Proverbios 1
1 Los proverbios de Salomón, hijo de David, rey de Israel:
Mudre izreke Salomona, sina Davidova, kralja izraelskog:
2 para conocer la sabiduría y la instrucción; para discernir las palabras del entendimiento;
da se spozna mudrost i pouka, da se shvate razumne riječi;
3 para recibir instrucción en el trato sabio, en la rectitud, la justicia y la equidad;
da se primi umna pouka, pravda i pravica i nepristranost;
4 para dar prudencia a los simples, conocimiento y discreción al joven —
da se dade pamet neiskusnima, mladiću znanje i umijeće;
5 para que el sabio escuche y aumente su aprendizaje; para que el hombre de entendimiento alcance el sano consejo;
kad mudar čuje, da umnoži znanje, a razuman steče mudrije misli;
6 para entender un proverbio y parábolas, las palabras y acertijos de los sabios.
da razumije izreke i prispodobe, riječi mudraca i njihove zagonetke.
7 El temor a Yahvé es el principio del conocimiento, pero los necios desprecian la sabiduría y la instrucción.
Strah je Gospodnji početak spoznaje, ali ludi preziru mudrost i pouku.
8 Hijo mío, escucha la instrucción de tu padre, y no abandones las enseñanzas de tu madre;
Poslušaj, sine moj, pouku oca svoga i ne odbacuj naputka svoje majke!
9 pues serán una guirnalda que adornará tu cabeza, y cadenas alrededor del cuello.
Jer će ti biti ljupki vijenac na glavi i ogrlica oko tvoga vrata.
10 Hijo mío, si los pecadores te atraen no lo consienten.
Sine moj, ako te grešnici mame, ne pristaj;
11 Si dicen: “Ven con nosotros. Acechemos la sangre. Acechemos en secreto a los inocentes sin causa.
ako bi rekli: “Hodi s nama, da vrebamo krv, čekamo u zasjedi nevina ni za što;
da ih progutamo žive kao carstvo smrti i cijele kao one koji silaze u grob; (Sheol h7585)
13 Encontraremos toda la riqueza valiosa. Llenaremos nuestras casas con el botín.
naplijenit ćemo svakojaka blaga, napuniti svoje kuće plijenom;
14 Echarán su suerte entre nosotros. Todos tendremos un bolso”—
bacat ćeš s nama svoj ždrijeb, svi ćemo zajedno imati jednu kesu.”
15 hijo mío, no camines por el camino con ellos. Mantén tu pie fuera de su camino,
Sine moj, ne idi s njima na put, makni nogu od njihove staze.
16 porque sus pies corren hacia el mal. Se apresuran a derramar sangre.
Jer na zlo trče svojim nogama i hite prolijevati krv.
17 Porque la red se tiende en vano a la vista de cualquier ave;
Jer uzalud je razapinjati mrežu pred očima svima pticama.
18 pero estos acechan su propia sangre. Acechan en secreto por sus propias vidas.
A oni vrebaju vlastitu krv, postavljaju zasjedu svojemu životu.
19 Así son los caminos de todo aquel que tiene afán de lucro. Le quita la vida a sus dueños.
Takva je sudba svih lakomih na ružan dobitak: on ih života stane.
20 La sabiduría llama en voz alta en la calle. Ella pronuncia su voz en las plazas públicas.
Mudrost glasno uzvikuje na ulici, na trgovima diže svoj glas;
21 Llama a la cabeza de los lugares ruidosos. A la entrada de las puertas de la ciudad, pronuncia sus palabras:
propovijeda po bučnim uglovima, na otvorenim gradskim vratima govori svoje riječi:
22 “¿Hasta cuándo, simples, amaréis la sencillez? Cuánto tiempo se deleitarán los burladores en la burla, ¿y los tontos odian el conocimiento?
“Dokle ćete, vi glupi, ljubiti glupost i dokle će podsmjevačima biti milo podsmijevanje, i dokle će bezumnici mrziti znanje?
23 Vuélvete ante mi reprimenda. Mira, derramaré mi espíritu sobre ti. Te daré a conocer mis palabras.
Poslušajte moju opomenu! Gle, svoj duh pred vas izlijevam, hoću vas poučiti svojim riječima.
24 Porque te he llamado y te has negado; He extendido mi mano y nadie me ha hecho caso;
Koliko sam vas zvala, a vi ste odbijali; pružala sam ruku, ali je nitko ne opazi.
25 pero has ignorado todos mis consejos, y no quería ninguna de mis reprimendas;
Nego ste odbacili svaki moj savjet i niste poslušali moje opomene;
26 Yo también me reiré de tu desastre. Me burlaré cuando la calamidad te alcance,
zato ću se i ja smijati vašoj propasti, rugat ću se kad vas obuzme tjeskoba:
27 cuando la calamidad te alcanza como una tormenta, cuando tu desastre llega como un torbellino, cuando la angustia y la angustia se apoderan de ti.
kad navali na vas strah kao nevrijeme i zgrabi vas propast kao vihor, kad navali na vas nevolja i muka.
28 Entonces me llamarán, pero no responderé. Me buscarán con ahínco, pero no me encontrarán,
Tada će me zvati, ali se ja neću odazvati; tražit će me, ali me neće naći.
29 porque odiaban el conocimiento, y no eligió el temor a Yahvé.
Jer su mrzili spoznaju i nisu izabrali Gospodnjeg straha
30 No querían ningún consejo mío. Despreciaron toda mi reprimenda.
niti su poslušali moj savjet, nego su prezreli svaku moju opomenu.
31 Por eso comerán del fruto de su propio camino, y se llenan de sus propios esquemas.
Zato će jesti plod svojeg vladanja i nasititi se vlastitih savjeta.
32 Porque la reincidencia de los simples los matará. La despreocupación de los tontos los destruirá.
Jer glupe će ubiti njihovo odbijanje, a nemar će upropastiti bezumne.
33 Pero el que me escuche habitará con seguridad, y estarán tranquilos, sin temor a sufrir daños”.
A tko sluša mene, bezbrižan ostaje i spokojno živi bez straha od zla.”
