< Job 29 >
1 Job retomó su parábola y dijo
౧యోబు మళ్లీ మాట్లాడడం మొదలు పెట్టి ఇలా అన్నాడు.
2 “Oh, si yo fuera como en los meses de antaño, como en los días en que Dios velaba por mí;
౨గతంలో ఉన్నట్టే నేను ఉంటే ఎంత బాగుంటుంది! దేవుడు నన్ను కాపాడిన రోజుల్లో ఉన్నట్టు ఉంటే ఎంత మేలు!
3 cuando su lámpara brilló sobre mi cabeza, y con su luz atravesé las tinieblas,
౩అప్పుడు ఆయన దీపం నా తలపై ప్రకాశించింది. ఆయన కాంతి వల్ల నేను చీకటిలో తిరగగలిగాను.
4 como estaba en mi mejor momento, cuando la amistad de Dios estaba en mi tienda,
౪నా పండు ముసలి దినాల్లోనూ దేవుని స్నేహం నా గుడారంపై ఉండే రోజుల్లోనూ నేను ఉంటే ఎంత బాగుండేది!
5 cuando el Todopoderoso aún estaba conmigo, y mis hijos estaban a mi alrededor,
౫సర్వశక్తుడు ఇంకా నాకు తోడై ఉన్నప్పుడు నా పిల్లలు నా చుట్టూ ఉండే వారు.
6 cuando mis pasos fueron lavados con mantequilla, y la roca derramó chorros de aceite para mí,
౬నా దారి అంతా వెన్న లాగా ఉండేది. బండ నుండి నా కోసం నూనె ప్రవాహంగా పారింది.
7 cuando salí a la puerta de la ciudad, cuando preparé mi asiento en la calle.
౭పట్టణ ద్వారానికి నేను వెళ్లినప్పుడు రాజవీధిలో నా పీఠంపై కూర్చున్నప్పుడు,
8 Los jóvenes me vieron y se escondieron. Los ancianos se levantaron y se pusieron de pie.
౮యువకులు నన్ను చూసి దూరం జరిగారు. ముసలివారు లేచి నిలబడ్డారు.
9 Los príncipes se abstuvieron de hablar, y se puso la mano en la boca.
౯అధికారులు మాటలు మాని నోటి మీద చెయ్యి ఉంచుకున్నారు.
10 La voz de los nobles se acalló, y su lengua se pegó al paladar.
౧౦ప్రధానులు మాటలాడక ఊరుకున్నారు. వారి నాలుక వారి అంగిలికి అంటుకుపోయింది.
11 Porque cuando el oído me escuchó, entonces me bendijo, y cuando el ojo me vio, me elogió,
౧౧నా సంగతి విన్న ప్రతివాడూ నన్ను అదృష్టవంతుడిగా ఎంచాడు. నేను కంటబడిన ప్రతివాడూ నన్ను గూర్చి సాక్ష్యమిచ్చాడు.
12 porque liberé a los pobres que lloraban, y también al huérfano, que no tenía quien le ayudara,
౧౨ఎందుకంటే మొర్ర పెట్టిన దీనులను, తండ్రి లేని వారిని, సహాయం లేని వారిని నేను విడిపించాను.
13 la bendición del que estaba dispuesto a perecer vino sobre mí, y he hecho que el corazón de la viuda cante de alegría.
౧౩నశించిపోవడానికి సిద్ధంగా ఉన్నవారి దీవెన నా మీదికి వచ్చింది. వితంతువుల హృదయాన్ని సంతోషపెట్టాను.
14 Me vestí de justicia, y me vistió. Mi justicia era como un manto y una diadema.
౧౪నేను నీతిని వస్త్రంగా ధరించుకున్నాను గనక అది నన్ను ధరించింది. నా న్యాయవర్తన నాకు వస్త్రం, పాగా అయింది.
15 Yo era los ojos de los ciegos, y los pies a los cojos.
౧౫గుడ్డి వారికి నేను కన్నులయ్యాను. కుంటివారికి పాదాలు అయ్యాను.
16 Fui padre de los necesitados. Investigué la causa de él que no conocía.
౧౬దరిద్రులకు తండ్రిగా ఉన్నాను. నేను ఎరగనివారి వ్యాజ్యం సైతం నేను శ్రద్ధగా విచారించాను.
17 Rompí las mandíbulas de los injustos y arrancó la presa de sus dientes.
౧౭దుర్మార్గుల దవడ పళ్ళు ఊడగొట్టాను. వారి పళ్లలో నుండి దోపుడు సొమ్మును లాగివేశాను.
18 Entonces dije: “Moriré en mi propia casa, Contaré mis días como la arena.
౧౮అప్పుడు నేను ఇలా అనుకున్నాను. నా గూటి దగ్గరనే నేను కన్ను మూస్తాను. ఇసుక రేణువుల్లాగా నేను దీర్ఘాయువు గలవాడినౌతాను.
19 Mi raíz se extiende hasta las aguas. El rocío reposa toda la noche en mi rama.
౧౯నా వేళ్ల చుట్టూ నీళ్లు వ్యాపిస్తాయి. నా కొమ్మల మీద మంచు నిలుస్తుంది.
20 Mi gloria está fresca en mí. Mi arco se renueva en mi mano’.
౨౦నాకు ఎడతెగని ఘనత కలుగుతుంది. నా చేతిలో నా విల్లు ఎప్పటికీ బలంగా ఉంటుంది.
21 “Los hombres me escucharon, esperaron, y guardé silencio por mi consejo.
౨౧మనుషులు శ్రద్ధగా వింటూ నా కోసం కాచుకుని ఉన్నారు. నా ఆలోచన వినాలని మౌనంగా ఉన్నారు.
22 Después de mis palabras no volvieron a hablar. Mi discurso cayó sobre ellos.
౨౨నేను మాటలాడిన తరువాత వారు మారు మాట పలకలేదు. ధారలుగా నా మాటలు వారి మీద పడ్డాయి.
23 Me esperaron como a la lluvia. Sus bocas bebieron como con la lluvia de primavera.
౨౩వర్షం కోసం కనిపెట్టినట్టు వారు నా కోసం కనిపెట్టుకున్నారు. కడవరి వాన కోసమన్నట్టు వారు వెడల్పుగా నోరు తెరుచుకున్నారు.
24 Les sonreí cuando no tenían confianza. No rechazaron la luz de mi rostro.
౨౪వారు ఉహించని సమయంలో వారిని చూసి చిరునవ్వు నవ్వాను. నా ముఖ కాంతిని వారు తోసిపుచ్చలేదు.
25 elegí fuera de su camino, y me senté como jefe. Viví como un rey en el ejército, como quien consuela a los dolientes.
౨౫నేను వారికి పెద్దనై కూర్చుని వారికి మార్గాలను ఏర్పరచాను. తన సైన్యం దగ్గర రాజులాగా ఉన్నాను. దుఃఖించే వారిని ఓదార్చే వాడి వలే ఉన్నాను.