Job 41
1 “¿Puedes sacar al Leviatán con un anzuelo? o presionar su lengua con una cuerda?
Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
2 ¿Puedes poner una cuerda en su nariz, o atravesar su mandíbula con un gancho?
Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
3 Te hará muchas peticiones, ¿o te hablará con palabras suaves?
Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
4 Hará un pacto con vosotros, para que lo tomes por siervo para siempre?
Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
5 ¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿O lo atarás para tus chicas?
Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
6 ¿Los comerciantes harán un trueque por él? ¿Lo repartirán entre los comerciantes?
Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
7 Puede llenar su piel con hierros de púas, o su cabeza con lanzas de pescado?
Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
8 Pon tu mano sobre él. Recuerda la batalla, y no lo hagas más.
Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
9 He aquí que la esperanza de él es vana. ¿No se abatirá uno incluso al verlo?
Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
10 Nadie es tan feroz que se atreva a agitarlo. ¿Quién es, pues, el que puede presentarse ante mí?
Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
11 ¿Quién me ha dado primero, para que yo le pague? Todo bajo el cielo es mío.
Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
12 “No guardaré silencio sobre sus miembros, ni su poderosa fuerza, ni su buena contextura.
Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
13 ¿Quién puede despojarse de su prenda exterior? ¿Quién se acercará a sus fauces?
Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
14 ¿Quién puede abrir las puertas de su rostro? Alrededor de sus dientes está el terror.
Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
15 Las fuertes escamas son su orgullo, encerrados juntos con un cierre hermético.
Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
16 Uno está tan cerca de otro, que ningún aire pueda interponerse entre ellos.
Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
17 Están unidos entre sí. Se pegan entre sí, de modo que no se pueden separar.
Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
18 Su estornudo hace brillar la luz. Sus ojos son como los párpados de la mañana.
Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
19 De su boca salen antorchas ardientes. Saltan chispas de fuego.
Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
20 De sus fosas nasales sale un humo, como de una olla hirviendo sobre un fuego de cañas.
Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
21 Su aliento enciende las brasas. Una llama sale de su boca.
Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
22 Hay fuerza en su cuello. El terror baila ante él.
Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
23 Las escamas de su carne están unidas. Son firmes con él. No se pueden mover.
Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
24 Su corazón es firme como una piedra, sí, firme como la piedra de molino inferior.
Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
25 Cuando se levanta, los poderosos tienen miedo. Se retiran ante su paliza.
Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
26 Si uno lo ataca con la espada, no puede prevalecer; ni la lanza, ni el dardo, ni el asta puntiaguda.
Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
27 Cuenta el hierro como paja, y el bronce como la madera podrida.
Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
28 La flecha no puede hacerle huir. Las piedras de la honda son como la paja para él.
O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
29 Los palos se cuentan como rastrojos. Se ríe de las prisas de la jabalina.
Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
30 Sus partes inferiores son como alfareros afilados, dejando un rastro en el barro como un trineo.
Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
31 Hace que lo profundo hierva como una olla. Hace que el mar sea como un bote de pomada.
Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
32 Hace brillar un camino tras él. Se diría que el profundo tiene el pelo blanco.
Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
33 En la tierra no hay nada igual, que se hace sin miedo.
Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
34 Él ve todo lo que es alto. Es el rey de todos los hijos de la soberbia”.
Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
