Job 19
1 Entonces Job respondió,
Job antwoordde, en sprak:
2 “Hasta cuándo me atormentarás, y aplastarme con palabras?
Hoe lang nog blijft gij mij krenken, En mij onder woorden verpletteren?
3 Me has reprochado diez veces. No se avergüenza de atacarme.
Tien keer beschimpt gij mij reeds, En kwelt gij mij schaamteloos.
4 Si es cierto que me he equivocado, mi error sigue siendo yo mismo.
Zelfs al had ik mij werkelijk misdragen, Dan raakt het wangedrag mij alleen;
5 Si de verdad os engrandecéis contra mí, y alega contra mí mi reproche,
Gij mist het recht, een grote mond tegen mij op te zetten, Mijn schande mij te verwijten!
6 saben ahora que Dios me ha subvertido, y me ha rodeado con su red.
Erkent toch eindelijk, dat God mij kastijdt, En mij in zijn net heeft verstrikt!
7 “He aquí que clamo por el mal, pero no soy escuchado. Pido ayuda, pero no hay justicia.
Zie, ik roep: "Geweld!" maar vind geen verhoring, Ik roep om hulp: mij geschiedt geen recht!
8 Ha amurallado mi camino para que no pueda pasar, y ha puesto oscuridad en mis caminos.
Hij heeft mijn weg versperd: ik kan niet voorbij, En duisternis op mijn paden gelegd;
9 Me ha despojado de mi gloria, y me han quitado la corona de la cabeza.
Mijn eer heeft Hij mij ontroofd, De kroon mij van het hoofd gerukt.
10 Me ha destrozado por todos lados, y me he ido. Ha arrancado mi esperanza como un árbol.
Hij heeft mij van alle kant ondermijnd: en daar ga ik heen; Mijn hoop ontworteld als een boom,
11 También ha encendido su ira contra mí. Me cuenta entre sus adversarios.
Zijn gramschap tegen mij laten woeden, Mij als zijn vijand behandeld.
12 Sus tropas avanzan juntas, construir una rampa de asedio contra mí, y acampan alrededor de mi tienda.
Als één man rukken zijn benden aan, En banen hun weg naar mij heen; Ze legeren zich rond mijn tent, Ze zijn zonder genade!
13 “Ha puesto a mis hermanos lejos de mí. Mis conocidos están totalmente alejados de mí.
Mijn broeders houden zich verre van mij, Mijn bekenden zijn vreemden voor mij;
14 Mis parientes se han ido. Mis amigos conocidos me han olvidado.
Mijn verwanten verdwenen, Mijn gasten zijn mij vergeten.
15 Los que habitan en mi casa y mis criadas me consideran un extraño. Soy un extranjero a sus ojos.
Mijn slavinnen zien mij aan voor een vreemde, Ik ben een onbekende voor haar;
16 Llamo a mi siervo y no me responde. Le ruego con la boca.
Ik roep mijn slaaf: hij geeft mij geen antwoord, Zelfs al smeek ik er om.
17 Mi aliento es ofensivo para mi esposa. Soy repugnante para los hijos de mi propia madre.
Mijn vrouw walgt van mijn adem, En ik stink voor mijn zonen;
18 Hasta los niños pequeños me desprecian. Si me levanto, hablan contra mí.
Zelfs de kinderen minachten mij, En brutaliseren mij, als ik optreed.
19 Todos mis amigos conocidos me aborrecen. Los que yo amaba se han vuelto contra mí.
Al mijn getrouwen verafschuwen mij, Die ik liefhad, keren zich van mij af;
20 Mis huesos se pegan a mi piel y a mi carne. He escapado por los pelos.
Mijn vlees teert weg in mijn huid Met mijn tanden knaag ik mijn beenderen af.
21 “Tened piedad de mí. Tened piedad de mí, amigos míos, porque la mano de Dios me ha tocado.
Erbarming, erbarming: gij tenminste, mijn vrienden, Want de hand van God heeft mij geraakt;
22 ¿Por qué me persigues como a Dios? y no están satisfechos con mi carne?
Waarom mij als een hert vervolgen, Nooit verzadigd aan mijn vlees!
23 “¡Oh, si mis palabras estuvieran ahora escritas! ¡Oh, que estén inscritos en un libro!
O, werden mijn woorden opgeschreven, Opgetekend in een boek,
24 Que con una pluma de hierro y plomo ¡quedaron grabados en la roca para siempre!
Met een stift van ijzer en lood Voor eeuwig op een rots gegrift:
25 Pero en cuanto a mí, sé que mi Redentor vive. Al final, se parará sobre la tierra.
Ik weet, dat mijn Verlosser leeft, En ten leste op de aarde verschijnt;
26 Después de que mi piel sea destruida, entonces veré a Dios en mi carne,
Dat ik mij zal oprichten achter mijn huid, En van mijn vlees uit, God zal aanschouwen!
27 a quien yo, incluso yo, veré de mi lado. Mis ojos verán, y no como un extraño. “Mi corazón se consume dentro de mí.
Ja, ik zal Hem aanschouwen, Mijn ogen zullen Hem zien, maar niet meer als vijand; Mijn nieren smachten in mijn schoot,
28 Si decís: “¡Cómo le vamos a perseguir! porque la raíz del asunto se encuentra en mí,
En wanneer gij dan zegt: Hoe vervolgen we hem, Welk voorwendsel zullen we tegen hem vinden;
29 tener miedo de la espada, porque la ira trae los castigos de la espada, para que sepas que hay un juicio”.
Ducht dan het zwaard voor uzelf, Want dan zal de Gramschap de bozen verdelgen! Om te weten, of er gerechtigheid is!
