< Lamentaciones 3 >

1 Soy el hombre que ha visto la aflicción por la vara de su ira.
Ko au ko e tangata kuo mamata ki he mamahi ʻi he meʻa tā ʻa hono houhau.
2 Me ha guiado y me ha hecho caminar en la oscuridad, y no en la luz.
Kuo ne tataki au mo ʻomi au ki he poʻuli, kae ʻikai ki he maama.
3 Ciertamente, vuelve su mano contra mí una y otra vez durante todo el día.
Ko e moʻoni kuo ne liliu kiate au, ʻoku ne liliu hono nima kiate au ʻi he ʻaho kotoa.
4 Ha envejecido mi carne y mi piel. Me ha roto los huesos.
Ko hoku kili mo hoku kakano kuo ne ngaohi ke motuʻa; kuo ne fesiʻi hoku ngaahi hui.
5 Ha construido contra mí, y me rodeó de amargura y penurias.
Kuo ne langaʻi meʻa kiate au, pea kuo ne takatakai au ʻaki ʻae kona mo e mamahi.
6 Me ha hecho habitar en lugares oscuros, como los que llevan mucho tiempo muertos.
Kuo ne fokotuʻu au ʻi he ngaahi potu fakapoʻuli, ʻo hangē ko kinautolu naʻe pekia ʻi muʻa.
7 Me ha amurallado para que no pueda salir. Ha hecho que mi cadena sea pesada.
Kuo ne ʻāʻi takatakai au pea ʻoku ʻikai te u faʻa hao kituʻa: kuo ne fakamamafa ʻa ʻeku haʻi ukamea.
8 Sí, cuando lloro y pido ayuda, él cierra mi oración.
‌ʻO kau ka tangi foki mo kalanga, ʻoku ne taʻetokangaʻi ʻeku kole.
9 Ha amurallado mis caminos con piedra cortada. Ha hecho que mis caminos sean torcidos.
Kuo ne ʻāʻi hoku ngaahi hala ʻaki ʻae ngaahi maka kuo tā, kuo ne fakapikoʻi hoku ngaahi hala.
10 Es para mí como un oso al acecho, como un león escondido.
Naʻa ne hangē ha pea ʻoku toitoi kiate au, pea hangē ha laione ʻi he ngaahi potu lilo.
11 Ha desviado mi camino, y me ha hecho pedazos. Me ha dejado desolado.
Kuo ne mimioʻi hoku ngaahi ʻaluʻanga, pea kuo ne haehae au fakaikiiki: kuo ne ngaohi au ke lala pe.
12 Ha doblado su arco, y me puso como marca para la flecha.
Kuo ne teke ʻa ʻene kaufana, pea kuo ne fokotuʻu au ko e fakaʻilonga ki he ngahau.
13 Ha hecho que las astas de su carcaj entren en mis riñones.
Kuo ne pule ki he ngaahi ngahau ʻo ʻene tangai ke ʻasi ki hoku ngaahi kongaloto.
14 Me he convertido en una burla para todo mi pueblo, y su canción durante todo el día.
Ko e manukiʻanga au ki hoku kakai; pea ko ʻenau tāʻanga ʻi he ʻaho kotoa pē.
15 Me ha llenado de amargura. Me ha llenado de ajenjo.
Kuo ne fakafonu au ʻaki ʻae kona, kuo ne fakakonaʻi au ʻaki ʻae konaʻiʻī.
16 También me ha roto los dientes con gravilla. Me ha cubierto de cenizas.
Kuo ne fesiʻi foki hoku kau nifo ʻaki ʻae kilikili, kuo ne pani au ʻaki ʻae efu.
17 Has alejado mi alma de la paz. Me olvidé de la prosperidad.
Pea kuo ke hiki hoku laumālie ke mamaʻo mei he melino: naʻe ngalo ʻiate au ʻae monūʻia.
18 Dije: “Mis fuerzas han perecido, junto con mi expectativa de Yahvé”.
Pea ne u pehē, “Ko ʻeku mālohi mo ʻeku ʻamanaki kuo ʻauha meia Sihova;”
19 Acuérdate de mi aflicción y de mi miseria, el ajenjo y la amargura.
‌ʻI heʻeku manatu ki hoku mahaki pea mo ʻeku mamahi, ʻae kona pea mo e ʻahu.
20 Mi alma aún los recuerda, y se inclina dentro de mí.
‌ʻOku kei manatu ki ai hoku laumālie, pea ʻoku angavaivai ia ʻiate au.
21 Esto lo recuerdo en mi mente; por lo tanto, tengo esperanza.
Ko ia ʻoku ou fakamanatu ki hoku loto, pea ko ia ʻoku ou kei maʻu ai ʻae ʻamanaki.
