Job 3
1 Después de esto, Job abrió la boca y maldijo el día de su nacimiento.
Pagkatapos nito'y ibinuka ni Job ang kaniyang bibig at sinumpa ang kaniyang kaarawan.
2 Job respondió:
At si Job ay sumagot, at nagsabi,
3 “Que perezca el día en que nací, la noche que dijo: “Hay un niño concebido”.
Maparam nawa ang kaarawan ng kapanganakan sa akin, at ang gabi na nagsabi, may lalaking ipinaglihi.
4 Que ese día sea la oscuridad. No dejes que Dios desde arriba lo busque, ni dejar que la luz lo ilumine.
Magdilim nawa ang kaarawang yaon; huwag nawang pansinin ng Dios mula sa itaas, ni silangan man ng liwanag.
5 Que las tinieblas y la sombra de la muerte la reclamen para sí. Deja que una nube se detenga en ella. Que todo lo que hace el día negro lo aterrorice.
Ang dilim at ang salimuot na kadiliman ang siyang mangagari niyaon; pag-ulapan nawa yaon; Pangilabutin nawa yaon ng lahat na nagpapadilim sa araw.
6 En cuanto a esa noche, que la oscuridad espesa se apodere de ella. Que no se regocije entre los días del año. Que no entre en el número de los meses.
Suma gabing yaon nawa ang pagsasalimuot ng kadiliman: huwag nawang kagalakan sa mga araw ng sangtaon; huwag nawang mapasok sa bilang ng mga buwan.
7 He aquí, que esa noche sea estéril. Que no venga ninguna voz alegre.
Narito, mapagisa ang gabing yaon; huwag nawang datnan yaon ng masayang tinig.
8 Que lo maldigan los que maldicen el día, que están listos para despertar al Leviatán.
Sumpain nawa yaong nanganunumpa sa araw, ng nangamimihasang gumalaw sa buwaya.
9 Que las estrellas de su crepúsculo sean oscuras. Que busque la luz, pero no la tenga, ni dejar que vea los párpados de la mañana,
Mangagdilim nawa ang mga bituin ng pagtatakip-silim niyaon: maghintay nawa ng liwanag, nguni't huwag magkaroon: ni huwag mamalas ang mga bukang liwayway ng umaga:
10 porque no cerró las puertas del vientre de mi madre, ni ocultó los problemas a mis ojos.
Sapagka't hindi tinakpan ang mga pinto ng bahay-bata ng aking ina, o ikinubli man ang kabagabagan sa aking mga mata.
11 “¿Por qué no he muerto desde el vientre? ¿Por qué no renuncié al espíritu cuando mi madre me dio a luz?
Bakit hindi pa ako namatay mula sa bahay-bata? Bakit di pa napatid ang aking hininga nang ipanganak ako ng aking ina?
12 ¿Por qué me recibieron las rodillas? ¿O por qué el pecho, que debo amamantar?
Bakit tinanggap ako ng mga tuhod? O bakit ng mga suso, na aking sususuhin?
13 Por ahora debería haberme acostado y callado. Debería haber dormido, así habría descansado,
Sapagka't ngayon ay nahihiga sana ako at natatahimik; ako sana'y nakakatulog; na napapahinga ako:
14 con reyes y consejeros de la tierra, que construyeron lugares de desecho para sí mismos;
Na kasama ng mga hari at ng mga kasangguni sa lupa, na nagsisigawa ng mga dakong ilang sa ganang kanila;
15 o con príncipes que tenían oro, que llenaron sus casas de plata;
O ng mga pangulo na nangagkaroon ng ginto, na pumuno sa kanilang bahay ng pilak:
16 o como un nacimiento intempestivo oculto no había sido, como niños que nunca vieron la luz.
O gaya sana ng nalagas na nakatago, na hindi nabuhay; gaya sana ng sanggol na kailan man ay hindi nakakita ng liwanag.
17 Allí los malvados dejan de molestar. Allí descansan los cansados.
Doo'y naglilikat ang masama sa pagbagabag; at doo'y nagpapahinga ang pagod.
18 Allí los prisioneros están a gusto juntos. No oyen la voz del capataz.
Doo'y ang mga bihag ay nangagpapahingang magkakasama; hindi nila naririnig ang tinig ng nagpapaatag.
19 Los pequeños y los grandes están allí. El siervo es libre de su amo.
Ang mababa at ang mataas ay nangaroon; at ang alipin ay laya sa kaniyang panginoon.
20 “¿Por qué se da luz al que está en la miseria? vida a los amargados del alma,
Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;
21 que anhelan la muerte, pero no llega; y cavar para ello más que para los tesoros ocultos,
Na naghihintay ng kamatayan, nguni't hindi dumarating; at hinahangad ng higit kaysa mga kayamanang nakatago;
22 que se regocijan en exceso, y se alegran, cuando pueden encontrar la tumba?
Na nagagalak ng di kawasa, at nangasasayahan, pagka nasumpungan ang libingan?
23 Por qué se da luz a un hombre cuyo camino está oculto, a los que Dios ha cobijado?
Bakit binibigyan ng liwanag ang tao na kinalilingiran ng lakad, at ang kinulong ng Dios?
24 Porque mis suspiros llegan antes de comer. Mis gemidos se derraman como agua.
Sapagka't nagbubuntong hininga ako bago ako kumain, at ang aking mga angal ay bumubugsong parang tubig.
25 Porque lo que temo viene sobre mí, lo que me da miedo viene a mí.
Sapagka't ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin, at ang aking pinangingilabutan ay dumarating sa akin.
26 No estoy tranquilo, ni tengo descanso; pero los problemas vienen”.
Hindi ako tiwasay, ni ako man ay tahimik, ni ako man ay napapahinga; kundi kabagabagan ang dumarating.
