< Job 41 >
1 “¿Puedes sacar al Leviatán con un anzuelo? o presionar su lengua con una cuerda?
“No ũhote kũguucũrũria nyamũ ĩrĩa ĩĩtagwo Leviathani na ndwano, kana wohe rũrĩmĩ rwayo na mũkanda?
2 ¿Puedes poner una cuerda en su nariz, o atravesar su mandíbula con un gancho?
No ũhote kũmĩtoonyia rũrigi iniũrũ, kana ũmĩtũrĩkanie rũthĩa na ndwano?
3 Te hará muchas peticiones, ¿o te hablará con palabras suaves?
No ĩtinde ĩgĩgũthaitha ũmĩiguĩre tha? No ĩkwarĩrie na ciugo cia ũhooreri?
4 Hará un pacto con vosotros, para que lo tomes por siervo para siempre?
No ĩrĩkanĩre nawe ũthiĩ nayo, ĩtũũre ĩrĩ ngombo yaku nginya tene?
5 ¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿O lo atarás para tus chicas?
No ũhote kũmĩhooreria ta nyoni, kana ũmĩoherere handũ nĩguo airĩtu aku mamĩmeemagie?
6 ¿Los comerciantes harán un trueque por él? ¿Lo repartirán entre los comerciantes?
Onjoria no mamĩkũũranie na indo ciao? No mamĩgayanie kũrĩ onjorithia?
7 Puede llenar su piel con hierros de púas, o su cabeza con lanzas de pescado?
No ũhote gũtheecanga rũũa rwayo na mĩcengi, kana ũtheecange mũtwe wayo na mĩcengi ĩrĩa ĩtegaga thamaki?
8 Pon tu mano sobre él. Recuerda la batalla, y no lo hagas más.
Ũngĩmĩhutia na guoko, ũngĩtũũra ũririkanaga kĩgiano kĩu, na ndũngĩgacookera!
9 He aquí que la esperanza de él es vana. ¿No se abatirá uno incluso al verlo?
Mwĩrĩgĩrĩro wa atĩ no ũmĩtoorie nĩ kwĩheenia; o kũmĩona tu nĩkũiganĩte gũtũma mũndũ amake, orwo nĩ hinya.
10 Nadie es tan feroz que se atreva a agitarlo. ¿Quién es, pues, el que puede presentarse ante mí?
Gũtirĩ mũndũ ũrĩ ũcamba mũiganu wa kũmĩarahũra. Nũũ ũngĩkĩhota kwĩĩndiiria niĩ?
11 ¿Quién me ha dado primero, para que yo le pague? Todo bajo el cielo es mío.
Nũũ ũngĩnandũra kĩndũ atĩ nĩguo ndĩmũrĩhe? Kĩndũ gĩothe kĩrĩ rungu rwa igũrũ nĩ gĩakwa.
12 “No guardaré silencio sobre sus miembros, ni su poderosa fuerza, ni su buena contextura.
“Ndikwaga kwaria ũhoro wa ciĩga ciayo, o na wa hinya wayo, na wa ũthaka wayo.
13 ¿Quién puede despojarse de su prenda exterior? ¿Quién se acercará a sus fauces?
Nũũ ũngĩhota kũmĩaũra nguo yayo ya igũrũ? Nũũ ũngĩmĩkuhĩrĩria amĩĩkĩre matamu?
14 ¿Quién puede abrir las puertas de su rostro? Alrededor de sus dientes está el terror.
Nũũ ũngĩũmĩrĩria kũmĩathamia kanua, kau kaiyũrĩte magego ma kũmakania?
15 Las fuertes escamas son su orgullo, encerrados juntos con un cierre hermético.
Mũgongo wayo ũrĩ na ngo ciĩiganĩrĩire mĩhari, ikomanĩire ikanyiitana;
16 Uno está tan cerca de otro, que ningún aire pueda interponerse entre ellos.
o ĩmwe ĩnyiitanĩte na ĩrĩa ĩngĩ, ũũ atĩ gũtirĩ rĩera rĩngĩtoonyera gatagatĩ ga cio.
17 Están unidos entre sí. Se pegan entre sí, de modo que no se pueden separar.
Igwatanĩtio hamwe irĩ nũmu; inyiitanĩte hamwe ũndũ itangĩtigithũkana.
