Lamentaciones 3

1 Soy el hombre que ha visto la aflicción por la vara de su ira.

அவருடைய கோபத்தின் பிரம்பினால் உண்டான வேதனையைக் கண்ட மனிதன் நானே.

2 Me ha guiado y me ha hecho caminar en la oscuridad, y no en la luz.

அவர் என்னை வெளியே துரத்தி, வெளிச்சத்தில் அல்ல, இருளிலேயே நடக்கச் செய்தார்.

3 Ciertamente, vuelve su mano contra mí una y otra vez durante todo el día.

உண்மையாக, திரும்பதிரும்ப நாள்முழுவதும் அவர் தமது கையை என்மேல் திருப்பினார்.

4 Ha envejecido mi carne y mi piel. Me ha roto los huesos.

எனது தசையையும் தோலையும் முதுமையடையும்படி செய்தார், என் எலும்புகளையும் உடைத்துவிட்டார்.

5 Ha construido contra mí, y me rodeó de amargura y penurias.

அவர், கசப்பும் கஷ்டமும் முற்றுகையிட்டு என்னைச் சூழும்படி செய்தார்.

6 Me ha hecho habitar en lugares oscuros, como los que llevan mucho tiempo muertos.

வெகுகாலத்திற்குமுன் இறந்தவர்களைப்போல், என்னை இருளில் குடியிருக்கப் பண்ணினார்.

7 Me ha amurallado para que no pueda salir. Ha hecho que mi cadena sea pesada.

நான் தப்பிவிடாதபடி அவர் என்னைச் சுற்றி வேலியடைத்தார்; அவர் பாரமான சங்கிலிகளை என்மேல் சுமத்தினார்.

8 Sí, cuando lloro y pido ayuda, él cierra mi oración.

நான் உதவிக்காகக் கூப்பிடும்போதோ, கதறி அழுகிறபோதோ அவர் என் மன்றாட்டைக் கேட்க மறுக்கிறார்.

9 Ha amurallado mis caminos con piedra cortada. Ha hecho que mis caminos sean torcidos.

செதுக்கிய கற்களால் அவர் என் வழியைத் தடைசெய்திருக்கிறார்; அவர் என் பாதைகளைக் கோணலாக்கியிருக்கிறார்.

10 Es para mí como un oso al acecho, como un león escondido.

பதுங்கியிருக்கும் கரடியைப்போலவும், மறைந்திருக்கும் சிங்கத்தைப் போலவும்,

11 Ha desviado mi camino, y me ha hecho pedazos. Me ha dejado desolado.

அவர் என்னைப் பாதையிலிருந்து இழுத்து, என்னை உருக்குலைத்து உதவியின்றிக் கைவிட்டார்.

12 Ha doblado su arco, y me puso como marca para la flecha.

அவர் தம்முடைய வில்லை வளைத்து, தமது அம்புகளுக்கு என்னை இலக்காக்கினார்.

13 Ha hecho que las astas de su carcaj entren en mis riñones.

அவர் தன்னுடைய அம்புக் கூட்டிலிருந்த அம்புகளினால் என் இருதயத்தைக் குத்தினார்.

14 Me he convertido en una burla para todo mi pueblo, y su canción durante todo el día.

நான் என்னுடைய எல்லா மக்களுக்கும் ஒரு சிரிப்புக்குரிய பொருளானேன்; அவர்கள் நாள்முழுவதும் பாடலினால் என்னை ஏளனம் செய்கிறார்கள்.

15 Me ha llenado de amargura. Me ha llenado de ajenjo.

அவர் என்னை கசப்பினால் நிரப்பி, காடியின் கசப்பினால் என்னை வெறுப்படையச் செய்தார்.

16 También me ha roto los dientes con gravilla. Me ha cubierto de cenizas.

அவர் என் பற்களைச் சரளைக் கல்லினால் உடைத்தார்; அவர் என்னைப் புழுதியில் மிதித்துவிட்டார்.

17 Has alejado mi alma de la paz. Me olvidé de la prosperidad.

நான் சமாதானத்தை இழந்திருக்கிறேன்; சுகவாழ்வு என்ன என்பதையும் மறந்துவிட்டேன்.

