Proverbios 26
1 Como la nieve en verano, y como la lluvia en la cosecha, por lo que el honor no es propio de un tonto.
Kiel neĝo en somero, kaj kiel pluvo en tempo de rikolto, Tiel ne konvenas honoro por malsaĝulo.
2 Como un gorrión que revolotea, como una golondrina, para que la maldición inmerecida no llegue a su fin.
Kiel birdo forleviĝas, kiel hirundo forflugas, Tiel senkaŭza malbeno ne efektiviĝas.
3 El látigo es para el caballo, una brida para el burro, ¡y una vara para la espalda de los tontos!
Vipo estas por ĉevalo, brido por azeno, Kaj bastono por la dorso de malsaĝuloj.
4 No respondas al necio según su necedad, para que no seáis también como él.
Ne respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke vi mem ne fariĝu egala al li.
5 Responde al necio según su necedad, para no ser sabio en sus propios ojos.
Respondu al malsaĝulo laŭ lia malsaĝeco, Por ke li ne estu saĝulo en siaj propraj okuloj.
6 El que envía un mensaje de la mano de un tonto es cortar los pies y beber con violencia.
Kiu komisias aferon al malsaĝulo, Tiu tranĉas al si la piedojn kaj sin suferigas.
7 Como las piernas de los cojos que cuelgan sueltas, así es una parábola en boca de los tontos.
Kiel la kruroj de lamulo pendas peze, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
8 Como quien ata una piedra en una honda, así es el que da honor a un tonto.
Kiel iu, kiu alligas ŝtonon al ĵetilo, Tiel estas tiu, kiu faras honoron al malsaĝulo.
9 Como un arbusto de espinas que va a la mano de un borracho, así es una parábola en boca de los tontos.
Kiel dorna kano en la mano de ebriulo, Tiel estas sentenco en la buŝo de malsaĝuloj.
10 Como un arquero que hiere a todos, así es el que contrata a un tonto o el que contrata a los que pasan.
Kompetentulo ĉion bone faras; Sed kiu dungas pasantojn, tiu dungas malsaĝulojn.
11 Como un perro que vuelve a su vómito, así es un tonto que repite su locura.
Kiel hundo revenas al sia vomitaĵo, Tiel malsaĝulo ripetas sian malsaĝaĵon.
12 ¿Ves a un hombre sabio en sus propios ojos? Hay más esperanza para un tonto que para él.
Ĉu vi vidas homon, kiu estas saĝa en siaj okuloj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
13 El perezoso dice: “¡Hay un león en el camino! Un león feroz recorre las calles”.
Maldiligentulo diras: Leono estas sur la vojo, Leono estas sur la stratoj.
14 Mientras la puerta gira sobre sus goznes, también lo hace el perezoso en su cama.
Pordo turniĝas sur sia hoko, Kaj maldiligentulo sur sia lito.
15 El perezoso entierra su mano en el plato. Es demasiado perezoso para llevárselo a la boca.
Maldiligentulo ŝovas sian manon en la poton, Kaj ne volas venigi ĝin al sia buŝo.
16 El perezoso es más sabio a sus propios ojos que siete hombres que responden con discreción.
Maldiligentulo estas en siaj okuloj pli saĝa, Ol sep veraj saĝuloj.
17 Como quien agarra las orejas de un perro es el que pasa y se entromete en una disputa que no es la suya.
Pasanto, kiu sin miksas en malpropran disputon, Estas kiel iu, kiu kaptas hundon je la oreloj.
18 Como un loco que dispara antorchas, flechas y muerte,
Kiel frenezulo, kiu ĵetas fajron, Sagojn, kaj morton,
19 es el hombre que engaña a su prójimo y dice: “¿No estoy bromeando?”
Tiel estas homo, kiu trompas sian proksimulon, Kaj diras: Mi ja ŝercas.
20 Por falta de leña se apaga el fuego. Sin chismes, una pelea se apaga.
Kie ne estas ligno, estingiĝas la fajro; Kaj se ne estas kalumnianto, ĉesiĝas malpaco.
21 Como los carbones a las brasas, y leña al fuego, así que es un hombre contencioso para encender el conflicto.
Karbo servas por ardaĵo, ligno por fajro, Kaj homo malpacema por provoki malpacon.
22 Las palabras de un susurrador son como bocados delicados, bajan a las partes más internas.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
23 Como escoria de plata en una vasija de barro son los labios de un ferviente con un corazón malvado.
Varmegaj lipoj kun malica koro Estas nepurigita arĝento, kiu kovras argilaĵon.
24 El hombre malicioso se disfraza con sus labios, pero alberga el mal en su corazón.
Malamanto havas maskitajn parolojn, Kaj en sia koro li preparas malicon.
25 Cuando su discurso es encantador, no le creas, porque hay siete abominaciones en su corazón.
Kiam li ĉarmigas sian voĉon, ne kredu al li; Ĉar sep abomenaĵoj estas en lia koro.
26 Su malicia puede ser ocultada por el engaño, pero su maldad será expuesta en la asamblea.
Kiu trompe kaŝas malamon, Tiu aperigos sian malbonecon en popola kunveno.
27 El que cava una fosa caerá en ella. Quien hace rodar una piedra, se vuelve contra él.
Kiu fosas foson, tiu falos en ĝin; Kaj kiu rulas ŝtonon, al tiu ĝi revenos.
28 La lengua mentirosa odia a los que hiere; y una boca halagadora trabaja la ruina.
Mensogema lango malamas tiujn, kiujn ĝi dispremis; Kaj hipokrita buŝo kaŭzas pereon.
