< Job 22 >

1 Entonces Elifaz, el temanita, respondió,
Και απεκρίθη Ελιφάς ο Θαιμανίτης και είπε·
2 “¿Puede un hombre ser útil a Dios? Ciertamente, el que es sabio se beneficia a sí mismo.
Δύναται άνθρωπος να ωφελήση τον Θεόν, διότι φρόνιμος ων δύναται να ωφελή εαυτόν;
3 ¿Acaso es un placer para el Todopoderoso que seas justo? ¿O es que le beneficia que hagas tus caminos perfectos?
Είναι ευχαρίστησις εις τον Παντοδύναμον, εάν ήσαι δίκαιος; ή κέρδος, εάν καθιστάς αμέμπτους τας οδούς σου;
4 ¿Es por tu piedad que te reprende, que entre con vosotros en el juicio?
Μήπως φοβούμενός σε θέλει σε ελέγξει και θέλει ελθεί εις κρίσιν μετά σου;
5 ¿No es grande tu maldad? Tampoco tienen fin sus iniquidades.
Η κακία σου δεν είναι μεγάλη; και αι ανομίαι σου άπειροι;
6 Porque has tomado prendas de tu hermano a cambio de nada, y despojaron a los desnudos de sus ropas.
Διότι έλαβες ενέχυρον παρά του αδελφού σου αναιτίως και εστέρησας τους γυμνούς από του ενδύματος αυτών.
7 No has dado de beber agua al cansado, y has negado el pan al hambriento.
Δεν επότισας ύδωρ τον διψώντα, και ηρνήθης άρτον εις τον πεινώντα.
8 Pero en cuanto al hombre poderoso, tenía la tierra. El hombre honorable, vivía en él.
Ο δε ισχυρός άνθρωπος απελάμβανε την γήν· και ο περίβλεπτος κατώκει εν αυτή.
9 Has despedido a las viudas con las manos vacías, y los brazos de los huérfanos se han roto.
Χήρας απέβαλες αβοηθήτους, και οι βραχίονες των ορφανών συνετρίβησαν υπό σου.
10 Por lo tanto, las trampas están a tu alrededor. El miedo repentino te inquieta,
Διά τούτο παγίδες σε περιεκύκλωσαν, και φόβος αιφνίδιος σε ταράττει·
11 o la oscuridad, para que no puedas ver, y las inundaciones de las aguas te cubren.
και σκότος, ώστε δεν βλέπεις· και πλημμύρα υδάτων σε σκεπάζει.
12 “¿No está Dios en las alturas del cielo? Mira la altura de las estrellas, ¡qué altas son!
Δεν είναι ο Θεός εν τοις υψηλοίς του ουρανού; και θεώρησον το ύψος των άστρων, πόσον υψηλά είναι
13 Tú dices: “¿Qué sabe Dios? ¿Puede juzgar a través de la espesa oscuridad?
Και συ λέγεις, Τι γνωρίζει ο Θεός; δύναται να κρίνη διά του γνόφου;
14 Las densas nubes le cubren, para que no vea. Camina sobre la bóveda del cielo”.
Νέφη αποκρύπτουσιν αυτόν, και δεν βλέπει, και τον γύρον του ουρανού διαπορεύεται.
15 ¿Mantendrás el viejo camino, que los hombres malvados han pisado,
Μήπως θέλεις φυλάξει την παντοτεινήν οδόν, την οποίαν επάτησαν οι άνομοι;
16 que fueron arrebatados antes de tiempo, cuyo fundamento se derramó como un arroyo,
Οίτινες αφηρπάσθησαν αώρως, και το θεμέλιον αυτών κατεπόντισε χείμαρρος·
17 que dijo a Dios: “¡Aléjate de nosotros! y, “¿Qué puede hacer el Todopoderoso por nosotros?
οίτινες είπον προς τον Θεόν, απόστηθι αφ' ημών· και τι θέλει κάμει ο Παντοδύναμος εις αυτούς;
18 Sin embargo, llenó sus casas de cosas buenas, pero el consejo de los malvados está lejos de mí.
Αλλ' αυτός ενέπλησεν αγαθών τους οίκους αυτών· πλην μακράν απ' εμού η βουλή των ασεβών.
19 Los justos lo ven y se alegran. Los inocentes los ridiculizan,
Οι δίκαιοι βλέπουσι και αγάλλονται· και οι αθώοι μυκτηρίζουσιν αυτούς.
20 diciendo: “Ciertamente, los que se levantaron contra nosotros han sido eliminados. El fuego ha consumido su remanente”.
Η μεν περιουσία ημών δεν ηφανίσθη, το υπόλοιπον όμως αυτών κατατρώγει πυρ.
21 “Conócelo ahora y quédate tranquilo. Por ello, el bien te llegará.
Οικειώθητι λοιπόν μετ' αυτού και έσο εν ειρήνη· ούτω θέλει ελθεί καλόν εις σε.
22 Por favor, recibe la instrucción de su boca, y guarda sus palabras en tu corazón.
Δέχθητι λοιπόν τον νόμον εκ του στόματος αυτού, και βάλε τους λόγους αυτού εν τη καρδία σου.
23 Si vuelves al Todopoderoso, serás edificado, si apartáis la injusticia lejos de vuestras tiendas.
Εάν επιστρέψης προς τον Παντοδύναμου, θέλεις ανοικοδομηθή, εκδιώξας την ανομίαν μακράν από των σκηνών σου.
24 Deja tu tesoro en el polvo, el oro de Ofir entre las piedras de los arroyos.
Και θέλεις επισωρεύσει το χρυσίον ως χώμα και το χρυσίον του Οφείρ ως τας πέτρας των χειμάρρων.
25 El Todopoderoso será tu tesoro, y plata preciosa para ti.
Και ο Παντοδύναμος θέλει είσθαι ο υπερασπιστής σου, και θέλεις έχει πλήθος αργυρίου.
26 Porque entonces te deleitarás en el Todopoderoso, y levantarás tu rostro hacia Dios.
Διότι τότε θέλεις ευφραίνεσθε εις τον Παντοδύναμον, και θέλεις υψώσει το πρόσωπόν σου προς τον Θεόν.
27 Le harás tu oración, y él te escuchará. Pagarás tus votos.
Θέλεις δεηθή αυτού, και θέλει σου εισακούσει, και θέλεις αποδώσει τας ευχάς σου.
28 También decretarás una cosa, y te será establecida. La luz brillará en tus caminos.
Και ό, τι αποφασίσης, θέλει κατορθούσθαι εις σέ· και το φως θέλει φέγγει επί τας οδούς σου.
29 Cuando se abatan, dirás: “levántate”. Él salvará a la persona humilde.
Όταν ταπεινωθή τις, τότε θέλεις ειπεί, Είναι ύψωσις· διότι θέλει σώσει τον κεκυφότα τους οφθαλμούς.
30 Élincluso entregará al que no es inocente. Sí, será liberado por la limpieza de tus manos”.
Θέλει σώσει και τον μη αθώον· ναι, διά της καθαρότητος των χειρών σου θέλει σωθή.

< Job 22 >