Job 15
1 Entonces Elifaz, el temanita, respondió,
Теманлиқ Елифаз буниңға җававән мундақ деди: —
2 “Si un sabio responde con vano conocimiento, y llenarse con el viento del este?
Данишмән кишиниң қуруқ шамалдәк сәпсәтә билән җавап бериши тоғриму? [Данишмән] қосиғини иссиқ мәшриқ шамили билән тойғузса боламду?
3 Debe razonar con una charla poco provechosa, o con discursos con los que no puede hacer nada bueno?
Пайдисиз сөзләр билән, Тайини йоқ гәпләр билән муназирилишиши мувапиқму?
4 Sí, elimina el miedo, y dificultan la devoción ante Dios.
Бәрһәқ, сән иман-ихласни йоқ қиливәтмәкчисән, Худаниң алдида дуа-истиқамәткә тосалғу болисән.
5 Porque tu iniquidad enseña tu boca, y tú eliges el lenguaje de los astutos.
Чүнки қәбиһлигиң ағзиңға сөз салиду, Сән мәккарларниң тилини таллап қоллинисән.
6 Tu propia boca te condena, y no yo. Sí, tus propios labios testifican contra ti.
Мән әмәс, бәлки өз ағзиң өзүңниң гунайиңни бекитиду, Өз ләвлириң саңа қарши гувалиқ бериду.
7 “¿Eres tú el primer hombre que nació? ¿O te sacaron antes de las colinas?
Сән инсанлар ичидә тунҗа болуп туғулғанму? Сән тағ-даванлардин авал апиридә болғанму?
8 ¿Has oído el consejo secreto de Dios? ¿Limitas la sabiduría a ti mismo?
Тәңриниң мәхпий кеңишини аңлап кәлгәнмусән? Даналиқ сән биләнла чәклинәмду?
9 ¿Qué sabe usted que nosotros no sepamos? ¿Qué entiendes que no está en nosotros?
Сән билгәнләрни бизниң билмәйдиғанлиримиз барму? Сән чүшәнгәнни бизниң чүшәнмәйдиғинимиз барму?
10 Con nosotros están tanto los canosos como los muy ancianos, mucho mayor que tu padre.
Ақсақаллар һәм қерилар бизниң тәрипимиздә туриду, Улар сениң атаңдинму яшта чоңдур.
11 ¿Los consuelos de Dios son demasiado pequeños para ti? ¿incluso la palabra que es suave para ti?
Тәңриниң тәсәллилири, Йәни саңа мулайимлиқ билән ейтқан мошу сөз сән үчүн азлиқ қиламду?
12 ¿Por qué te arrastra tu corazón? Por qué tus ojos parpadean,
Немишкә көңүлниң кәйнигә кирип кетисән? Көзүңни немигә пақиритисән?
13 que vuelvas tu espíritu contra Dios, y dejar que esas palabras salgan de tu boca?
Шундақ қилип сән роһуңни Тәңригә қарши турғуздуң, Еғизиңдин шундақ сөзләрниң чиқишиға йол қоюватисән!
14 ¿Qué es el hombre, para que esté limpio? ¿Qué es el nacido de mujer, para que sea justo?
Инсан немә еди? Өз-өзини паклалиғидәк? Анидин туғулған адәм балиси немә еди? Һәққаний болалиғидәк?
15 He aquí que él no confía en sus santos. Sí, los cielos no están limpios a sus ojos;
Қара, [Худа] Өз муқәддәслиригиму ишәнмигән йәрдә, Асманларму униң нәзиридә пак болмиған йәрдә,
16 cuánto menos uno que es abominable y corrupto, ¡un hombre que bebe la iniquidad como si fuera agua!
Жиркинчлик болған, сесип кәткән, Қәбиһликни су ичкәндәк ичидиған инсан балиси зади қандақ болар?
17 “Te lo mostraré, escúchame; lo que he visto lo declararé
Мән саңа көрситәй, маңа қулақ сал; Көзүм көргәнни баян қилмақчимән.
