Job 23

1 Entonces Job respondió,

Unya mitubag si Job ug miingon,

2 “Incluso hoy mi queja es rebelde. Su mano pesa a pesar de mis gemidos.

“Bisan karong adlawa ang akong pagbagulbol mapait; ang akong mga pag-antos mas bug-at kaysa sa akong pag-agulo.

3 ¡Oh, si supiera dónde puedo encontrarlo! ¡Que pueda llegar incluso a su asiento!

Oh, aron nga masayran ko kung hain ko siya makaplagan! Oh, aron nga mahiabot ako sa iyang dapit!

4 Yo pondría mi causa en orden ante él, y llenarme la boca de argumentos.

Ipahimutang ko sa iyang atubangan ang akong katarongan ug pun-on ko ang akong baba sa mga pakiglalis.

5 Yo sabría las palabras que él me respondería, y entender lo que me decía.

Pagatun-an ko ang mga pulong nga iyang itubag kanako ug sabton ang iyang mga isulti kanako.

6 ¿Acaso quiere enfrentarse a mí con la grandeza de su poder? No, pero me escucharía.

Makiglalis ba siya kanako pinaagi sa iyang dakong gahom? Dili, maminaw hinuon siya kanako.

7 Allí los rectos podrían razonar con él, para que sea liberado para siempre de mi juez.

Didto ang mga matarong nga tawo tingali maoy makiglalis kaniya. Niini nga paagi dili ako pakasad-on hangtod sa kahangtoran sa akong maghuhukom.

8 “Si voy al este, no está allí. Si voy al oeste, no puedo encontrarlo.

Tan-awa, miadto ako sa sidlakang bahin, apan wala siya didto, ug sa kasadpang bahin, apan dili ko siya masabtan.

9 Trabaja hacia el norte, pero no lo veo. Se gira hacia el sur, pero no consigo verle.

Ngadto sa amihanan, nga diin siya nagtrabaho, apan dili ko siya makita, ug ngadto sa habagatan, diin gitagoan niya ang iyang kaugalingon aron dili ko siya makita.

10 Pero él conoce el camino que tomo. Cuando me haya probado, saldré como el oro.

Apan nasayod siya sa dalan nga akong pagalaktan; sa dihang gisulayan niya ako, migula ako nga sama sa bulawan.

11 Mi pie se ha mantenido firme a sus pasos. He mantenido su camino, y no me he apartado.

Ang akong tiil nagsunod ug tunob sa iyang mga lakang; gisubay ko ang iyang dalan ug wala nitipas.

12 No me he apartado del mandamiento de sus labios. He atesorado las palabras de su boca más que mi comida necesaria.

Wala ako nahisalaag sa mga sugo sa iyang mga ngabil; gitipigan ko sa akong kasingkasing ang mga pulong sa iyang baba.

13 Pero él está solo, ¿y quién puede oponerse a él? Lo que su alma desea, incluso eso hace.

Apan walay sama kaniya, kinsay makabatok kaniya? Unsa ang iyang gitinguha, iyang pagabuhaton.

14 Porque él realiza lo que me ha sido asignado. Muchas cosas así están con él.

Kay gidala niya ang iyang sugo batok kanako; ug aduna pay daghang sama kanila.

15 Por eso me aterra su presencia. Cuando lo considero, me da miedo.

Busa, malisang ako diha sa iyang atubangan; sa dihang maghunahuna ako kaniya, mahadlok ako kaniya.

16 Porque Dios ha hecho desfallecer mi corazón. El Todopoderoso me ha aterrorizado.

Kay ang Dios naghimo sa akong kasingkasing nga huyang; ang Labawng Makagagahom maoy naglisang kanako.

17 Porque no fui cortado antes de la oscuridad, tampoco cubrió la espesa oscuridad de mi cara.

Kana dili tungod kay giputol ako sa kangitngit, ni ang bagang kangitngit nagtabon sa akong dagway.