< Proverbios 5 >

1 Hijo mío, presta atención a mi sabiduría. Poner el oído en mi entendimiento,
Min Søn! giv Agt paa min Visdom; bøj dit Øre til min Indsigt;
2 que pueda mantener la discreción, para que tus labios conserven el conocimiento.
at du maa gemme kloge Raad, og at dine Læber maa bevare Kundskab.
3 Porque los labios de una adúltera gotean miel. Su boca es más suave que el aceite,
Thi med Honning dryppe den fremmede Kvindes Læber, og glattere end Olie er hendes Gane.
4 pero al final es tan amarga como el ajenjo, y tan afilado como una espada de dos filos.
Men paa det sidste er hun besk som Malurt, hvas som et tveægget Sværd.
5 Sus pies bajan a la muerte. Sus pasos conducen directamente al Seol. (Sheol h7585)
Hendes Fødder gaa nedad til Døden, hendes Skridt stunde imod Dødsriget. (Sheol h7585)
6 No piensa en el camino de la vida. Sus caminos están torcidos, y ella no lo sabe.
For at hun ikke skal tænke over Livets Sti, ere hendes Veje ustadige, uden at hun ved det.
7 Ahora, pues, hijos míos, escuchadme. No te apartes de las palabras de mi boca.
Saa hører mig nu, I Børn! og viger ikke fra min Munds Ord.
8 Quita tu camino lejos de ella. No te acerques a la puerta de su casa,
Lad din Vej være langt fra hende, og nærm dig ikke Døren til hendes Hus,
9 para que no des tu honor a otros, y tus años a la cruel;
at du ikke skal give andre din Ære og en grusom Herre dine Aar;
10 para que los extraños no se den un festín con tu riqueza, y tus labores enriquecen la casa de otro.
at fremmede ikke skulle mættes af din Formue, og alt, hvad du har arbejdet for, komme i anden Mands Hus;
11 Gemirás al final de tu vida, cuando tu carne y tu cuerpo se consuman,
saa at du skal hyle; paa det sidste, naar dit Kød og dit Huld tæres hen,
12 y decir: “Cómo he odiado la instrucción, y mi corazón despreció la reprensión.
og sige: Hvorledes har jeg dog kunnet hade Undervisning og mit Hjerte kunnet foragte Revselse?
13 No he obedecido la voz de mis maestros, ni he prestado oídos a los que me han instruido.
saa at jeg ikke hørte paa mine Læbers Røst, ej heller bøjede mit Øre til dem, som underviste mig.
14 He llegado al borde de la ruina total, entre la asamblea reunida”.
Nær var jeg kommen i al Ulykke midt i Forsamlingen og Menigheden.
15 Bebe agua de tu propia cisterna, agua corriente de su propio pozo.
Drik Vand af din egen Brønd og frisk Vand af din egen Kilde!
16 Si tus manantiales se desbordan en las calles, ¿corrientes de agua en las plazas públicas?
Skulde vel dine Kilder flyde udenfor, dine Vandbække ud paa Gaderne?
17 Que sean sólo para ti, no para los extraños con usted.
Lad dem høre dig til, dig alene, og ikke de fremmede tillige med dig.
18 Que se bendiga tu primavera. Alégrate con la esposa de tu juventud.
Din Kilde være velsignet, og glæd dig ved din Ungdoms Hustru,
19 Una cierva cariñosa y un ciervo elegante — deja que sus pechos te satisfagan en todo momento. Déjate cautivar siempre por su amor.
en elskelig Hind og en yndig Stenged; hendes Barm beruse dig stedse, i hendes Kærlighed sværme du alle Tider.
20 ¿Por qué, hijo mío, has de ser cautivado por una adúltera? ¿Por qué abrazar el seno de otro?
Hvorfor vil du, min Søn! sværme for en fremmed Kvinde og favne en anden Kvindes Barm?
21 Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yahvé. Examina todos sus caminos.
Thi en Mands Veje ere for Herrens Øjne, og han vejer alle hans Skridt.
22 Las malas acciones de los malvados lo atrapan. Las cuerdas de su pecado lo sujetan firmemente.
Den ugudeliges Misgerninger skulle gribe ham selv, og han skal holdes fast i sin Synds Snorer.
23 Morirá por falta de instrucción. En la grandeza de su locura, se extraviará.
Han skal dø, fordi han ikke vilde lade sig undervise, og han skal tumle om for sin Daarligheds Skyld.

< Proverbios 5 >