Job 32

1 Así que estos tres hombres dejaron de responder a Job, porque era justo a sus ojos.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Entonces se encendió la ira de Elihú, hijo de Baraquel, buzita, de la familia de Ram, contra Job. Su ira se encendió porque él se justificaba a sí mismo antes que a Dios.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 También se encendió su ira contra sus tres amigos, porque no habían encontrado respuesta, y sin embargo habían condenado a Job.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Ahora bien, Elihú había esperado para hablar con Job, porque ellos eran mayores que él.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Cuando Elihú vio que no había respuesta en la boca de estos tres hombres, se encendió su ira.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Eliú, hijo de Baraquel, el buzita, respondió, “Yo soy joven, y tú eres muy viejo. Por eso me contuve y no me atreví a mostrarte mi opinión.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 Dije: “Los días deben hablar, y la multitud de años debe enseñar la sabiduría”.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Pero hay un espíritu en el hombre, y el Espíritu del Todopoderoso les da entendimiento.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 No son los grandes los que son sabios, ni a los ancianos que entienden de justicia.

10 Por eso le dije: “Escúchame; Yo también mostraré mi opinión”.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 “He aquí que he esperado tus palabras, y escuché su razonamiento, mientras buscabas qué decir.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Sí, te he prestado toda mi atención, pero no hubo nadie que convenciera a Job, o que respondió a sus palabras, entre vosotros.

13 Tened cuidado, no sea que digáis: “Hemos encontrado la sabiduría”. Dios puede refutarlo, no el hombre;’

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 pues no ha dirigido sus palabras contra mí; tampoco le responderé con sus discursos.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 “Están asombrados. No responden más. No tienen nada que decir.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 ¿Debo esperar, porque ellos no hablan, porque se quedan quietos y no responden más?

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Yo también responderé a mi parte, y también mostraré mi opinión.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 Porque estoy lleno de palabras. El espíritu dentro de mí me constriñe.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 He aquí que mi pecho es como el vino que no tiene salida; como los odres nuevos, está a punto de reventar.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Voy a hablar para que me refresquen. Abriré mis labios y responderé.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 Por favor, no permitas que respete la persona de ningún hombre, ni daré títulos lisonjeros a ningún hombre.

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 Porque no sé dar títulos halagadores, o si no, mi Hacedor me llevaría pronto.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.