< Números 11 >

1 El pueblo se quejaba a los oídos del Señor. Cuando Yahvé lo oyó, se encendió su ira; y el fuego de Yahvé ardió entre ellos, y consumió algunas de las afueras del campamento.
Ita, nagreklamo dagiti tattao maipapan kadagiti pakarikutanda bayat nga agdengdengngeg ni Yahweh. Nangngeg ni Yahweh dagiti tattao ket nakaunget isuna. Pinuoran ida ti apuy a nagtaud kenni Yahweh ket inuramna ti dadduma a kampo agingga kadagiti pungtona.
2 El pueblo clamó a Moisés; Moisés oró a Yahvé, y el fuego se calmó.
Ket immawag dagiti tattao kenni Moises, isu a nagkararag ni Moises kenni Yahweh ket simmardeng ti apuy.
3 El nombre de ese lugar fue llamado Taberah, porque el fuego de Yahvé ardía entre ellos.
Napanaganan dayta a lugar iti Tabera gapu ta inuram ida ti apuy ni Yahweh.
4 La multitud mixta que estaba en medio de ellos tuvo mucho deseo insaciable; también los hijos de Israel volvieron a llorar y dijeron: “¿Quién nos dará de comer?
Nangrugi a nakikampo dagiti sumagmamano a ganggannaet a tattao kadagiti kaputotan ni Israel. Kayatda ti mangan kadagiti nasaysayaat a taraon. Ket nagrugi a nagladingit dagiti tattao ti Israel ket kinunada, “Siasino ti mangted kadakami iti karne a kanenmi?
5 Nos acordamos del pescado que comimos en Egipto de balde; de los pepinos, los melones, los puerros, las cebollas y los ajos;
Malaglagipmi dagiti lames a kinkinanmi nga awan bayadna idiay Egipto, dagiti pipino, dagiti sandia, dagiti sibuyas, dagiti lasona ken dagiti bawang.
6 pero ahora hemos perdido el apetito. No hay nada más que este maná para mirar”.
Ita, agkakapsutkami. Awan makitami a makan no di laeng mana.”
7 El maná era como una semilla de cilantro, y parecía bdellium.
Ti mana ket kasla bukel ti kulantro. Kasla puraw a dumuyaw ti maris daytoy.
8 La gente iba de un lado a otro, lo recogía y lo molía en molinos o lo batía en morteros, lo hervía en ollas y hacía tortas con él. Su sabor era como el del aceite fresco.
Nagpagnapagna dagiti tattao iti aglawlaw ket inurnongda dagitoy. Ginilingda dagitoy kadagiti paggilingan, binayoda kadagiti alsong, inlutoda kadagiti banga sada pinagbalin daytoy a bibingka. Kasla kaar-aramid a lana ti olibo ti raman daytoy.
9 Cuando el rocío caía sobre el campamento por la noche, el maná caía sobre él.
Tunggal agtinnag ti linnaaw iti kampo iti rabii, matnag met dagiti mana.
10 Moisés oyó que el pueblo lloraba en sus familias, cada uno a la puerta de su tienda; y la ira de Yahvé ardía en gran medida, y Moisés se disgustó.
Nangngeg ni Moises nga agsangsangit dagiti tattao kadagiti pamiliada, ken adda dagiti tattao iti pagserkan iti toldana. Nakaunget ni Yahweh iti kasta unay, ken iti panagkita ni Moises ket saan a rumbeng ti panagreklamoda.
11 Moisés dijo a Yahvé: “¿Por qué has tratado tan mal a tu siervo? ¿Por qué no he hallado gracia ante tus ojos, para que pongas sobre mí la carga de todo este pueblo?
Kinuna ni Moises kenni Yahweh, “Apay a trinatom ti adipenmo iti saan a nasayaat? Apay a saanka a maay-ayo kaniak? Ipabpabaklaymo kaniak dagiti awit dagitoy amin a tattao.
12 ¿He concebido yo a todo este pueblo? ¿Acaso los he sacado, para que me digas: “Llévalos en tu seno, como una nodriza lleva a un niño de pecho, a la tierra que juraste a sus padres”?
Siak kadi ti nangisikog kadagitoy amin a tattao? Siak kadi ti nangipasngay kadakuada tapno rumbeng nga ibagam kaniak nga, 'Ubbaem ida a kas iti panagubba ti ama iti anakna?' Rumbeng kadi a baklayek ida nga ipan iti daga nga inkarim kadagiti kapuonanda nga itedmo kadakuada?
13 ¿De dónde podría sacar carne para dar a todo este pueblo? Porque lloran ante mí, diciendo: ‘Danos carne para que comamos’.