18 Dije: “Mis fuerzas han perecido, junto con mi expectativa de Yahvé”.

ஆகையால் நான் கூறினதாவது, “என் சீர்சிறப்பும், யெகோவாவிடம் நான் கொண்டிருந்த எல்லா எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் போயிற்று.”

19 Acuérdate de mi aflicción y de mi miseria, el ajenjo y la amargura.

நான் எனது துன்பத்தையும், அலைச்சலையும், அதன் மனக் கசப்பையும், காடியையும் நினைவுகூருகிறேன்.

20 Mi alma aún los recuerda, y se inclina dentro de mí.

நான் அவைகளை நன்கு நினைவுகூருகிறேன், அப்பொழுது என் ஆத்துமா எனக்குள்ளே சோர்ந்துபோயிற்று.

21 Esto lo recuerdo en mi mente; por lo tanto, tengo esperanza.

ஆயினும் நான் இதை மனதில் கொண்டேன். அதனால் எனக்கு நம்பிக்கை உண்டு:

22 Es por las bondades amorosas de Yahvé que no somos consumidos, porque sus misericordias no fallan.

அதாவது யெகோவாவின் பெரிதான அன்பினாலே நாம் அழிக்கப்படாமலிருக்கிறோம். ஏனெனில் அவரது இரக்கத்திற்கு முடிவேயில்லை.

23 Son nuevos cada mañana. Grande es tu fidelidad.

உமது அன்பும் இரக்கமும் காலைதோறும் புதிதாயிருக்கின்றன; உமது உண்மை பெரியது.

24 “Yahvé es mi porción”, dice mi alma. “Por lo tanto, esperaré en él”.

நான் எனக்குள் சொல்லிக்கொள்கிறேன், “யெகோவாவே என் உரிமைப் பங்கு; ஆகையால் நான் அவருக்காகக் காத்திருப்பேன்.”

25 El Señor es bueno con los que lo esperan, al alma que lo busca.

யெகோவாவிடம் எதிர்பார்ப்பு வைக்கிறவருக்கும், அவரைத் தேடுகிறவர்களுக்கும் அவர் நல்லவர்.

26 Es bueno que el hombre espere y esperar tranquilamente la salvación de Yahvé.

எனவே யெகோவாவின் இரட்சிப்புக்காக அமைதியாய் காத்திருப்பது நல்லது.

27 Es bueno para el hombre que lleve el yugo en su juventud.

இளைஞனாய் இருக்கும்போதே அவரது கண்டனத்தின் நுகத்தைச் சுமப்பது ஒரு மனிதனுக்கு நல்லது.

28 Que se siente solo y guarde silencio, porque se lo ha puesto a él.

யெகோவா தாமே அதை அவன்மேல் வைத்தபடியால், அவன் மவுனமாய் தனிமையாய் அனுபவிக்கட்டும்.

29 Que ponga su boca en el polvo, si es para que haya esperanza.

அவன் புழுதியில் தன் முகத்தைப் புதைக்கட்டும், ஒருவேளை இன்னமும் அவனுக்கு எதிர்பார்ப்பு இருக்கலாம்.

30 Que dé su mejilla al que lo golpea. Que se llene de reproches.

அவன் தன்னை அடிப்பவனுக்குத் தன் மறு கன்னத்தைக் கொடுக்கட்டும், பகைவன் கொடுக்கும் அவமானங்களை ஏற்றுக்கொள்ளட்டும்.

31 Porque el Señor no desechará para siempre.

ஏனென்றால், ஆண்டவரால் ஒருவரும் என்றென்றும் கைவிடப்படுவதில்லை.

32 Porque aunque cause dolor, pero tendrá compasión según la multitud de sus bondades.

அவர் துக்கத்தை வருவித்தாலும், அவர் இரக்கம் காண்பிப்பார். அவரது நேர்மையான அன்பு அவ்வளவு பெரியது.

