Job 39
1 “¿Sabéis en qué momento paren las cabras montesas? ¿Observas cuando la cierva tiene cervatillo?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 ¿Puedes contar los meses que cumplen? ¿O sabes la hora en que dan a luz?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Se inclinan. Llevan a sus crías. Terminan sus dolores de parto.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Sus crías se hacen fuertes. Crecen en el campo abierto. Salen y no vuelven.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 “¿Quién ha liberado al burro salvaje? O que ha soltado las amarras del asno veloz,
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 cuyo hogar he convertido en el desierto, y la tierra salada su morada?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Desprecia el tumulto de la ciudad, tampoco oye los gritos del conductor.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 La cordillera es su pasto. Busca cada cosa verde.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 “¿Se contentará el buey salvaje con servirte? ¿O se quedará junto a tu comedero?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 ¿Puedes sujetar al buey salvaje en el surco con su arnés? ¿O va a labrar los valles después de ti?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 ¿Confiarás en él, porque su fuerza es grande? ¿O le dejarás tu trabajo?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 ¿Confiarás en él para que traiga a casa tu semilla? y recoger el grano de tu era?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 “Las alas del avestruz se agitan con orgullo, ¿pero son las plumas y el plumaje del amor?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Porque deja sus huevos en la tierra, los calienta en el polvo,
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 y olvida que el pie puede aplastarlos, o que el animal salvaje los pisotee.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Trata con dureza a sus crías, como si no fueran suyas. Aunque su trabajo es en vano, no tiene miedo,
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 porque Dios la ha privado de sabiduría, tampoco le ha impartido entendimiento.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Cuando se eleva a lo alto, desprecia al caballo y a su jinete.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 “¿Le has dado fuerza al caballo? ¿Has vestido su cuello con una melena temblorosa?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 ¿Le has hecho saltar como una langosta? La gloria de su resoplido es impresionante.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Pisa el valle y se regocija en su fuerza. Sale al encuentro de los hombres armados.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Se burla del miedo y no se amilana, ni se aparta de la espada.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 El carcaj se sacude contra él, la lanza y la jabalina.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Come la tierra con fiereza y rabia, ni se queda quieto al sonido de la trompeta.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Cada vez que suena la trompeta, resopla: “¡Ah! Huele la batalla a lo lejos, el estruendo de los capitanes, y los gritos.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 “¿Es por tu sabiduría que el halcón vuela, y extiende sus alas hacia el sur?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 ¿Es por tu orden que el águila se levanta, y hace su nido en las alturas?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 En el acantilado habita y hace su hogar, en la punta del acantilado y la fortaleza.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 Desde allí espía la presa. Sus ojos lo ven de lejos.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Sus crías también chupan sangre. Donde están los muertos, allí está él”.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