Sadino ti pakasarakak iti karne nga itedko kadagitoy a tattao? Agsangsangitda iti sangoanak ken ibagbagada nga, 'Ikkannakami iti karne a kanenmi.'
14 No puedo soportar solo a todo este pueblo, porque es demasiado pesado para mí.
Saanko a kabaelan a baklayen nga agmaymaysa dagitoy a tattao. Aduda unay para kaniak.
15 Si me tratas así, por favor, mátame ahora mismo, si es que he hallado gracia ante tus ojos; y no me dejes ver mi miseria.”
Agsipud ta tatratoenak iti kastoy a wagas, patayennakon ita, no naimbagka kaniak ken ikkatem ti rigrigatko.”
16 El Señor le dijo a Moisés: “Reúne conmigo a setenta hombres de los ancianos de Israel, que sepas que son los ancianos del pueblo y los oficiales sobre ellos, y tráelos a la Tienda de Reunión, para que estén allí contigo.
Kinuna ni Yahweh kenni Moises, “Mangiyegka kaniak iti pitopulo a panglakayen ti Israel. Siguradoem a panglakayenda, ken opisyales ida dagiti tattao. Ipanmo ida iti tabernakulo tapno makipagtakderda kenka sadiay.
17 Yo bajaré y hablaré con ustedes allí. Tomaré del Espíritu que está sobre ti, y lo pondré sobre ellos; y ellos llevarán la carga del pueblo contigo, para que no la lleves tú solo.
Bumabaak ket makisaritaak kenka sadiay. Mangalaak iti dadduma nga Espiritu nga adda kenka ket ikabilko kadakuada. Makipagbaklayda kenka iti dadagsen dagiti tattao. Saanton a masapul a sika laeng ti agmaymaysa a mangbaklay kadagitoy.
18 “Di al pueblo: “Santificaos para prepararos para mañana, y comeréis carne; porque habéis llorado a oídos de Yahvé, diciendo: “¿Quién nos dará de comer? Porque nos fue bien en Egipto”. Por lo tanto, Yahvé les dará carne, y ustedes comerán.
Ibagam kadagiti tattao, 'Idatonyo dagiti bagbagiyo kenni Yahweh para inton bigat. Sigurado a mangankayonto iti karne, ta nagsangitkayo iti panagdengngeg ni Yahweh. Kinunayo, “Siasino ti mangted kadakami iti karne a kanenmi? Nasayaat para kadakami idiay Egipto.” Isu nga ikkannakayo ni Yahweh iti karne ket kanenyo daytoy.
19 No comeréis un solo día, ni dos días, ni cinco días, ni diez días, ni veinte días,
Saankayo a mangan iti karne, iti maysa laeng nga aldaw, dua nga aldaw, lima nga aldaw, sangapulo nga aldaw wenno duapulo nga aldaw,
20 sino un mes entero, hasta que os salga por las narices, y os resulte repugnante; porque habéis rechazado a Yahvé, que está en medio de vosotros, y habéis llorado ante él, diciendo: “¿Por qué salimos de Egipto?””
ngem mangankayo iti karne iti makabulan agingga a rummuar dagitoy kadagiti agongyo. Maumakayo iti daytoy gapu ta linaksidyo ni Yahweh, nga adda kadakayo. Nagsangitkayo iti sangoananna. Kinunayo, “Apay a pinanawanmi ti Egipto?'''''
21 Moisés dijo: “El pueblo, en medio del cual me encuentro, es de seiscientos mil hombres de a pie; y tú has dicho: ‘Les daré comida para que coman todo un mes’.
Ket kinuna ni Moises, “Kaduak dagiti 600, 000 a tattao, ket kinunam, 'ikkak ida iti karne a kanenda iti makabulan.'
22 ¿Se sacrificarán para ellos rebaños y manadas, para que les baste? ¿Se reunirán para ellos todos los peces del mar, para que les basten?”
Mangpataykami kadi kadagiti arban ken pangen a mangpennek kadakuada?” Tiliwenmi kadi dagiti amin a lames iti baybay a mangpennek kadakuada?”
23 Yahvé dijo a Moisés: “¿Se ha acortado la mano de Yahvé? Ahora verás si mi palabra se cumple o no”.
Kinuna ni Yahweh kenni Moises, “Ababa kadi ti imak? Makitam ita no pudno wenno saan dagiti ibagbagak.”
24 Moisés salió y le contó al pueblo las palabras de Yahvé, y reunió a setenta hombres de los ancianos del pueblo, y los puso alrededor de la Tienda.