18 (que los sabios han contado por sus padres, y no lo han ocultado;
Данишмәнләр ата-бовилиридин буларни аңлиған, Йошурмай буларни баян қилған: —
19 a quien solo se le dio la tierra, y ningún extraño pasó entre ellos):
(Пәқәт шуларғила, [йәни ата-бовилириғила] йәр-зимин тапшурулған еди, Уларниң арисидин ят адәм өтүшкә петиналмайтти)
20 el malvado se retuerce de dolor todos sus días, incluso el número de años que se le acumulan al opresor.
— Рәзил адәм барлиқ күнлиридә азаплиниду, Залим кишигә жиллар санақлиқла бекитилгәндур.
21 Un sonido de terror está en sus oídos. En la prosperidad el destructor vendrá sobre él.
Униң қулиқиға вәһимиләрниң авази кириду, Баяшатлиғида булаңчи униң устигә бесип чүшиду.
22 No cree que vaya a volver de las tinieblas. Le espera la espada.
Қараңғулуқтин қутулушқа униң көзи йәтмәйду, У қилич билән чепилишқа сақланғандур.
23 Anda por ahí buscando pan, diciendo: “¿Dónde está?”. Sabe que el día de las tinieblas está listo en su mano.
У аш издәп: «Зади нәдин тепилар?» дәп йолда тенәп жүриду, У зулмәт күниниң униңға йеқинлашқанлиғини билиду.
24 La angustia y la angustia le hacen temer. Se imponen contra él, como un rey listo para la batalla.
Дәрд-әләм һәм азап униңға вәһимә қилиду, Һуҗумға тәйяр болған падишадәк униң үстидин ғәлибә қилиду.
25 Porque ha extendido su mano contra Dios, y se comporta con orgullo contra el Todopoderoso,
Чүнки у Тәңригә қарши қолини көтәргән, Һәммигә қадирға күч көрсәтмәкчи болған,
26 corre hacia él con el cuello rígido, con los gruesos escudos de sus rodelas,
Шуңа у бойнини қаттиқ қилип, Көп қәвәтлик қалқанни көтирип униңға қарап етилиду.
27 porque se ha cubierto la cara con su gordura, y se acumulaba la grasa en los muslos.
Йүзини яғ басқан болсиму, Беқинлири сәмрәп кәткән болсиму,
28 Ha vivido en ciudades desoladas, en casas que no habitaba nadie, que estaban a punto de convertirse en montones.
У харабә шәһәрләрдә, Адәм қонғуси кәлмәйдиған, Кесәк дүвилири болушқа бекитилгән өйләрдә яшайду;
29 No será rico, ni su riqueza continuará, ni sus posesiones se extenderán sobre la tierra.
У һеч бейимайду, Униң мал-мүлки болса үзүлүп қалиду, Униң тәәллуқатлири зимин үстидә кеңәймәйду.
30 No se apartará de las tinieblas. La llama secará sus ramas. Se irá por el soplo de la boca de Dios.
У қараңғулуқтин қечип қутулалмайду, Ялқун униң шахлирини көйдүрүп қурутиду, [Худаниң] бир нәпәси билән у [дуниядин] кетиду.
31 Que no confíe en el vacío, engañándose a sí mismo, porque el vacío será su recompensa.
У сахтилиққа таянмисун! У алдинип кәткән, шуңа сахтилиқниң өзи униң инъами болиду;
32 Se cumplirá antes de su tiempo. Su rama no será verde.
Униң күни техи тошмай турупла, Униң шехи техи көкирип болмайла, бу ишлар әмәлгә ашурулиду.
33 Sacudirá su uva inmadura como la vid, y echará su flor como el olivo.
Үзүм тели силкинип, тоң үзүмләр чүшүрүветилгәндәк, Зәйтун дәриғиниң чечиги ечилипла төкүлүп кәткәндәк болиду.
34 Porque la compañía de los impíos será estéril, y el fuego consumirá las tiendas del soborno.
Чүнки ипласларниң җәмәти туғмас болиду, От пара йегәнләрниң чедирлирини көйдүриветиду.
35 Conciben el mal y producen la iniquidad. Su corazón prepara el engaño”.
[Бирақ] улар [һәрдайим] яманлиқни ойлап, қәбиһлик туғдуриду, Көңлидә һаман һейлә-микир тәйярлайду.
