Job 21
1 Entonces Job respondió,
Job progovori i reče:
2 “Escucha con atención mi discurso. Que esto te sirva de consuelo.
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
3 Permíteme, y yo también hablaré. Después de que yo haya hablado, burlate.
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
4 En cuanto a mí, ¿es mi queja ante el hombre? ¿Por qué no debería estar impaciente?
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
5 Mírame y asómbrate. Pon la mano en la boca.
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
6 Cuando me acuerdo, me siento turbado. El horror se apodera de mi carne.
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
7 “¿Por qué viven los malvados? ¿envejecer, sí, y hacerse poderoso en el poder?
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
8 Su hijo está establecido con ellos ante sus ojos, su descendencia ante sus ojos.
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
9 Sus casas están a salvo del miedo, ni la vara de Dios sobre ellos.
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
10 Sus toros se reproducen sin falta. Sus vacas paren y no abortan.
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
11 Envían a sus pequeños como un rebaño. Sus hijos bailan.
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
12 Cantan al son de la pandereta y el arpa, y se regocijan con el sonido de la pipa.
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol h7585)
14 Le dicen a Dios: “Apártate de nosotros”, porque no queremos saber de tus costumbres.
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
15 ¿Qué es el Todopoderoso, para que le sirvamos? ¿Qué provecho vamos a tener si le rezamos?
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
16 He aquí que su prosperidad no está en su mano. El consejo de los malvados está lejos de mí.
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
17 “Cuántas veces se apaga la lámpara de los impíos, que su calamidad venga sobre ellos, que Dios reparte penas en su ira?
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
18 Cuántas veces son como rastrojos ante el viento, como paja que se lleva la tormenta?
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
19 Dices: “Dios hace recaer su iniquidad sobre sus hijos”. Que se recompense a sí mismo, para que lo sepa.
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
20 Que sus propios ojos vean su destrucción. Que beba de la ira del Todopoderoso.
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
21 Pues qué le importa su casa después de él, cuando el número de sus meses se corta?
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
22 “¿Alguien enseñará el conocimiento de Dios, ya que juzga a los que están en lo alto?
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
23 Uno muere con todas sus fuerzas, estando totalmente a gusto y tranquilo.
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
24 Sus cubos están llenos de leche. La médula de sus huesos se humedece.
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
25 Otro muere en la amargura del alma, y nunca sabe bien.
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
26 Se acuestan por igual en el polvo. El gusano los cubre.
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
27 “He aquí que conozco tus pensamientos, los planes con los que me equivocas.
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
28 Porque decís: “¿Dónde está la casa del príncipe? ¿Dónde está la tienda en la que vivían los malvados?
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
29 ¿No has preguntado a los caminantes? ¿No conoces sus evidencias?
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
30 que el hombre malo está reservado para el día de la calamidad, que son llevados al día de la ira?
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
31 ¿Quién declarará su camino a la cara? ¿Quién le pagará lo que ha hecho?
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
32 Sin embargo, será llevado a la tumba. Los hombres vigilarán la tumba.
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
33 Los terrones del valle serán dulces para él. Todos los hombres irán detrás de él, como hubo innumerables antes de él.
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
34 Así quecómo puedes consolarme con tonterías, porque en sus respuestas sólo queda la falsedad”.
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
