< San Mateo 17 >

1 Al cabo de seis días, Jesús tomó consigo a Pedro, Santiago y Juan, su hermano, y los llevó solos a un monte alto.
Shrt aawoniyere il Iyesus P'et'rosi, Yak'abnat Yak'ob eshu Yohansi b́ shutsats s'eegdek't bí aal ayidek't danbaan tuuts guriabats k'azb́kesh.
2 Se transformó ante ellos. Su rostro brillaba como el sol, y sus vestidos se volvieron blancos como la luz.
Manoke boshinatse bíaro wone b́wutsi, b́ shiitsonwere aawok'o b́ goli, b́ tahonwere nas't sháánok'o b́goli.
3 Se les aparecieron Moisés y Elías hablando con él.
Musenat Eliyasn Iyesusnton bokeewefere boats be'ebowts.
4 Pedro respondió y dijo a Jesús: “Señor, es bueno que estemos aquí. Si quieres, hagamos aquí tres tiendas: una para ti, otra para Moisés y otra para Elías”.
Manoor P'et'ros Iyesussh, «Doonzono! hanoke nobeyink'eree noosh sheenge, mansh ni'ekitka wotiyal iko neesh, iko Musesh, iko Eliyassh, wotit gof keezwotsi awone» bí et.
5 Mientras aún hablaba, he aquí que una nube brillante los cubrió con su sombra. De la nube salió una voz que decía: “Este es mi Hijo amado, en quien me complazco. Escuchadle”.
P'et'ros man keewoke b́befere goliru daawno boon degb́k'ri, daawn manitsnowere «Tshuntso tna'o tmaac' k'eeztso haníyee, bín k'ewere!» etiru k'ááro b́weyi.
6 Cuando los discípulos lo oyeron, cayeron de bruces y tuvieron mucho miedo.
B́ danifwots k'aar man boshishtsok'on ayidek't bo tek'tsosh bobaron datsats gúp'gup' bowtsi.
7 Jesús se acercó, los tocó y les dijo: “Levántense y no tengan miedo”.
Iyesusmó bomaants t'int boon shuu'at «Tuuwere shatk'ayere!» bí eti.
8 Levantando los ojos, no vieron a nadie, excepto a Jesús solo.
Bowere dambaan kááwdek't bos'ile Iyesusiyere okoon konnor be'aatsno.
9 Mientras bajaban del monte, Jesús les mandó decir: “No contéis a nadie lo que habéis visto, hasta que el Hijo del Hombre haya resucitado.”
Guratse oot'oke bobefere Iyesus, «Ash na'o k'irotse b́tuufetsosh it bek'tsan konshor keewk'ayere» ett b́danifwotsi bíazazi.
10 Sus discípulos le preguntaron: “Entonces, ¿por qué dicen los escribas que Elías debe venir primero?”
B́ danifwotswere, «Eshé, nem danifwots shino woo bín geyitwo Eliyasiye boetir eegoshe?» Ett bín boaati.
11 Jesús les contestó: “En efecto, Elías viene primero y restaurará todas las cosas;
Iyesuswere aaniy dek't, «Arikee, Eliyasiyere shino weetwe, bíye úno manutsitwee.
12 pero yo os digo que Elías ya ha venido, y no lo reconocieron, sino que le hicieron lo que quisieron. Así también el Hijo del Hombre sufrirá por ellos”.
Ernmó Eliyas yoots shino waare etirwe itsha, ashuwotsmó bín danatsne, manshe bogeyiru jamo bíats bok'ali. Mank'o ash na'o bokishatse gond bek'o bín geyife.»
13 Entonces los discípulos comprendieron que les hablaba de Juan el Bautista.
Manoor b́danifwots Iyesus keewirwo gupfo Yohans jango b́wottsokowo boosh galb́gutsi.
14 Cuando llegaron a la multitud, se le acercó un hombre que se arrodilló ante él y le dijo:
Iyesusnat b́danif keezetswots ash ashomants bo aantsok'on ash iko Iyesus maants waat b́ tufishirots tuk'maldek't hank'o bíet,
15 “Señor, ten compasión de mi hijo, porque es epiléptico y sufre gravemente; pues muchas veces cae en el fuego y otras en el agua.
