Job 27

1 Job retomó su parábola y dijo

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

2 “Vive Dios, que me ha quitado el derecho, el Todopoderoso, que ha amargado mi alma

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

3 (por la duración de mi vida aún está en mí, y el espíritu de Dios está en mis narices);

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

4 ciertamente mis labios no hablarán injusticia, ni mi lengua proferirá engaños.

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

5 Lejos de mí el justificaros. Hasta que no muera no apartaré mi integridad de mí.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

6 Me aferro a mi justicia y no la abandono. Mi corazón no me reprochará mientras viva.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

7 “Que mi enemigo sea como el malvado. Que el que se levante contra mí sea como los injustos.

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

8 Porque ¿cuál es la esperanza del impío, cuando es cortado? cuando Dios le quita la vida?

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

9 ¿Oirá Dios su clamor cuando le sobrevengan problemas?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

10 Se deleitará en el Todopoderoso, e invocar a Dios en todo momento?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

11 Te enseñaré sobre la mano de Dios. No ocultaré lo que está con el Todopoderoso.

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

12 Mirad, todos vosotros lo habéis visto; ¿por qué entonces te has vuelto totalmente vanidoso?

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

13 “Esta es la porción de un hombre malvado con Dios, la herencia de los opresores, que reciben del Todopoderoso.

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

14 Si sus hijos se multiplican, es por la espada. Su descendencia no se conformará con el pan.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

15 Los que queden de él serán enterrados en la muerte. Sus viudas no se lamentarán.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

16 Aunque amontone plata como el polvo, y preparar la ropa como la arcilla;

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

17 puede prepararlo, pero el justo se lo pondrá, y los inocentes se repartirán la plata.

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

18 Construye su casa como la polilla, como una caseta que hace el vigilante.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

19 Se acuesta rico, pero no volverá a hacerlo. Abre los ojos y no está.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

20 Los terrores lo alcanzan como las aguas. Una tormenta se lo lleva en la noche.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

21 El viento del este lo arrastra y se va. Lo barre de su lugar.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

22 Porque se lanza contra él y no perdona, mientras huye de su mano.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

23 Los hombresle aplaudirán, y lo sacará de su lugar con un silbido.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.