Job 19
1 Entonces Job respondió,
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 “Hasta cuándo me atormentarás, y aplastarme con palabras?
“Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
3 Me has reprochado diez veces. No se avergüenza de atacarme.
Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
4 Si es cierto que me he equivocado, mi error sigue siendo yo mismo.
Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
5 Si de verdad os engrandecéis contra mí, y alega contra mí mi reproche,
Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
6 saben ahora que Dios me ha subvertido, y me ha rodeado con su red.
nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
7 “He aquí que clamo por el mal, pero no soy escuchado. Pido ayuda, pero no hay justicia.
Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
8 Ha amurallado mi camino para que no pueda pasar, y ha puesto oscuridad en mis caminos.
Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
9 Me ha despojado de mi gloria, y me han quitado la corona de la cabeza.
Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
10 Me ha destrozado por todos lados, y me he ido. Ha arrancado mi esperanza como un árbol.
Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
11 También ha encendido su ira contra mí. Me cuenta entre sus adversarios.
Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
12 Sus tropas avanzan juntas, construir una rampa de asedio contra mí, y acampan alrededor de mi tienda.
Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
13 “Ha puesto a mis hermanos lejos de mí. Mis conocidos están totalmente alejados de mí.
Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
14 Mis parientes se han ido. Mis amigos conocidos me han olvidado.
Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
15 Los que habitan en mi casa y mis criadas me consideran un extraño. Soy un extranjero a sus ojos.
Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
16 Llamo a mi siervo y no me responde. Le ruego con la boca.
Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
17 Mi aliento es ofensivo para mi esposa. Soy repugnante para los hijos de mi propia madre.
Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
18 Hasta los niños pequeños me desprecian. Si me levanto, hablan contra mí.
Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
19 Todos mis amigos conocidos me aborrecen. Los que yo amaba se han vuelto contra mí.
Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
20 Mis huesos se pegan a mi piel y a mi carne. He escapado por los pelos.
Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
21 “Tened piedad de mí. Tened piedad de mí, amigos míos, porque la mano de Dios me ha tocado.
Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
22 ¿Por qué me persigues como a Dios? y no están satisfechos con mi carne?
Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
23 “¡Oh, si mis palabras estuvieran ahora escritas! ¡Oh, que estén inscritos en un libro!
Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
24 Que con una pluma de hierro y plomo ¡quedaron grabados en la roca para siempre!
Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
25 Pero en cuanto a mí, sé que mi Redentor vive. Al final, se parará sobre la tierra.
Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
26 Después de que mi piel sea destruida, entonces veré a Dios en mi carne,
human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
27 a quien yo, incluso yo, veré de mi lado. Mis ojos verán, y no como un extraño. “Mi corazón se consume dentro de mí.
Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
28 Si decís: “¡Cómo le vamos a perseguir! porque la raíz del asunto se encuentra en mí,
Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
29 tener miedo de la espada, porque la ira trae los castigos de la espada, para que sepas que hay un juicio”.
angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