«Doonzono! oona neesha tna'osh maac'o k'ewowe, fo'erawo ayidek't bín gonde b́bek'shiri, tawotso aatsotso ayoto b́dikiri.
16 Lo llevé a tus discípulos, y no pudieron sanarlo”.
N danifwotsokowere doore b́teshi, ernmó bín kashiwosh falratsne.»
17 Jesús respondió: “¡Generación infiel y perversa! ¿Hasta cuándo estaré con vosotros? ¿Hasta cuándo los soportaré? Tráiganlo a mí”.
Iyesuswere, «It amaneraw dúranatsi s'oot' k'uranotso! awrish b́borfetsone itnton tbeeti? Himo, awrish b́borfetsone iti t k'amiti? Aab na'o t maants dowere!» bí et.
18 Jesús reprendió al demonio, y salió de él, y el muchacho quedó sano desde aquella hora.
Iyesus fo'erawman bí hadi, fo'eronewere na'o atsotse k'az b́keshi, na'amanwere manoor kashb́utsi.
19 Entonces los discípulos se acercaron a Jesús en privado y le dijeron: “¿Por qué no pudimos expulsarlo?”
Maniyere il b́ danifwots bo aal Iyesusok t'int, «Noo fo'erawman kisho nomaaw eegoshe?» ett boaati.
20 Les dijo: “Por vuestra incredulidad. Porque ciertamente os digo que si tenéis fe como un grano de mostaza, le diréis a este monte: “Muévete de aquí para allá”, y se moverá; y nada os será imposible.
Iyesuswere boosh hank'o bíet, «It amano it k'aztsoshe, arikon itsh keewirwe, senafic' aawi kayuk'o bodts imnetiyu detsfetee wotink'eree gurhansh ‹Hanoke tuur ok amee!› it etal ametuwe, itsh maawetwo eegor aaliye.
21 Pero esta clase no sale sino con oración y ayuno”.
Han naari fo'erawo Ik' k'ononat s'oomiyona bako b́ jamon keyatse.»
22 Mientras estaban en Galilea, Jesús les dijo: “El Hijo del Hombre va a ser entregado en manos de los hombres,
B́ danifwots Gelil datsatse bokakwewor Iyesus hank'owa boosh bíet, «Ash na'o ash ashuwots kishatse beshiyeyar imetwe.
23 y lo matarán, y al tercer día resucitará.” Lo sentían mucho.
Bowere bín úd'itune, ernmó keezl aawots k'irotse tuwitwee.» B́daniyrwotswere keewanatse tuutson ayidek't shiyan bowutsi.
24 Cuando llegaron a Capernaúm, los que recogían las monedas de la didracma se acercaron a Pedro y le dijeron: “¿Tu maestro no paga la didracma?”
Iyesusnat b́ daniyfwots K'frnahomits bobodtsok'on Ik'i moosh err dek'irwots P'et'rosok t'int́, «Iti danifo Ik' maa ereero dashalkeyaa?» ett boaati.
25 Él respondió: “Sí”. Cuando entró en la casa, Jesús se le anticipó diciendo: “¿Qué te parece, Simón? ¿De quién reciben peaje o tributo los reyes de la tierra? ¿De sus hijos, o de los extranjeros?”
P'et'roswere, «Ee dashetwe» bíet. P'et'ros moo maants b́kidtsok'on Iyesus shino, «Sim'ono! eege neesh biari? Datsanatsi naashwots ereero wee t'ilisho bo dek'et konkneya? Bo nana'oknemó uri datsi ashokneya?» ett bíaati.
26 Pedro le dijo: “De extraños”. Jesús le dijo: “Por lo tanto, los niños están exentos.
P'et'roswere, «Uri datsi ashaatsne» ett bíaani. Iyesuswere hank'o bíeti, «Beree bo nana'aúwots ereer dashotse aalne eteere?
27 Pero, para no hacerlos tropezar, ve al mar, echa el anzuelo y recoge el primer pez que salga. Cuando le hayas abierto la boca, encontrarás una moneda de plata. Tómala y dásela por mí y por ti”.
Ernmó boosh t'ugo nowoterawok'o aats k'aromaants amr mus'i mak'at'ino sha'úwee, shin shino keshet mus'oodeshde'e, b́nono n wogor bítse gizo daatsitune, manowere de'er taanat neenko daye.»

< San Mateo 17 >