Job 37

1 “Sí, ante esto mi corazón tiembla, y es desplazado de su lugar.

دل من می‌لرزد؛

2 Escucha, oh, escucha el ruido de su voz, el sonido que sale de su boca.

گوش دهید و غرش صدای خدا را بشنوید.

3 Lo envía bajo todo el cielo, y sus rayos hasta los confines de la tierra.

او برق خود را به سراسر آسمان می‌فرستد.

4 Tras ella ruge una voz. Truena con la voz de su majestad. No se guarda nada cuando se escucha su voz.

سپس غرش صدای او شنیده می‌شود، غرش مهیب رعد به گوش می‌رسد و باز برق، آسمان را روشن می‌کند.

5 Dios truena maravillosamente con su voz. Él hace grandes cosas, que no podemos comprender.

صدای او در رعد باشکوه است. ما نمی‌توانیم عظمت قدرت او را درک کنیم.

6 Porque dice a la nieve: “Cae sobre la tierra”. también a la lluvia, y a los chubascos de su poderosa lluvia.

وقتی او برف و باران شدید بر زمین می‌فرستد،

7 Él sella la mano de cada hombre, para que todos los hombres a los que ha hecho lo conozcan.

مردم از کار کردن باز می‌مانند و متوجه قدرت او می‌شوند،

8 Entonces los animales se ponen a cubierto, y permanecen en sus guaridas.

حیوانات وحشی به پناهگاه خود می‌شتابند و در لانه‌های خویش پنهان می‌مانند.

9 De su habitación sale la tormenta, y el frío del norte.

از جنوب طوفان می‌آید و از شمال سرما.

10 Por el soplo de Dios se da el hielo, y la anchura de las aguas está congelada.

خدا بر آبها می‌دمد، به طوری که حتی وسیعترین دریاها نیز یخ می‌بندد.

11 Sí, carga la espesa nube con humedad. Extiende la nube de su rayo.

او ابرها را از رطوبت، سنگین می‌کند و برق خود را به‌وسیلۀ آنها پراکنده می‌سازد.

12 Se ha dado la vuelta gracias a su guía, para que hagan todo lo que él les mande en la superficie del mundo habitable,

آنها به دستور او به حرکت در می‌آیند و احکام او را در سراسر زمین به جا می‌آورند.

13 ya sea por la corrección, o por su tierra, o por la bondad amorosa, que la hace venir.

او ابرها را برای مجازات مردم و یا برای سیراب کردن زمین و نشان دادن رحمتش به ایشان، می‌فرستد.

14 “Escucha esto, Job. Quédate quieto y considera las obras maravillosas de Dios.

ای ایوب، گوش بده و دربارهٔ اعمال شگفت‌آور خدا تأمل و تفکر کن.

15 ¿Sabes cómo los controla Dios? y hace brillar el rayo de su nube?

آیا تو می‌دانی که خدا چگونه تمام طبیعت را اداره نموده، برق را از ابرها ساطع می‌کند؟

16 ¿Conoces el funcionamiento de las nubes, las obras maravillosas de aquel que es perfecto en el conocimiento?

آیا تو می‌دانی چگونه ابرها در هوا معلق می‌مانند؟ آیا تو عظمت این کار خدا را می‌توانی درک کنی؟

17 Tú, cuya ropa es cálida cuando la tierra está quieta a causa del viento del sur?

آیا وقتی زمین زیر وزش باد گرم جنوب قرار دارد و لباسهایت از گرما به تنت چسبیده است،

18 ¿Puedes, con él, extender el cielo, que es fuerte como un espejo de metal fundido?

تو می‌توانی به خدا کمک کنی تا وضع آسمان را که مانند فلز سخت است تغییر دهد؟

19 Enséñanos lo que le vamos a decir, porque no podemos hacer nuestro caso a causa de la oscuridad.

آیا تو می‌توانی به ما بگویی چگونه باید با خدا مواجه شد؟ ما با این فکر تاریکمان نمی‌دانیم چگونه با او سخن گوییم.

20 ¿Se le dirá que voy a hablar? ¿O debería un hombre desear ser tragado?

من با چه جرأتی با خدا صحبت کنم؟ چرا خود را به کشتن دهم؟

21 Los hombres no ven la luz que brilla en los cielos, pero el viento pasa y los despeja.

همان‌طور که در یک روز آفتابی بی‌ابر، نمی‌توانیم به تابش خورشید نگاه کنیم،

22 Del norte viene el esplendor dorado. Con Dios hay una majestuosidad impresionante.

همچنان نیز نمی‌توانیم به جلال پرشکوه خدا که از آسمان با درخشندگی خیره‌کننده‌ای بر ما نمایان می‌شود خیره شویم.

23 No podemos llegar al Todopoderoso. Está exaltado en el poder. Con justicia y gran rectitud, no oprimirá.

ما نمی‌توانیم به قدرت خدای قادر مطلق پی ببریم. او نسبت به ما عادل و رحیم است و بر کسی ظلم نمی‌کند،

24 Por eso los hombres lo veneran. No tiene en cuenta a los sabios de corazón”.

و تحت تأثیر داناترین مردم جهان نیز قرار نمی‌گیرد، از این جهت ترس و احترام او در دل همهٔ مردم جا دارد.