Job 33

1 “Sin embargo, Job, escucha mi discurso, y escucha todas mis palabras.

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

2 Mira ahora, he abierto mi boca. Mi lengua ha hablado en mi boca.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

3 Mis palabras expresarán la rectitud de mi corazón. Lo que mis labios saben que hablarán con sinceridad.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

4 El Espíritu de Dios me ha hecho, y el aliento del Todopoderoso me da la vida.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

5 Si puedes, respóndeme. Pon en orden tus palabras ante mí, y levántate.

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

6 He aquí que yo soy para con Dios lo mismo que vosotros. Yo también estoy formado de la arcilla.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

7 He aquí que mi terror no te hará temer, ni mi presión será pesada para ti.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

8 “Ciertamente, has hablado a mi oído, He escuchado la voz de tus palabras, diciendo,

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

9 ‘Estoy limpio, sin desobediencia. Soy inocente y no hay iniquidad en mí.

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

10 He aquí que encuentra ocasiones contra mí. Me cuenta como su enemigo.

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

11 Pone mis pies en el cepo. Él marca todos mis caminos”.

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

12 “He aquí que yo te responderé. En esto no eres justo, porque Dios es más grande que el hombre.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

13 ¿Por qué os esforzáis contra él? porque no da cuenta de ninguno de sus asuntos?

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

14 Porque Dios habla una vez, sí dos veces, aunque el hombre no presta atención.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

15 En un sueño, en una visión nocturna, cuando el sueño profundo cae sobre los hombres, en el sueño en la cama,

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

16 entonces abre los oídos de los hombres, y sella su instrucción,

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

17 para que retire al hombre de su propósito, y ocultar el orgullo del hombre.

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

18 Aleja su alma de la fosa, y su vida de perecer por la espada.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

19 “También es castigado con dolor en su cama, con una lucha continua en sus huesos,

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

20 para que su vida aborrezca el pan, y su alma un alimento delicado.

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

21 Su carne está tan consumida que no se puede ver. Sus huesos que no se vieron sobresalen.

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

22 Sí, su alma se acerca a la fosa, y su vida a los destructores.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

23 “Si hay junto a él un ángel, un intérprete, uno entre mil, para mostrar al hombre lo que es correcto para él,

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

24 entonces Dios se apiada de él y le dice, Líbralo de bajar a la fosa, He encontrado un rescate”.

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

25 Su carne será más fresca que la de un niño. Vuelve a los días de su juventud.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

26 Reza a Dios, y éste le es favorable, para que vea su rostro con alegría. Él devuelve al hombre su justicia.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

27 Canta ante los hombres y dice, He pecado y he pervertido lo que era justo, y no me benefició.

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

28 Él ha redimido mi alma de ir a la fosa. Mi vida verá la luz”.

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

29 “He aquí que Dios hace todas estas cosas, dos veces, sí tres veces, con un hombre,

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

30 para sacar su alma de la fosa, para que sea iluminado con la luz de los vivos.

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

31 Fíjate bien, Job, y escúchame. Guarda silencio, y yo hablaré.

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

32 Si tienes algo que decir, respóndeme. Habla, pues deseo justificarte.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

33 Si no, escúchame. Guarda la paz, y yo te enseñaré la sabiduría”.

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.