Job 27
1 Job retomó su parábola y dijo
Аюп баянини давамлаштуруп мундақ деди: —
2 “Vive Dios, que me ha quitado el derecho, el Todopoderoso, que ha amargado mi alma
«Мениң һәққимни тартивалған Тәңриниң һаяти билән, Җенимни ағритқан Һәммигә Қадирниң һәққи билән қәсәм қилимәнки,
3 (por la duración de mi vida aún está en mí, y el espíritu de Dios está en mis narices);
Тенимдә нәпәс болсила, Тәңриниң бәргән Роһи димиғимда турсила,
4 ciertamente mis labios no hablarán injusticia, ni mi lengua proferirá engaños.
Ләвлиримдин һәққанийсиз сөзләр чиқмайду, Тилим алдамчилиқ билән һеч шивирлимайду!
5 Lejos de mí el justificaros. Hasta que no muera no apartaré mi integridad de mí.
Силәрниңкини тоғра дейиш мәндин жирақ турсун! Җеним чиққанға қәдәр дуруслуғумни өзүмдин айримаймән!
6 Me aferro a mi justicia y no la abandono. Mi corazón no me reprochará mientras viva.
Адиллиғимни чиң тутуверимән, уни қоюп бәрмәймән, Виҗданим яшиған һеч бир күнүмдә мени әйиплимисун!
7 “Que mi enemigo sea como el malvado. Que el que se levante contra mí sea como los injustos.
Мениң дүшминим рәзилләргә охшаш болсун, Маңа қарши чиққанлар һәққанийсиз дәп қаралсун.
8 Porque ¿cuál es la esperanza del impío, cuando es cortado? cuando Dios le quita la vida?
Чүнки Тәңри иплас адәмни үзүп ташлиғанда, Униң җенини алғанда, Униң йәнә немә үмүти қалар?
9 ¿Oirá Dios su clamor cuando le sobrevengan problemas?
Балаю-апәт уни бесип чүшкәндә, Тәңри униң налә-пәрядини аңламду?
10 Se deleitará en el Todopoderoso, e invocar a Dios en todo momento?
У Һәммигә Қадирдин сөйүнәмду? У һәрдайим Тәңригә илтиҗа қилаламду?
11 Te enseñaré sobre la mano de Dios. No ocultaré lo que está con el Todopoderoso.
Мән Тәңриниң қолиниң қилғанлири тоғрисида силәргә мәлумат берәй; Һәммигә Қадирда немә барлиғини йошуруп жүрмәймән.
12 Mirad, todos vosotros lo habéis visto; ¿por qué entonces te has vuelto totalmente vanidoso?
Мана силәр аллибурун буларни көрүп чиқтиңлар; Силәр немишкә ашундақ пүтүнләй қуруқ хияллиқ болуп қалдиңлар?
13 “Esta es la porción de un hombre malvado con Dios, la herencia de los opresores, que reciben del Todopoderoso.
Рәзил адәмләрниң Тәңри бекиткән ақивити шундақки, Зораванларниң Һәммигә Қадирдин алидиған несивиси шундақки: —
14 Si sus hijos se multiplican, es por la espada. Su descendencia no se conformará con el pan.
Униң балилири көпәйсә, қиличлиниш үчүнла көпийиду; Униң пәрзәнтлириниң нени йетишмәйду.
15 Los que queden de él serán enterrados en la muerte. Sus viudas no se lamentarán.
Униң өзидин кейин қалған адәмлири өлүм билән беваситә дәпнә қилиниду, Буниң билән қалған тул хотунлири матәм тутмайду.
16 Aunque amontone plata como el polvo, y preparar la ropa como la arcilla;
У күмүчләрни топа-чаңдәк жиғип догилисиму, Кийим-кечәкләрни лайдәк көп жиғсиму,
17 puede prepararlo, pero el justo se lo pondrá, y los inocentes se repartirán la plata.
Буларниң һәммисини тәйярлисиму, Бирақ кийимләрни һәққанийлар кийиду; Бигуналарму күмүчләрни бөлүшиду.
18 Construye su casa como la polilla, como una caseta que hace el vigilante.
Униң ясиған өйи пәрваниниң ғозисидәк, Үзүмзарниң күзәтчиси өзигә салған кәпидәк бош болиду.
19 Se acuesta rico, pero no volverá a hacerlo. Abre los ojos y no está.
У бай болуп йетип дәм алғини билән, Бирақ әң ахирқи қетим келидуки, Көзини ачқанда, әнди түгәштим дәйду.
20 Los terrores lo alcanzan como las aguas. Una tormenta se lo lleva en la noche.
Вәһимиләр кәлкүндәк бешиға келиду; Кәчтә қара қуюн уни чаңгилиға алиду.
21 El viento del este lo arrastra y se va. Lo barre de su lugar.
Шәриқ шамили уни учуруп кетиду; Шиддәт билән уни орнидин елип жираққа етип ташлайду.
22 Porque se lanza contra él y no perdona, mientras huye de su mano.
Боран уни һеч айимай, бешиға урулиду; У униң чаңгилидин қутулуш үчүн һә дәп уруниду;
23 Los hombresle aplaudirán, y lo sacará de su lugar con un silbido.
Бирақ [шамал] униңға қарап чавак чалиду, Уни орнидин «уш-уш» қилип қоғливетиду».
