< Job 32 >
1 Así que estos tres hombres dejaron de responder a Job, porque era justo a sus ojos.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Entonces se encendió la ira de Elihú, hijo de Baraquel, buzita, de la familia de Ram, contra Job. Su ira se encendió porque él se justificaba a sí mismo antes que a Dios.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 También se encendió su ira contra sus tres amigos, porque no habían encontrado respuesta, y sin embargo habían condenado a Job.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 Ahora bien, Elihú había esperado para hablar con Job, porque ellos eran mayores que él.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 Cuando Elihú vio que no había respuesta en la boca de estos tres hombres, se encendió su ira.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 Eliú, hijo de Baraquel, el buzita, respondió, “Yo soy joven, y tú eres muy viejo. Por eso me contuve y no me atreví a mostrarte mi opinión.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 Dije: “Los días deben hablar, y la multitud de años debe enseñar la sabiduría”.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 Pero hay un espíritu en el hombre, y el Espíritu del Todopoderoso les da entendimiento.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 No son los grandes los que son sabios, ni a los ancianos que entienden de justicia.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Por eso le dije: “Escúchame; Yo también mostraré mi opinión”.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 “He aquí que he esperado tus palabras, y escuché su razonamiento, mientras buscabas qué decir.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 Sí, te he prestado toda mi atención, pero no hubo nadie que convenciera a Job, o que respondió a sus palabras, entre vosotros.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 Tened cuidado, no sea que digáis: “Hemos encontrado la sabiduría”. Dios puede refutarlo, no el hombre;’
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 pues no ha dirigido sus palabras contra mí; tampoco le responderé con sus discursos.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 “Están asombrados. No responden más. No tienen nada que decir.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 ¿Debo esperar, porque ellos no hablan, porque se quedan quietos y no responden más?
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 Yo también responderé a mi parte, y también mostraré mi opinión.
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 Porque estoy lleno de palabras. El espíritu dentro de mí me constriñe.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 He aquí que mi pecho es como el vino que no tiene salida; como los odres nuevos, está a punto de reventar.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 Voy a hablar para que me refresquen. Abriré mis labios y responderé.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 Por favor, no permitas que respete la persona de ningún hombre, ni daré títulos lisonjeros a ningún hombre.
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 Porque no sé dar títulos halagadores, o si no, mi Hacedor me llevaría pronto.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.