientos de la tierra, que no debe ser movido para siempre.
Ya kafa duniya a kan tussanta; ba za a iya matsar da ita ba.
6 Lo cubriste con lo profundo como con un manto. Las aguas estaban por encima de las montañas.
Ka rufe ta da zurfi kamar da riga ruwaye sun tsaya a bisa duwatsu.
7 Ante tu reprimenda huyeron. A la voz de su trueno se apresuraron a alejarse.
Amma a tsawatawarka ruwaye suka gudu da jin ƙarar tsawanka suka ruga da gudu;
8 Las montañas se elevaron, los valles se hundieron, al lugar que les habías asignado.
suka gudu a bisa duwatsu, suka gangara zuwa cikin kwaruruka, zuwa wurin da ka shirya musu.
9 Has establecido un límite que no pueden traspasar, para que no vuelvan a cubrir la tierra.
Ka kafa iyakar da ba a iya tsallakawa; ba za su ƙara rufe duniya ba.
10 Él envía manantiales a los valles. Corren entre las montañas.
Ya sa maɓulɓulai suka zuba ruwa cikin kwaruruka; yana gudu tsakanin duwatsu.
11 Dan de beber a todos los animales del campo. Los burros salvajes sacian su sed.
Suna ba da ruwa ga dukan namun jeji; jakunan jeji suna kashe ƙishirwansu.
12 Junto a ellos anidan las aves del cielo. Cantan entre las ramas.
Tsuntsaye sarari suna sheƙunansu kusa da ruwan; suna rera cikin rassa.
13 Riega las montañas desde sus habitaciones. La tierra está llena del fruto de tus obras.
Yana wa duwatsu banruwa daga ɗakinsa na sama; ƙasa tana ƙoshiya da amfanin aikinsa.
14 Hace crecer la hierba para el ganado, y plantas para que el hombre las cultive, para que produzca alimentos de la tierra:
Yana sa ciyawa tă yi girma saboda shanu, tsire-tsire domin mutum ya nome, suna fid da abinci daga ƙasa,
15 vino que alegra el corazón del hombre, aceite para hacer brillar su rostro, y el pan que fortalece el corazón del hombre.
ruwan inabi yakan sa zuciyar mutum tă yi murna, mai kuwa yakan sa fuska tă yi haske, abinci kuma da yake riƙe zuciyarsa.
16 Los árboles de Yahvé están bien regados, los cedros del Líbano, que ha plantado,
Ana yi wa itatuwan Ubangiji banruwa sosai, al’ul na Lebanon da ya shuka.
17 donde los pájaros hacen sus nidos. La cigüeña tiene su hogar en los cipreses.
A can tsuntsaye suke sheƙunnansu; shamuwa tana da gidanta a itatuwan fir.
18 Las altas montañas son para las cabras salvajes. Las rocas son un refugio para los tejones de las rocas.
Manyan duwatsu na awakin jeji ne; tsagaggun duwatsun mafaka ne ga rema.
19 Él designó la luna para las estaciones. El sol sabe cuándo ponerse.
Wata ne ke ƙididdigar lokuta, rana kuma ta san sa’ad da za tă fāɗi.
20 Haces las tinieblas, y es de noche, en la que merodean todos los animales del bosque.
Ka yi duhu, sai ya zama dare, sai dukan namun jeji a kurmi suka fito a maƙe.
21 Los jóvenes leones rugen tras su presa, y buscan su alimento en Dios.
Zakoki sun yi ruri sa’ad da suke farauta suna kuma neman abincinsu daga Allah.
22 Sale el sol y se alejan, y se acuestan en sus guaridas.
Rana ta fito, sai suka koma shiru; suka koma suka kwanta a kogwanninsu.
23 El hombre sale a su trabajo, a su labor hasta la noche.
Mutum yakan tafi aikinsa, zuwa wurin aikinsa har yamma.
24 ¡Yahvé, cuántas son tus obras! Con sabiduría, los has hecho todos. La tierra está llena de sus riquezas.
Ina misalin yawan aikinka, ya Ubangiji! Cikin hikima ka yi su duka; duniya ta cika da halittunka.
25 Ahí está el mar, grande y ancho, en el que hay innumerables seres vivos, tanto a los animales pequeños como a los grandes.
Akwai teku, babba da kuma fāɗi, cike da halittun da suka wuce ƙirga, abubuwa masu rai babba da ƙarami.
26 Ahí van los barcos, y el leviatán, que se formó para jugar allí.
A can jiragen ruwa suna kai komo, kuma dodon ruwan da ka yi, yă yi wasa a can.
27 Todos ellos te esperan, para que les des su comida a su debido tiempo.
Waɗannan duka suna dogara gare ka don ka ba su abincinsu a daidai lokaci.
28 Tú les das; ellos recogen. Abres la mano; se conforman con el bien.
Sa’ad da ba su da shi, sai su tattara shi; sa’ad da ka buɗe hannunka, sukan ƙoshi da abubuwa masu kyau.
29 Escondes tu rostro; están turbados. Les quitas el aliento; mueren y vuelven al polvo.
Sa’ad da ka ɓoye fuskarka, sai su razana; sa’ad da ka ɗauke numfashinsu, sai su mutu su kuma koma ga ƙura.
30 Envías tu Espíritu y son creados. Renuevas la cara de la tierra.
Sa’ad da ka aika da Ruhunka, sai su halittu, su kuma sabunta fuskar duniya.
31 Que la gloria de Yahvé sea eterna. Que Yahvé se regocije en sus obras.
Bari ɗaukakar Ubangiji ta dawwama har abada; bari Ubangiji yă yi farin ciki cikin aikinsa,
32 Él mira la tierra y ésta tiembla. Toca las montañas y éstas echan humo.
shi wanda ya dubi duniya, sai ta razana, wanda ya taɓa duwatsu, sai suka yi hayaƙi.
33 Cantaré a Yahvé mientras viva. Cantaré alabanzas a mi Dios mientras tenga algún ser.
Zan rera ga Ubangiji dukan raina; zan rera yabo ga Allahna muddin ina raye.
34 Que mi meditación sea dulce para él. Me regocijaré en Yahvé.
Bari tunanina yă gamshe shi, yayinda nake farin ciki a cikin Ubangiji.
35 Que los pecadores sean consumidos fuera de la tierra. Que los malvados no sean más. Bendice a Yahvé, mi alma. ¡Alabado sea Yah!
Amma bari masu zunubi su ɓace daga duniya mugaye kuma kada a ƙara ganinsu. Yabi Ubangiji, ya raina. Yabi Ubangiji.