18 Su estornudo hace brillar la luz. Sus ojos son como los párpados de la mañana.
Gũtiiha kwayo kũmenũkagia ũtheri; maitho mayo nĩ ta mĩrũri ya rũciinĩ gũgĩthererũka.
19 De su boca salen antorchas ardientes. Saltan chispas de fuego.
Imũrĩ cia mwaki ciumaga kanua-inĩ kayo; ĩrathũkagia thandĩ cia mwaki.
20 De sus fosas nasales sale un humo, como de una olla hirviendo sobre un fuego de cañas.
Ĩrutaga ndogo na maniũrũ taarĩ nyũngũ ĩratherũka ĩhagĩrĩtwo igũrũ rĩa mwaki wa ithanjĩ.
21 Su aliento enciende las brasas. Una llama sale de su boca.
Mĩhũmũ yayo ĩgwatagia makara mwaki, naruo rũrĩrĩmbĩ rũkoima kanua kayo.
22 Hay fuerza en su cuello. El terror baila ante él.
Ngingo-inĩ yayo nĩho hinya wayo ũkoragwo, ũrĩa ũmakagia kĩrĩa gĩothe gĩtũnganaga nayo.
23 Las escamas de su carne están unidas. Son firmes con él. No se pueden mover.
Mĩgũtha ya nyama ciayo nĩmĩnyiitanu mũno; nĩ mĩrũmu ũũ atĩ ndĩngĩenyenyeka.
24 Su corazón es firme como una piedra, sí, firme como la piedra de molino inferior.
Ngoro yayo yũmĩte ta ihiga, ĩkooma ta ihiga rĩa gũthĩa rĩa na thĩ.
25 Cuando se levanta, los poderosos tienen miedo. Se retiran ante su paliza.
Rĩrĩa yarahũka, arĩa marĩ hinya nĩmamakaga; mooraga ĩtanamahũũra.
26 Si uno lo ataca con la espada, no puede prevalecer; ni la lanza, ni el dardo, ni el asta puntiaguda.
Gũtirĩ rũhiũ rwa njora rũngĩmĩĩka ũndũ, o na kana itimũ, kana mũguĩ, kana mĩcengi.
27 Cuenta el hierro como paja, y el bronce como la madera podrida.
Harĩ Leviathani-rĩ, kĩgera no ta nyeki nyũmũ, nakĩo gĩcango no ta gĩcunjĩ kĩbuthu kĩa mũtĩ.
28 La flecha no puede hacerle huir. Las piedras de la honda son como la paja para él.
Mĩguĩ ndĩngĩtũma yũre; mahiga ma kĩgũtha no ta mũũngũ harĩ yo.
29 Los palos se cuentan como rastrojos. Se ríe de las prisas de la jabalina.
Harĩ yo njũgũma no ta gacunjĩ ka rũnyeki rũmũ; ĩthekagĩrĩra kũbĩrĩrĩka gwa itimũ.
30 Sus partes inferiores son como alfareros afilados, dejando un rastro en el barro como un trineo.
Nda yayo nĩ ta rũgĩo rũrĩ na mageca; ĩtigaga ngururo ndaka-inĩ ta cia ngaari iria ikonyoraga ngano.
31 Hace que lo profundo hierva como una olla. Hace que el mar sea como un bote de pomada.
Ĩtũmaga iria kũrĩa kũriku gũtherũke ta nyũngũ, na ĩkoiruga iria ta nyũngũ ya maguta ma kwĩhaka.
32 Hace brillar un camino tras él. Se diría que el profundo tiene el pelo blanco.
Harĩa yagerera ĩtigaga mũhari ũkũhenia; mũndũ no eciirie atĩ ndia ĩrĩ na mbuĩ.
33 En la tierra no hay nada igual, que se hace sin miedo.
Gũtirĩ kĩndũ kĩngĩigananio nayo gũkũ thĩ; nĩ kĩũmbe gĩtarĩ guoya.
34 Él ve todo lo que es alto. Es el rey de todos los hijos de la soberbia”.
Ĩnyũrũragia kĩrĩa gĩothe gĩĩtũũgagĩria; nĩyo mũthamaki wa kĩrĩa gĩothe gĩĩtĩĩaga.”