33 Porque no se aflige voluntariamente, ni afligir a los hijos de los hombres.

அவர் துன்பத்தையோ துக்கத்தையோ மனிதரின் பிள்ளைகள்மேல் விருப்பத்துடன் வருவிப்பதில்லை.

34 Para aplastar bajo los pies a todos los prisioneros de la tierra,

நாட்டிலுள்ள சிறைக் கைதிகளையெல்லாம் கால்களின்கீழ் மிதிப்பதையும்,

35 para apartar el derecho de un hombre ante la faz del Altísimo,

ஒருவனின் மனித உரிமைகளை மகா உன்னதமானவரின் முன்னிலையில் மறுப்பதையும்,

36 para subvertir a un hombre en su causa, el Señor no lo aprueba.

ஒரு மனிதனுக்கு நீதி வழங்கப்படாதிருப்பதையும் யெகோவா காணாதிருப்பாரோ?

37 Quién es el que dice, y se cumple, cuando el Señor no lo ordena?

யெகோவா உத்தரவிடாவிட்டால், எதையாவது பேசி அதை நிகழப்பண்ண யாரால் முடியும்?

38 ¿No sale el mal y el bien de la boca del Altísimo?

பேரழிவு, நல்ல காரியங்கள் ஆகிய இரண்டும் மகா உன்னதமான இறைவனுடைய வாயிலிருந்தல்லவோ வருகின்றன.

39 ¿Por qué debería quejarse un hombre vivo? un hombre para el castigo de sus pecados?

வாழ்கிற எந்த மனிதனும், தன் பாவங்களுக்காகத் தண்டிக்கப்படும்போது, ஏன் முறையிடவேண்டும்?

40 Busquemos y probemos nuestros caminos, y volver a Yahvé.

ஆகவே நாங்கள் எங்கள் வழிகளை ஆராய்ந்து சோதிப்போம், யெகோவாவிடம் திரும்புவோம்.

41 Elevemos nuestro corazón con nuestras manos a Dios en los cielos.

எங்கள் இருதயங்களையும், கைகளையும் பரலோகத்திலிருக்கும், இறைவனுக்கு நேராக உயர்த்தி:

42 “Hemos transgredido y nos hemos rebelado. No has perdonado.

“நாங்கள் பாவம் செய்து கலகம் பண்ணினோம், நீர் எங்களை மன்னிக்கவில்லை.

43 “Nos has cubierto de ira y nos has perseguido. Has matado. No te has compadecido.

“நீர் கோபத்தினால் உம்மை மூடிக்கொண்டு எங்களைப் பின்தொடர்ந்தீர்; இரக்கமின்றி எங்களைக் கொன்றுபோட்டீர்.

44 Te has cubierto con una nube, para que ninguna oración pueda pasar.

மேகத்தினால் நீர் உம்மை மூடிக்கொண்டிருப்பதால், மன்றாட்டு எதுவும் உம்மிடத்தில் வராது.

45 Nos has convertido en un despojo y en una basura en medio de los pueblos.

நீர் எங்களை நாடுகளுக்குள் குப்பையும் கூழமுமாக ஆக்கியிருக்கிறீர்.

46 “Todos nuestros enemigos han abierto su boca contra nosotros.

“எங்கள் பகைவர்கள் யாவரும் தங்கள் வாயை விரிவாகத் திறந்து எங்களுக்கு எதிராகப் பேசுகிறார்கள்.

47 El terror y la fosa han llegado a nosotros, devastación y destrucción”.

எங்கள்மேல் பயங்கரமும் கண்ணியும், பாழும் அழிவும் வந்தன.”

48 Mi ojo corre con chorros de agua, para la destrucción de la hija de mi pueblo.

என் மக்கள் அழிக்கப்பட்டதனால் என் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் அருவியாய் ஓடுகிறது.

49 Mi ojo se derrama y no cesa, sin ningún intermedio,

என் கண்கள் ஓய்வின்றி, கண்ணீர் சிந்திக்கொண்டிருக்கும்.

50 hasta que Yahvé mire hacia abajo, y ve desde el cielo.

பரலோகத்திலிருந்து யெகோவா கண்ணோக்கிப் பார்க்கும் வரைக்கும்.

