Job 17
1 “Mi espíritu se consume. Mis días se extinguen y la tumba está lista para mí.
Mijn geest gebroken, mijn dagen geblust, Mij rest slechts het graf!
2 Seguramente hay burlones conmigo. Mi ojo se detiene en su provocación.
Ben ik niet het mikpunt van spot, Verkwijnt niet mijn oog door de bittere verwijten?
3 “Ahora da una prenda. Sé un aval para mí con tu persona. ¿Quién es el que se da la mano conmigo?
Stel Uzelf bij U tot borg voor mijl; Wie anders zou voor mij handslag geven?
4 Porque has ocultado su corazón al entendimiento, por lo que no los exaltarás.
Want hùn hart hebt Gij voor inzicht gesloten, En daarom steken zij de hand niet uit;
5 El que denuncia a sus amigos por el despojo, hasta los ojos de sus hijos fallarán.
Men beklaagt het lot van zijn vrienden Terwijl de ogen versmachten van de eigen kinderen;
6 “Pero él me ha convertido en un sinónimo del pueblo. Me escupen en la cara.
Men heeft mij tot spreekwoord gemaakt bij de mensen, Ik ben een, wien men in het aangezicht spuwt!
7 También mi ojo se oscurece a causa del dolor. Todos mis miembros son como una sombra.
Mijn oog is dof van verdriet, Mijn leden zijn tot een schaduw vervluchtigd!
8 Los hombres rectos se asombrarán de esto. El inocente se revolverá contra el impío.
De braven ontstellen ervan, De onschuldige is jaloers op den boze:
9 Pero el justo se mantendrá en su camino. El que tiene las manos limpias se hará cada vez más fuerte.
Moet de rechtvaardige toch zijn weg maar bewandelen, Wie rein van handen is, zijn kracht nog verdubbelen?
10 Pero en cuanto a ustedes, vuelvan. No encontraré un hombre sabio entre vosotros.
En daarom, hoe gij u allen wendt of keert, Een wijze vind ik onder u niet;
11 Mis días han pasado. Mis planes se han roto, como los pensamientos de mi corazón.
Mijn levensdagen zijn voorbij, Mijn plannen, mijn hartewensen vernield!
12 Algunos convierten la noche en día, diciendo: “La luz está cerca”, en presencia de las tinieblas.
Men maakt een dag van de nacht, Van duisternis het morgenlicht!
Kan ik nog hopen? Het dodenrijk is mijn huis, In de duisternis heb ik mijn leger gespreid; (Sheol h7585)
14 si he dicho a la corrupción: “Tú eres mi padre y al gusano: “Mi madre” y “Mi hermana”.
Tot het graf geroepen: Gij zijt mijn vader, Tot de wormen: Gij zijt mijn moeder en zusters!
15 ¿dónde está entonces mi esperanza? En cuanto a mi esperanza, ¿quién la verá?
Waar is mijn hoop, Mijn geluk, wie kan het ontdekken:
