< Job 6 >
1 Entonces Job respondió,
Dia namaly Joba ka nanao hoe:
2 “Oh, si mi angustia fuera pesada, ¡y toda mi calamidad puesta en la balanza!
Enga anie ka holanjaina tokoa ny fahasosorako, ka hampifandaniaina amin’ ny mizana izy sy ny fahoriako!
3 Por ahora sería más pesado que la arena de los mares, por lo que mis palabras han sido precipitadas.
Fa ankehitriny mavesatra noho ny fasika any an-dranomasina ny fahoriako, koa dia nirediredy aho.
4 Porque las flechas del Todopoderoso están dentro de mí. Mi espíritu bebe su veneno. Los terrores de Dios se han puesto en marcha contra mí.
Fa ny zana-tsipiky ny Tsitoha mitsatoka amiko, ka mifoka ny poizina avy aminy ny fanahiko; Ary ny fampitahorana Andriamanitra milahatra hamely ahy.
5 ¿El burro salvaje rebuzna cuando tiene hierba? ¿O el buey baja sobre su forraje?
Maneno va ny boriki-dia, raha eo amin’ ny vilona? Na mimàmà va ny omby, raha eo amin’ ny fihinany?
6 ¿Puede comerse sin sal lo que no tiene sabor? ¿O hay algún sabor en la clara del huevo?
Azo hanina va ny matsatso, raha tsy asian-tsira? Na mba misy tsirony va ny tafotsin’ atody?
7 Mi alma se niega a tocarlos. Para mí son como una comida repugnante.
Ny zavatra izay nolaviko tsy hotendrena, dia ireny no tsy maintsy haniko, na dia maharikoriko ahy aza.
8 “Oh, que pueda tener mi petición, que Dios me conceda lo que anhelo,
Enga anie ka ho azoko izay angatahiko, ary homen’ Andriamanitra ahy anie izay iriko!
9 incluso que le gustaría a Dios aplastarme; ¡que soltara la mano y me cortara!
Ka ho sitrak’ Andriamanitra anie ny hanorotoro ahy! Eny, halefany anie ny tànany ka hahamaito ny aiko,
10 Que siga siendo mi consuelo, sí, déjame exultar en el dolor que no perdona, que no he negado las palabras del Santo.
Dia hahita fiononana amin’ izany aho ka hiravoravo na dia amin’ ny fangirifiriana tsy mifaditrovana aza, satria tsy nandà ny tenin’ ny Iray Masìna aho.
11 ¿Cuál es mi fuerza, para que espere? ¿Cuál es mi fin, que debo ser paciente?
Inona moa ny heriko, no hanantena aho? Ary hanao ahoana moa ny farako, no hanindry fo aho?
12 ¿Es mi fuerza la de las piedras? ¿O mi carne es de bronce?
Herim-bato va ny heriko? Na varahina va ny nofoko?
13 ¿No es que no tengo ayuda en mí, que la sabiduría se aleja de mí?
Tsy efa foana va ny hery ho entiko mamonjy tena, ary tsy efa nakifika hiala amiko va ny faharetana?
14 “Al que está a punto de desfallecer, se le debe mostrar la bondad de su amigo; incluso a quien abandona el temor del Todopoderoso.
Izay efa mivarahontsana dia tokony hiantran’ ny sakaizany. Fandrao mahafoy ny fahatahorana ny Tsitoha izy.
15 Mis hermanos han actuado con engaño como un arroyo, como el cauce de los arroyos que pasan;
Ny rahalahiko mampihambo manana ahy tahaka ny ranotrambo, dia tahaka ny mason-drano any an-dohasahan-driaka, izay malaky ritra,
16 que son negros a causa del hielo, en la que se esconde la nieve.
Izay mainty azon’ ny ranomandry Sady iafenan’ ny oram-panala;
17 En la estación seca, desaparecen. Cuando hace calor, se consumen fuera de su lugar.
Fa raha taninin’ ny hainandro izy, dia levona; raha maina ny andro, dia ritra eo amin’ ny fitoerany izy;
18 Las caravanas que viajan junto a ellos se alejan. Suben a los desechos y perecen.
Mivilivily no fandehany tankina izy ka levona.
19 Las caravanas de Tema miraban. Las compañías de Saba les esperaban.
Ny antokon’ i Tema mitazana, ny andian’ i Sheba manantena azy;
20 Estaban angustiados porque estaban confiados. Llegaron allí y se confundieron.
Very hevitra ireo, satria samy nanampo; tonga teo izy, kanjo nangaihay.
21 Por ahora no eres nada. Ves un terror y tienes miedo.
Fa ankehitriny efa tsinontsinona ianareo; Nahita ny fahoriana ianareo ka raiki-tahotra.
22 ¿Acaso he dicho alguna vez: “Dame”? o, “¿Ofrece un regalo para mí de tu sustancia?
Moa aho va efa nanao hoe: Omeo aho, ka mahafoiza zavatra ho ahy amin’ ny fanananareo,
23 o “Líbrame de la mano del adversario”. o: “Redímeme de la mano de los opresores”.
Ary vonjeo amin’ ny tanan’ ny fahavalo aho, ka afaho amin’ ny tanan’ ny mpitohatoha?
24 “Enséñame y callaré. Haz que entienda mi error.
Mampianara ahy, dia hangina aho; Ary ampahafantaro izay nahadisoako aho.
25 ¡Qué fuertes son las palabras de rectitud! Pero tu reprimenda, ¿qué reprende?
Endrey ny herin’ ny teny marina! Fa mba mahavoa inona kosa moa ny anatra ataonareo?
26 ¿Pretendes reprobar las palabras, ya que los discursos de quien está desesperado son como el viento?
Ny amin’ ny teniko ihany va no ananaranareo ahy? Fa ho amin’ ny rivotra ny tenin’ ny olona mamoy fo.
27 Sí, incluso echarías suertes por los huérfanos, y hacer mercancía de su amigo.
Eny, fa na dia ny kamboty aza dia ataonareo loka, ary ny sakaizanareo dia ataonareo varotra.
28 Ahora, pues, complácete en mirarme, porque seguramente no te mentiré en la cara.
Fa ankehitriny, masìna ianareo, mba atreho kely aho, dia ho hitanareo fa tsy handainga tsy akory aho.
29 Por favor, vuelva. Que no haya injusticia. Sí, regresa de nuevo. Mi causa es justa.
Masìna ianareo, diniho indray aho, ary aoka tsy hisy fitsarana tsy marina; eny, diniho indray aho, fa mbola ao ihany ny fahamarinako.
30 ¿Hay injusticia en mi lengua? ¿Mi gusto no puede discernir las travesuras?
Moa misy heloka va eo amin’ ny lelako?