Job 37
1 “Sí, ante esto mi corazón tiembla, y es desplazado de su lugar.
Da, od toga i moje srce drhti i s mjesta svoga iskočiti hoće.
2 Escucha, oh, escucha el ruido de su voz, el sonido que sale de su boca.
Čujte, čujte gromor glasa njegova, tutnjavu što mu iz usta izlazi.
3 Lo envía bajo todo el cielo, y sus rayos hasta los confines de la tierra.
Gle, munja lijeće preko cijelog neba - i sijevne blijesak s kraja na kraj zemlje -
4 Tras ella ruge una voz. Truena con la voz de su majestad. No se guarda nada cuando se escucha su voz.
iza nje silan jedan glas se ori: to On gromori glasom veličajnim. Munje mu lete, nitko ih ne priječi, tek što mu je glas jednom odjeknuo.
5 Dios truena maravillosamente con su voz. Él hace grandes cosas, que no podemos comprender.
Da, Bog gromori glasom veličajnim, djela velebna, neshvatljiva stvara.
6 Porque dice a la nieve: “Cae sobre la tierra”. también a la lluvia, y a los chubascos de su poderosa lluvia.
Kad snijegu kaže: 'Zasniježi po zemlji!' i pljuskovima: 'Zapljuštite silno!'
7 Él sella la mano de cada hombre, para que todos los hombres a los que ha hecho lo conozcan.
svakom čovjeku zapečati ruke da svi njegovo upoznaju djelo.
8 Entonces los animales se ponen a cubierto, y permanecen en sus guaridas.
U brlog se tad zvijeri sve uvuku i na svojem se šćućure ležaju.
9 De su habitación sale la tormenta, y el frío del norte.
S južne se strane podiže oluja, a studen vjetri sjeverni donose.
10 Por el soplo de Dios se da el hielo, y la anchura de las aguas está congelada.
Već led od daha Božjega nastaje i vodena se kruti površina.
11 Sí, carga la espesa nube con humedad. Extiende la nube de su rayo.
I opet vodom puni on oblake, i sijevat' stanu oblaci munjama;
12 Se ha dado la vuelta gracias a su guía, para que hagan todo lo que él les mande en la superficie del mundo habitable,
kruže posvuda po volji njegovoj, što im naloži, to će izvršiti na licu cijelog kruga zemaljskoga.
13 ya sea por la corrección, o por su tierra, o por la bondad amorosa, que la hace venir.
Šalje ih - ili da kazni narode, ili da ih milosrđem obdari.
14 “Escucha esto, Job. Quédate quieto y considera las obras maravillosas de Dios.
Poslušaj ovo, Jobe, umiri se i promotri djela Božja čudesna.
15 ¿Sabes cómo los controla Dios? y hace brillar el rayo de su nube?
Znaš li kako Bog njima zapovijeda, kako munju iz oblaka svog pušta?
16 ¿Conoces el funcionamiento de las nubes, las obras maravillosas de aquel que es perfecto en el conocimiento?
Znaš li o čem vise gore oblaci? Čudesna to su znanja savršenog.
17 Tú, cuya ropa es cálida cuando la tierra está quieta a causa del viento del sur?
Kako ti gore od žege haljine u južnom vjetru kad zemlja obamre?
18 ¿Puedes, con él, extender el cielo, que es fuerte como un espejo de metal fundido?
Zar si nebesa s njim ti razapeo, čvrsta poput ogledala livenog?
19 Enséñanos lo que le vamos a decir, porque no podemos hacer nuestro caso a causa de la oscuridad.
DÓe naputi me što da mu kažemo: zbog tmine se ne snalazimo više.
20 ¿Se le dirá que voy a hablar? ¿O debería un hombre desear ser tragado?
Zar ćeš mu reći: 'Hoću govoriti'? Ili na propast vlastitu pristati?
21 Los hombres no ven la luz que brilla en los cielos, pero el viento pasa y los despeja.
Tko, dakle, može u svjetlost gledati na nebesima što se sja blistavo kada oblake rastjeraju vjetri?
22 Del norte viene el esplendor dorado. Con Dios hay una majestuosidad impresionante.
Sa sjevera k'o zlato je bljesnulo: veličanstvom strašnim Bog se odjenu!
23 No podemos llegar al Todopoderoso. Está exaltado en el poder. Con justicia y gran rectitud, no oprimirá.
Da, Svesilnog doseći ne možemo, neizmjeran je u moći i sudu, velik u pravdi, nikog on ne tlači.
24 Por eso los hombres lo veneran. No tiene en cuenta a los sabios de corazón”.
Zato ljudi svi neka ga se boje! Na mudrost oholu on i ne gleda!”
