Job 8
1 Entonces Bildad el Suhita respondió,
Bildan iz Šuaha progovori tad i reče:
2 “¿Hasta cuándo hablarás de estas cosas? ¿Serán las palabras de tu boca un viento poderoso?
“Dokad ćeš jošte govoriti tako, dokle će ti riječ kao vihor biti?
3 ¿Dios pervierte la justicia? ¿O el Todopoderoso pervierte la justicia?
TÓa zar može Bog pravo pogaziti, može li pravdu izvrnut' Svesilni?
4 Si sus hijos han pecado contra él, los ha entregado en manos de su desobediencia.
Ako mu djeca tvoja sagriješiše, preda ih zato bezakonju njinu.
5 Si quieres buscar a Dios con diligencia, haz tu súplica al Todopoderoso.
Al' ako Boga potražiš iskreno i od Svesilnog milost ti izmoliš;
6 Si fueras puro y recto, seguramente ahora se despertaría por ti, y haz próspera la morada de tu justicia.
ako li budeš čist i neporočan, odsad će svagda on nad tobom bdjeti i obnovit će kuću pravedniku.
7 Aunque tu comienzo fue pequeño, sin embargo, su último fin aumentaría en gran medida.
Bit će malena tvoja sreća prošla prema budućoj što te očekuje.
8 “Por favor, pregunta a las generaciones pasadas. Descubra el aprendizaje de sus padres.
No pitaj samo prošle naraštaje, na mudrost pređa njihovih pripazi.
9 (Porque no somos más que de ayer, y no sabemos nada, porque nuestros días en la tierra son una sombra).
Od jučer mi smo i ništa ne znamo, poput sjene su na zemlji nam dani.
10 ¿No te enseñarán, te dirán, y pronunciar palabras de su corazón?
Oni će te poučit' i reći ti, iz srca će svog izvući besjede:
11 “¿Puede el papiro crecer sin fango? ¿Pueden los juncos crecer sin agua?
'Izvan močvare zar će rogoz nići? Zar će bez vode trstika narasti?
12 Mientras esté verde, no lo cortes, se marchita antes que cualquier otra caña.
Zeleni se sva, al' i nekošena usahne prije svake druge trave.
13 Así son los caminos de todos los que se olvidan de Dios. La esperanza del hombre impío perecerá,
To je kob svakog tko Boga zaboravi; tako propada nada bezbožnika:
14 cuya confianza se romperá, cuya confianza es una tela de araña.
Nit je tanana njegovo uzdanje, a ufanje mu kuća paukova.
15 Se apoyará en su casa, pero no se mantendrá en pie. Se aferrará a ella, pero no perdurará.
Nasloni li se, ona mu se ljulja, prihvati li se, ona mu se ruši.
16 Está verde ante el sol. Sus brotes salen a lo largo de su jardín.
Zeleni se i sav na suncu buja, vrt su mu cio mladice prerasle.
17 Sus raíces se enrollan alrededor del montón de rocas. Ve el lugar de las piedras.
Svojim korijenjem krš je isprepleo te život crpe iz živa kamena.
18 Si es destruido de su lugar, entonces lo negará, diciendo: “No te he visto”.
A kad ga s mjesta njegova istrgnu, ono ga niječe: 'Nikada te ne vidjeh!'
19 He aquí la alegría de su camino. De la tierra brotarán otros.
I evo gdje na putu sada trune dok drugo bilje već niče iz zemlje.
20 “He aquí que Dios no desechará al hombre irreprochable, ni defenderá a los malhechores.
Ne, Bog neće odbacit' neporočne, niti će rukom poduprijet' opake.
21 Todavía te llenará la boca de risa, tus labios con gritos.
Smijeh će ti opet ispuniti usta, s usana će odjeknuti klicanje.
22 Los que te odian se vestirán de vergüenza. La tienda de los malvados ya no existirá”.
Dušmane će ti odjenut' sramota i šatora će nestat' zlikovačkog.'”