51 Mi ojo afecta a mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.

என் நகரத்திலுள்ள பெண்களின் நிலைமையை நான் காண்கையில், என் ஆத்துமா துக்கிக்கிறது.

52 Me han perseguido implacablemente como un pájaro, los que son mis enemigos sin causa.

காரணமின்றி எனக்குப் பகைவர்களாயிருந்தவர்கள், என்னை ஒரு பறவையைப்போல் வேட்டையாடினார்கள்.

53 Me han cortado la vida en el calabozo, y han arrojado una piedra sobre mí.

அவர்கள் என் வாழ்வை முடிக்க முயன்று, குழியில் தள்ளி என்மேல் கற்களை எறிந்து மூடினார்கள்;

54 Las aguas fluyeron sobre mi cabeza. Dije: “Estoy aislado”.

வெள்ளம் என் தலையை மூடிக்கொண்டது. நான் அழிந்து போகப்போகிறேன் என்று நினைத்தேன்.

55 Invocaba tu nombre, Yahvé, de la mazmorra más baja.

யெகோவாவே, குழியின் ஆழத்திலிருந்து, உமது பெயரைச்சொல்லிக் கூப்பிட்டேன்.

56 Has oído mi voz: “No escondas tu oído de mis suspiros, y mi grito”.

“ஆறுதலுக்காகக் கதறும் என் சத்தத்திற்கு உமது செவியை மூடிக்கொள்ளாதேயும்” என்ற என் விண்ணப்பத்தை நீர் கேட்டீர்.

57 Te acercaste el día que te invoqué. Dijiste: “No tengas miedo”.

நான் உம்மை நோக்கிக் கூப்பிட்டபோது, நீர் என் அருகே வந்து, “நீ பயப்படாதே” என்றீர்.

58 Señor, tú has defendido las causas de mi alma. Has redimido mi vida.

யெகோவாவே, நீரே என் வழக்கை பொறுப்பேற்றீர்; என் உயிரை மீட்டுக்கொண்டீர்.

59 Yahvé, tú has visto mi error. Juzga mi causa.

யெகோவாவே! எனக்குச் செய்யப்பட்ட தீமைகளை நீர் கண்டிருக்கிறீர். நீர் எனக்காக வாதாடும்!

60 Has visto toda su venganza y todos sus planes contra mí.

அவர்களுடைய பழிவாங்குதலின் ஆழத்தையும், அவர்கள் எனக்கெதிராகப் போட்ட சதித்திட்டங்களையும் கண்டிருக்கிறீர்.

61 Tú has escuchado su reproche, Yahvé, y todos sus planes contra mí,

யெகோவாவே, அவர்களுடைய எல்லா அவமதிப்புகளையும், எனக்கெதிரான அவர்களுடைய எல்லா சதிகளையும் கேட்டீர்;

62 los labios de los que se levantaron contra mí, y sus complots contra mí durante todo el día.

அதை என் பகைவர்கள் நாள்முழுவதும் இரகசியமாய்ப் பேசி, எனக்கு எதிராய் முணுமுணுக்கிறார்கள்.

63 Ves que se sientan y se levantan. Yo soy su canción.

அவர்களைப் பாரும்! உட்கார்ந்தாலும் நின்றாலும், அவர்கள் தங்கள் பாடல்களால் என்னை கேலி செய்கிறார்கள்.

64 Tú les pagarás, Yahvé, según el trabajo de sus manos.

யெகோவாவே, அவர்களுக்குத் தகுந்த பதில் செய்யும். அவர்களின் கைகள் செய்தவற்றுக்காக பதில் செய்யும்.

65 Les darás dureza de corazón, su maldición a ellos.

அவர்களுடைய இருதயத்தின்மேல் திரைபோடும், உமது சாபம் அவர்கள்மேல் இருக்கட்டும்.

66 Los perseguirás con ira, y destruirlos de debajo de los cielos de Yahvé.

கோபத்தோடு அவர்களைப் பின்தொடர்ந்து, யெகோவாவின் வானங்களின் கீழ் இருந்து அவர்களை அழித்துப்போடும்.