Job 34

1 Además, Eliú respondió,

ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید.

2 “Escuchad mis palabras, sabios. Escúchame, tú que tienes conocimiento.

3 Porque el oído prueba las palabras, como el paladar prueba la comida.

همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛

4 Escojamos para nosotros lo que es correcto. Conozcamos entre nosotros lo que es bueno.

پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم.

5 Porque Job ha dicho: “Soy justo”, Dios me ha quitado el derecho.

ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند.

6 A pesar de mi derecho se me considera un mentiroso. Mi herida es incurable, aunque estoy sin desobediencia’.

هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.»

7 Qué hombre es como Job, que bebe el desprecio como el agua,

ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است!

8 que va en compañía de los obreros de la iniquidad, y camina con los hombres malvados?

9 Porque él ha dicho: “De nada le sirve al hombre para que se deleite con Dios”.

زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟»

10 “Por tanto, escuchadme, hombres de entendimiento: lejos de Dios, que haga la maldad, del Todopoderoso, para que cometa iniquidad.

ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟

11 Porque el trabajo de un hombre se lo devolverá, y haz que cada uno encuentre según sus caminos.

او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد.

12 Sí, ciertamente, Dios no hará maldad, ni el Todopoderoso pervertirá la justicia.

براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند.

13 ¿Quién lo puso a cargo de la tierra? ¿O quién lo ha designado sobre el mundo entero?

اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست.

14 Si pone su corazón en sí mismo, si reuniera para sí su espíritu y su aliento,

اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد،

15 toda la carne perecería junta, y el hombre volvería a convertirse en polvo.

اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد.

16 “Si ahora tienes entendimiento, escucha esto. Escucha la voz de mis palabras.

حال، اگر فهم داری، گوش کن.

17 ¿Debe gobernar incluso quien odia la justicia? ¿Condenarás al que es justo y poderoso,

اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟

18 que dice a un rey: “¡Vil! o a los nobles, “¡malvados!”?

او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند،

19 No respeta las personas de los príncipes, ni respetar a los ricos más que a los pobres, porque todos son obra de sus manos.

هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند.

20 En un momento mueren, incluso a medianoche. El pueblo se estremece y fallece. A los poderosos se les quita la mano.

خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد.

21 “Porque sus ojos están en los caminos del hombre. Él ve todas sus salidas.

خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند.

22 No hay oscuridad, ni tinieblas espesas, donde los obreros de la iniquidad pueden esconderse.

هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد.

23 Porque no necesita considerar más a un hombre, que debe ir ante Dios en el juicio.

پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند.

24 El rompe en pedazos a los hombres poderosos de una manera que no se puede descubrir, y pone a otros en su lugar.

بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند،

25 Por eso toma conocimiento de sus obras. Él los derriba en la noche, para que sean destruidos.

زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد.

26 Los golpea como hombres malvados a la vista de los demás;

او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند،

27 porque se apartaron de seguirlo, y no prestaba atención a ninguna de sus formas,

چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند،

28 de modo que hicieron llegar a él el clamor de los pobres. Oyó el clamor de los afligidos.

و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود.

29 Cuando da tranquilidad, ¿quién puede entonces condenar? Cuando esconde su rostro, ¿quién puede verlo entonces? Está sobre una nación o un hombre por igual,

وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند.

30 para que no reine el hombre impío, para que no haya nadie que engañe al pueblo.

او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند.

31 “Porque ¿ha dicho alguno a Dios, ‘Soy culpable, pero no ofenderé más.

ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟

32 Enséñame lo que no veo. Si he hecho iniquidad, no la haré más’?

آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟

33 ¿Será su recompensa como deseas, que la rechaces? Porque tú debes elegir, y no yo. Por lo tanto, habla de lo que sabes.

آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی.

34 Los hombres de entendimiento me dirán, sí, todo sabio que me escuche:

هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی.

35 “Job habla sin conocimiento. Sus palabras carecen de sabiduría”.

36 Deseo que Job sea juzgado hasta el final, a causa de su respuesta como hombres malvados.

ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی

37 Porque añade la rebelión a su pecado. Aplaude entre nosotros, y multiplica sus palabras contra Dios”.

و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی.