< Lamentaciones 5 >
1 Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha ocurrido. Mira, y ve nuestro reproche.
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Nuestra herencia ha sido entregada a extraños, nuestras casas a los extranjeros.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 Somos huérfanos y sin padre. Nuestras madres están como viudas.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 Hay que pagar por el agua para beber. Nos venden la madera.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 Nuestros perseguidores están en nuestro cuello. Estamos cansados y no tenemos descanso.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 Hemos entregado nuestras manos a los egipcios, y a los asirios, que se conformen con el pan.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Nuestros padres pecaron y ya no existen. Hemos soportado sus iniquidades.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Los siervos nos gobiernan. No hay nadie que nos libere de su mano.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 Conseguimos el pan a costa de nuestra vida, a causa de la espada en el desierto.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Nuestra piel es negra como un horno, por el calor abrasador del hambre.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 Violaron a las mujeres en Sión, las vírgenes en las ciudades de Judá.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 Príncipes fueron colgados de las manos. Los rostros de los ancianos no fueron honrados.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 Los jóvenes llevan piedras de molino. Los niños tropezaron bajo cargas de madera.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 Los ancianos se han retirado de la puerta, y los jóvenes de su música.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 La alegría de nuestro corazón ha cesado. Nuestra danza se convierte en luto.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, que hemos pecado!
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 Por esto nuestro corazón desfallece. Para estas cosas nuestros ojos son débiles:
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 para el monte de Sión, que está desolado. Los zorros caminan sobre ella.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 Tú, Yahvé, permaneces para siempre. Su trono es de generación en generación.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 ¿Por qué nos olvidas para siempre? y abandonarnos durante tanto tiempo?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Vuélvenos a ti, Yahvé, y nos convertiremos. Renueva nuestros días como antaño.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 Pero nos habéis rechazado por completo. Estáis muy enfadados con nosotros.
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?