Rimmuar ni Moises ket imbagana kadagiti tattao dagiti sasao ni Yahweh. Inummongna dagiti pitopulo a panglakayen dagiti tattao ket pinatakderna ida iti aglawlaw ti tolda.
25 El Señor descendió en la nube y le habló, y tomó del Espíritu que estaba sobre él y lo puso sobre los setenta ancianos. Cuando el Espíritu se posó sobre ellos, profetizaron, pero no lo hicieron más.
Bimmaba ni Yahweh iti ulep ket kinasaona ni Moises. Innala ni Yahweh ti dadduma nga Espiritu nga adda kenni Moises ket inyalisna dagitoy kadagiti pitopulo a panglakayen. Idi simrek ti Espiritu kadakuada, nagipadtoda, ngem iti dayta laeng a gundaway ken saanen a naulit.
26 Pero dos hombres se quedaron en el campamento. El nombre de uno era Eldad, y el del otro Medad; y el Espíritu reposó sobre ellos. Eran de los que estaban escritos, pero no habían salido a la Tienda; y profetizaban en el campamento.
Dua a lallaki ti nagtalinaed iti kampo, isuda Eldad ken Medad. Nagtaeng met kadakuada ti Espiritu. Naisurat dagiti naganda iti listaan, ngem saanda a rimmuar iti tolda. Nupay kasta, nagipadtoda iti uneg ti kampo.
27 Un joven corrió y se lo comunicó a Moisés, diciendo: “¡Eldad y Medad están profetizando en el campamento!”
Maysa a bumarito ti nagtaray iti kampo ket imbagana kenni Moises, “Agipadpadto da Eldad ken Medad iti uneg ti kampo.”
28 Josué, hijo de Nun, siervo de Moisés, uno de sus elegidos, respondió: “¡Mi señor Moisés, prohíbelo!”
Ni Josue nga anak a lalaki ni Nun, maysa a katulongan ni Moises, maysa kadagiti tattao a pinilina, kinunana kenni Moises, “Apok a Moises, pasardengem ida.”
29 Moisés le dijo: “¿Estás celoso por mí? Ojalá todo el pueblo de Yahvé fuera profeta, para que Yahvé pusiera su Espíritu en ellos”.
Kinuna ni Moises kenkuana, “Agimonka kadi para kaniak? Amin koma a tattao ni Yahweh ket propeta ken ikabilna koma ti Espirituna kadakuada amin!”
30 Moisés entró en el campamento, él y los ancianos de Israel.
Ket nagsubli ni Moises ken dagiti panglakayen ti Israel iti kampo.
31 Salió un viento de Yahvé y trajo codornices del mar, y las dejó caer junto al campamento, como a un día de camino de un lado, y a un día de camino del otro, alrededor del campamento, y como a dos codos sobre la superficie de la tierra.
Ket adda angin nga immay manipud kenni Yahweh ket nangiyeg iti pugo manipud iti baybay. Natinnagda iti asideg ti kampo, agarup maysa aldaw ti panagdaliasat iti maysa a bangir ken agarup maysa nga aldaw a panagdaliasat iti sabali a bangir. Pinalikmutan dagiti pugo ti kampo ket agarup dua a kubiko a kangatoda manipud iti daga.
32 El pueblo se levantó todo ese día, toda esa noche y todo el día siguiente, y recogió las codornices. El que menos juntó, juntó diez homers; y se las repartieron todas alrededor del campamento.
Nagmalmalem, nagpatpatnag a nagtiltiliw dagiti tattao iti pugo agingga iti simmaruno nga aldaw. Awan uray maysa a nakaurnong iti nabababa ngem sangapulo nga omer ti pugo. Biningayda dagiti pugo iti entero a kampo.
33 Mientras la carne estaba todavía entre sus dientes, antes de ser masticada, la ira de Yahvé ardió contra el pueblo, y Yahvé hirió al pueblo con una plaga muy grande.
Kabayatan a kankanenda pay laeng dagiti karne nga adda iti nagbaetan dagiti ngipenda, kabayatan a ngalngalngalenda dagitoy, nakaunget ni Yahweh kadakuada. Dinarupna dagiti tattao babaen iti nakaro unay a sakit.
34 El nombre de ese lugar fue llamado Kibrot Hataava, porque allí enterraron a la gente que codiciaba.
Napanaganan dayta a lugar iti Kibrot Hattava, gapu ta inkalida idiay dagiti tattao a nagtarigagay a mangan iti karne.
35 Desde Kibrot Hataava el pueblo viajó a Hazeroth; y se quedaron en Hazeroth.
Manipud Kibrot Hattava nagdaliasat dagiti tattao idiay Hazerot, sadiay ti nagnaedanda.

< Números 11 >