Job 34
1 Además, Eliú respondió,
Nadto mówił Elihu, i rzekł:
2 “Escuchad mis palabras, sabios. Escúchame, tú que tienes conocimiento.
Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
3 Porque el oído prueba las palabras, como el paladar prueba la comida.
Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
4 Escojamos para nosotros lo que es correcto. Conozcamos entre nosotros lo que es bueno.
Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
5 Porque Job ha dicho: “Soy justo”, Dios me ha quitado el derecho.
Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
6 A pesar de mi derecho se me considera un mentiroso. Mi herida es incurable, aunque estoy sin desobediencia’.
I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
7 Qué hombre es como Job, que bebe el desprecio como el agua,
Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
8 que va en compañía de los obreros de la iniquidad, y camina con los hombres malvados?
A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
9 Porque él ha dicho: “De nada le sirve al hombre para que se deleite con Dios”.
Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
10 “Por tanto, escuchadme, hombres de entendimiento: lejos de Dios, que haga la maldad, del Todopoderoso, para que cometa iniquidad.
Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
11 Porque el trabajo de un hombre se lo devolverá, y haz que cada uno encuentre según sus caminos.
Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
12 Sí, ciertamente, Dios no hará maldad, ni el Todopoderoso pervertirá la justicia.
A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
13 ¿Quién lo puso a cargo de la tierra? ¿O quién lo ha designado sobre el mundo entero?
Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
14 Si pone su corazón en sí mismo, si reuniera para sí su espíritu y su aliento,
Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
15 toda la carne perecería junta, y el hombre volvería a convertirse en polvo.
Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
16 “Si ahora tienes entendimiento, escucha esto. Escucha la voz de mis palabras.
Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
17 ¿Debe gobernar incluso quien odia la justicia? ¿Condenarás al que es justo y poderoso,
Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
18 que dice a un rey: “¡Vil! o a los nobles, “¡malvados!”?
Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
19 No respeta las personas de los príncipes, ni respetar a los ricos más que a los pobres, porque todos son obra de sus manos.
Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
20 En un momento mueren, incluso a medianoche. El pueblo se estremece y fallece. A los poderosos se les quita la mano.
Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
21 “Porque sus ojos están en los caminos del hombre. Él ve todas sus salidas.
Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
22 No hay oscuridad, ni tinieblas espesas, donde los obreros de la iniquidad pueden esconderse.
Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
23 Porque no necesita considerar más a un hombre, que debe ir ante Dios en el juicio.
Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
24 El rompe en pedazos a los hombres poderosos de una manera que no se puede descubrir, y pone a otros en su lugar.
Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
25 Por eso toma conocimiento de sus obras. Él los derriba en la noche, para que sean destruidos.
Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
26 Los golpea como hombres malvados a la vista de los demás;
Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
27 porque se apartaron de seguirlo, y no prestaba atención a ninguna de sus formas,
Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
28 de modo que hicieron llegar a él el clamor de los pobres. Oyó el clamor de los afligidos.
Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
29 Cuando da tranquilidad, ¿quién puede entonces condenar? Cuando esconde su rostro, ¿quién puede verlo entonces? Está sobre una nación o un hombre por igual,
Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
30 para que no reine el hombre impío, para que no haya nadie que engañe al pueblo.
Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
31 “Porque ¿ha dicho alguno a Dios, ‘Soy culpable, pero no ofenderé más.
Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
32 Enséñame lo que no veo. Si he hecho iniquidad, no la haré más’?
Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
33 ¿Será su recompensa como deseas, que la rechaces? Porque tú debes elegir, y no yo. Por lo tanto, habla de lo que sabes.
Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
34 Los hombres de entendimiento me dirán, sí, todo sabio que me escuche:
Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
35 “Job habla sin conocimiento. Sus palabras carecen de sabiduría”.
Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
36 Deseo que Job sea juzgado hasta el final, a causa de su respuesta como hombres malvados.
Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
37 Porque añade la rebelión a su pecado. Aplaude entre nosotros, y multiplica sus palabras contra Dios”.
Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.
