Job 38
1 Entonces Yahvé respondió a Job desde el torbellino,
La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
2 “¿Quién es el que oscurece el consejo por palabras sin conocimiento?
Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
3 Prepárate como un hombre, porque yo te interrogaré y tú me responderás.
Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
4 “¿Dónde estabas cuando puse los cimientos de la tierra? Declara, si tienes entendimiento.
Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
5 ¿Quién determinó sus medidas, si lo sabe? ¿O quién estiró la línea en él?
Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
6 ¿Sobre qué estaban fijados sus cimientos? O quién puso su piedra angular,
Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
7 cuando las estrellas de la mañana cantaban juntas, y todos los hijos de Dios gritaron de alegría?
Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
8 “O que cierra el mar con puertas, cuando salió del vientre materno,
Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
9 cuando hice de las nubes su vestimenta, y lo envolvió en una espesa oscuridad,
Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
10 marcadas para ello mi límite, poner barras y puertas,
Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
11 y dijo: “Puedes venir aquí, pero no más allá. ¿Tus orgullosas olas serán detenidas aquí?
Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
12 “¿Has ordenado la mañana en tus días, y ha hecho que el amanecer conozca su lugar,
Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
13 para que se apodere de los confines de la tierra, y sacudir a los malvados fuera de ella?
Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
14 Se cambia como la arcilla bajo el sello, y presentado como una prenda de vestir.
Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
15 A los malvados se les oculta la luz. El brazo alto está roto.
Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
16 “¿Has entrado en los manantiales del mar? ¿O has caminado por los recovecos de las profundidades?
Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
17 ¿Se te han revelado las puertas de la muerte? ¿O has visto las puertas de la sombra de la muerte?
Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
18 ¿Has comprendido la tierra en su anchura? Declara, si lo sabes todo.
Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
19 “¿Cuál es el camino hacia la morada de la luz? En cuanto a la oscuridad, cuál es su lugar,
Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
20 que lo lleves a su límite, para que discierna los caminos de su casa?
Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
21 Seguramente lo sabes, pues naciste entonces, ¡y el número de sus días es genial!
Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
22 ¿Has entrado en los almacenes de la nieve, o has visto los almacenes del granizo,
Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
23 que he reservado para el tiempo de la angustia, contra el día de la batalla y la guerra?
Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
24 De qué manera se distribuye el rayo, o el viento del este disperso en la tierra?
Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
25 Que ha cortado un canal para el agua de la inundación, o la trayectoria de la tormenta,
Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
26 para hacer llover en una tierra donde no hay hombre, en el desierto, en el que no hay hombre,
Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
27 para saciar el terreno baldío y desolado, para hacer crecer la hierba tierna?
Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
28 ¿La lluvia tiene padre? ¿O quién recoge las gotas de rocío?
Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
29 ¿De qué vientre salió el hielo? ¿Quién ha dado a luz a la escarcha gris del cielo?
El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
30 Las aguas se vuelven duras como la piedra, cuando la superficie de las profundidades está congelada.
Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
31 “¿Puedes atar el cúmulo de las Pléyades, o aflojar las cuerdas de Orión?
Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
32 ¿Puedes guiar a las constelaciones en su estación? ¿O puedes guiar a la Osa con sus cachorros?
Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
33 ¿Conoces las leyes de los cielos? ¿Puede establecer su dominio sobre la tierra?
Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
34 “¿Puedes elevar tu voz a las nubes, para que la abundancia de aguas te cubra?
Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
35 ¿Puedes enviar relámpagos para que se vayan? ¿Te informan de que “aquí estamos”?
Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
36 ¿Quién ha puesto la sabiduría en las partes interiores? ¿O quién ha dado entendimiento a la mente?
Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
37 ¿Quién puede contar las nubes con sabiduría? O que puede verter los contenedores del cielo,
Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
38 cuando el polvo se convierte en una masa, y los terrones se pegan?
Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
39 “¿Puedes cazar la presa para la leona, o satisfacer el apetito de los jóvenes leones,
Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
40 cuando se agazapan en sus guaridas, y acechar en la espesura?
Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
41 Que proporciona al cuervo su presa, cuando sus jóvenes claman a Dios, y vagan por falta de comida?
Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