22 Es por las bondades amorosas de Yahvé que no somos consumidos, porque sus misericordias no fallan.
Ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻa Sihova ʻoku ʻikai te tau ʻauha, koeʻuhi ʻoku ʻikai ke ngata ʻene manavaʻofa.
23 Son nuevos cada mañana. Grande es tu fidelidad.
‌ʻOku foʻou ia ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku lahi hoʻo angatonu.
24 “Yahvé es mi porción”, dice mi alma. “Por lo tanto, esperaré en él”.
‌ʻOku pehē ʻe hoku laumālie, “Ko hoku tofiʻa ʻa Sihova: ko ia te u ʻamanaki lelei ʻiate ia.”
25 El Señor es bueno con los que lo esperan, al alma que lo busca.
‌ʻOku lelei ʻa Sihova kiate kinautolu ʻoku tatali kiate ia, ki he laumālie ʻoku kumi kiate ia.
26 Es bueno que el hombre espere y esperar tranquilamente la salvación de Yahvé.
‌ʻOku lelei ki he tangata ke ne ʻamanaki, pea ne tatali fakatatoka foki ki he fakamoʻui meia Sihova.
27 Es bueno para el hombre que lleve el yugo en su juventud.
‌ʻOku lelei ki he tangata ke ne fua ʻae haʻamo ʻi heʻene kei talavou.
28 Que se siente solo y guarde silencio, porque se lo ha puesto a él.
‌ʻOku ne nofo tokotaha pe, pea ʻoku longo pe, koeʻuhi kuo ne fua ia ʻe ia pe.
29 Que ponga su boca en el polvo, si es para que haya esperanza.
‌ʻOku ne ʻai hono ngutu ʻi he efu, ko e meʻa naʻa ʻoku kei ai ha ʻamanaki.
30 Que dé su mejilla al que lo golpea. Que se llene de reproches.
‌ʻOku ne tuku hono kouʻahe kiate ia ʻoku ne taaʻi ia: ʻoku ne pito ʻaupito ʻi he lauʻi kovi.
31 Porque el Señor no desechará para siempre.
He koeʻuhi ʻe ʻikai liʻaki ke lauikuonga ʻe Sihova:
32 Porque aunque cause dolor, pero tendrá compasión según la multitud de sus bondades.
He kapau te ne fakamamahi, ka te ne manavaʻofa foki ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene ngaahi ʻaloʻofa.
33 Porque no se aflige voluntariamente, ni afligir a los hijos de los hombres.
He ʻoku ʻikai te ne fie tautea, pe fakamamahi ʻae fānau ʻae tangata.
34 Para aplastar bajo los pies a todos los prisioneros de la tierra,
Ke laiki ʻi hono lalo vaʻe ʻae ngaahi pōpula kotoa pē ʻo māmani,
35 para apartar el derecho de un hombre ante la faz del Altísimo,
Ke fakatafe ʻae totonu ʻoe tangata ʻi he ʻao ʻoe fofonga ʻoe Fungani Māʻoniʻoni,
36 para subvertir a un hombre en su causa, el Señor no lo aprueba.
Ke kākaaʻi ʻae tangata ʻi hono fakamaauʻi ʻoku ʻikai lelei ai ʻa Sihova.
37 Quién es el que dice, y se cumple, cuando el Señor no lo ordena?
Ko hai ia ʻoku fakahā, pea ʻoku hoko ia, ʻo kapau ʻoku ʻikai ke fekau ʻe Sihova?
38 ¿No sale el mal y el bien de la boca del Altísimo?
‌ʻOku ʻikai ke ʻalu mei he fofonga ʻoe Fungani Māʻolunga ʻae lelei mo e kovi.
39 ¿Por qué debería quejarse un hombre vivo? un hombre para el castigo de sus pecados?
Ko e hā ʻoku lāunga ai ʻae tangata moʻui, ʻae tangata koeʻuhi ko e tautea ʻo ʻene ngaahi angahala?
40 Busquemos y probemos nuestros caminos, y volver a Yahvé.
Ke tau kumi mo ʻahiʻahiʻi hotau ngaahi ʻaluʻanga, pea toe tafoki kia Sihova.
41 Elevemos nuestro corazón con nuestras manos a Dios en los cielos.
Ke tau hiki hake hotau loto mo hotau nima ki he ʻOtua ʻi he ngaahi langi.
42 “Hemos transgredido y nos hemos rebelado. No has perdonado.
“Kuo mau fai talangataʻa, pea kuo mau angatuʻu: ʻoku teʻeki ai te ke fakamolemole.
43 “Nos has cubierto de ira y nos has perseguido. Has matado. No te has compadecido.
“Kuo ke ʻuʻufi ʻaki ʻae houhau, pea fakatangaʻi ʻakimautolu: kuo ke tāmateʻi pea naʻe ʻikai te ke manavaʻofa.
