< Job 23 >

1 Entonces Job respondió,
Na Hiob buae se,
2 “Incluso hoy mi queja es rebelde. Su mano pesa a pesar de mis gemidos.
“Nnɛ mpo, mʼanwiinwii mu da so yɛ den; ne nsa ayɛ den, mʼapinisi nyinaa akyi.
3 ¡Oh, si supiera dónde puedo encontrarlo! ¡Que pueda llegar incluso a su asiento!
Sɛ minim baabi a mehu no; anaasɛ metumi akɔ ne tenabea a
4 Yo pondría mi causa en orden ante él, y llenarme la boca de argumentos.
anka mɛka mʼasɛm wɔ nʼanim na magye akyinnye bebree.
5 Yo sabría las palabras que él me respondería, y entender lo que me decía.
Anka mɛte mmuae a ɔde bɛma me, na madwen nea ɔbɛka ho.
6 ¿Acaso quiere enfrentarse a mí con la grandeza de su poder? No, pero me escucharía.
Ɔbɛsɔre atia me dennen ana? Dabi, ɔremmɔ me kwaadu.
7 Allí los rectos podrían razonar con él, para que sea liberado para siempre de mi juez.
Ɛhɔ de, nnipa trenee betumi aka nʼasɛm wɔ nʼanim, na wobegye me afi me temmufo nsam afebɔɔ.
8 “Si voy al este, no está allí. Si voy al oeste, no puedo encontrarlo.
“Nanso sɛ mekɔ apuei fam a onni hɔ; sɛ mekɔ atɔe fam nso a minhu no.
9 Trabaja hacia el norte, pero no lo veo. Se gira hacia el sur, pero no consigo verle.
Sɛ ɔreyɛ adwuma wɔ atifi fam a minhu no; sɛ ɔdan ne ho kɔ anafo fam a, mʼani nhye ne ho.
10 Pero él conoce el camino que tomo. Cuando me haya probado, saldré como el oro.
Nanso onim ɔkwan a menam so; na sɛ ɔsɔ me hwɛ a mepue sɛ sikakɔkɔɔ.
11 Mi pie se ha mantenido firme a sus pasos. He mantenido su camino, y no me he apartado.
Madi nʼanammɔn akyi pɛɛ; na manantew nʼakwan so a mamman.
12 No me he apartado del mandamiento de sus labios. He atesorado las palabras de su boca más que mi comida necesaria.
Mentwee me ho mfii mmara nsɛm a efi nʼanom no ho, mama asɛm a efi nʼanom ho ahia me asen me daa aduan.
13 Pero él está solo, ¿y quién puede oponerse a él? Lo que su alma desea, incluso eso hace.
“Nanso obiara nni hɔ ka ne ho, na hena na obetumi atia no? Ɔyɛ biribiara a ɔpɛ.
14 Porque él realiza lo que me ha sido asignado. Muchas cosas así están con él.
Ɔde ne mmaransɛm di dwuma tia me; ɔda so kora nhyehyɛe a ɛte sɛɛ bebree.
15 Por eso me aterra su presencia. Cuando lo considero, me da miedo.
Ɛno nti na mebɔ hu wɔ nʼanim; na sɛ midwen eyinom nyinaa ho a, misuro no.
16 Porque Dios ha hecho desfallecer mi corazón. El Todopoderoso me ha aterrorizado.
Onyankopɔn ama me koma abotow; Otumfo ama mabɔ huboa.
17 Porque no fui cortado antes de la oscuridad, tampoco cubrió la espesa oscuridad de mi cara.
Nanso sum no mma menka mʼano nto mu, sum kabii a ɛkata mʼanim no.

< Job 23 >