44 Te has cubierto con una nube, para que ninguna oración pueda pasar.
Kuo ke ʻufiʻufi koe ʻaki ʻae ʻao, ke ʻoua naʻa ʻasi atu ʻa ʻemau kole.
45 Nos has convertido en un despojo y en una basura en medio de los pueblos.
Kuo ke ngaohi ʻakimautolu ko e efe mo e ʻotoʻota ʻi he lotolotonga ʻoe kakai.
46 “Todos nuestros enemigos han abierto su boca contra nosotros.
“Kuo mafaʻa ʻae ngutu ʻa homau kau fili kotoa pē kiate kimautolu.
47 El terror y la fosa han llegado a nosotros, devastación y destrucción”.
Kuo hoko mai ʻae manavahē mo e tauhele kiate kimautolu, ʻae lala mo e ʻauha.”
48 Mi ojo corre con chorros de agua, para la destrucción de la hija de mi pueblo.
‌ʻOku tafe hifo hoku mata, hangē ko e ngaahi vaitafe, koeʻuhi ko e ʻauha ʻae ʻofefine ʻo hoku kakai.
49 Mi ojo se derrama y no cesa, sin ningún intermedio,
“ʻOku tafe hifo ʻa hoku mata, pea ʻikai ʻosi, ʻoku ʻikai siʻi ke tuku.
50 hasta que Yahvé mire hacia abajo, y ve desde el cielo.
Ke ʻoua ke ʻafio mai ʻa Sihova, pea vakai mei he langi.
51 Mi ojo afecta a mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
Ko hoku mata ʻoku ne ueʻi hoku loto, koeʻuhi ko e ngaahi ʻofefine kotoa pē ʻo ʻeku kolo.
52 Me han perseguido implacablemente como un pájaro, los que son mis enemigos sin causa.
“Naʻe tuli fakamamahi au ʻe hoku kau fili hangē ha manupuna, taʻehanoʻuhinga.
53 Me han cortado la vida en el calabozo, y han arrojado una piedra sobre mí.
Kuo nau motuhi ʻeku moʻui ʻi he fale fakapōpula, pea kuo lī ha maka kiate au.
54 Las aguas fluyeron sobre mi cabeza. Dije: “Estoy aislado”.
naʻe melemo hoku ʻulu ʻi he ngaahi vai; pea ne u toki pehē, ‘Kuo motuhi au.’
55 Invocaba tu nombre, Yahvé, de la mazmorra más baja.
“ʻE Sihova ne u ui ki ho huafa mei he fale fakapōpula taumamaʻo.
56 Has oído mi voz: “No escondas tu oído de mis suspiros, y mi grito”.
Kuo ke fanongo ki hoku leʻo; ʻoua naʻa ke fufū ho fofonga ki heʻeku mānava, ki heʻeku tangi.
57 Te acercaste el día que te invoqué. Dijiste: “No tengas miedo”.
Naʻa ke ʻunuʻunu mai ʻo ofi ʻi he ʻaho ko ia ne u ui kiate koe: naʻa ke pehē, “ʻOua naʻa manavahē.”
58 Señor, tú has defendido las causas de mi alma. Has redimido mi vida.
“ʻE Sihova kuo ke langomakiʻi hoku laumālie; kuo ke huhuʻi ʻeku moʻui.
59 Yahvé, tú has visto mi error. Juzga mi causa.
‌ʻE Sihova kuo ke ʻafioʻi ki he kovi kuo fai kiate au, fakamaau ʻe koe ʻeku meʻa.
60 Has visto toda su venganza y todos sus planes contra mí.
Kuo ke ʻafio ki heʻenau lili kotoa pē, mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au.
61 Tú has escuchado su reproche, Yahvé, y todos sus planes contra mí,
“ʻE ʻEiki kuo ke fanongo ki heʻenau taukae, pea mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au;
62 los labios de los que se levantaron contra mí, y sus complots contra mí durante todo el día.
‌ʻae loungutu ʻonautolu naʻe tuʻu hake kiate au, pea mo ʻenau fakatupu meʻa kiate au ʻi he ʻaho kotoa pē.
63 Ves que se sientan y se levantan. Yo soy su canción.
Vakai ki heʻenau nofo hifo mo ʻenau tuʻu hake; ko au ko ʻenau taʻanga.
64 Tú les pagarás, Yahvé, según el trabajo de sus manos.
“ʻE ʻEiki ke ke tuku kiate kinautolu ha totongi, ʻo fakatatau ki he ngāue ʻa honau nima.
65 Les darás dureza de corazón, su maldición a ellos.
Tuku kiate kinautolu ʻae mamahi ʻoe loto, ʻa hoʻo malaʻia kiate kinautolu.
66 Los perseguirás con ira, y destruirlos de debajo de los cielos de Yahvé.
Fakatanga mo fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he houhau mei he lalo langi ʻa Sihova.

< Lamentaciones 3 >