< Job 10 >

1 “Mi alma está cansada de mi vida. Daré curso libre a mi queja. Hablaré con la amargura de mi alma.
“Aol gi ngima; mano emomiyo ok abi lingʼ ma ok awuoyo, to abiro wacho lit duto manie chunya.
2 Le diré a Dios: “No me condenes. Muéstrame por qué contiendes conmigo.
Abiro wachone Nyasaye niya: Kik ikuma, to nyisa rachna momiyo ikwana kaka jaketho.
3 ¿Es bueno para ti que oprimas, que desprecies el trabajo de tus manos, y sonreír al consejo de los malvados?
Nyalo bedo ni iwinjo maber ka ahinyora; kendo ka ikwedo tich lweti, to timbe joricho to mori?
4 ¿Tienes ojos de carne? ¿O ves como ve el hombre?
Kara in bende in gi wangʼ mar ringruok? Koso in bende ineno mana kaka dhano neno?
5 Son tus días como los de los mortales, o tus años como los del hombre,
Kara in bende ndaloni nok ka ndalo dhano, koso higni magi chalo gi mag dhano,
6 que indaguen en mi iniquidad, ¿y buscar mi pecado?
momiyo imanyo timbena maricho kendo isiko kimanyo richo moro amora ma an-go,
7 Aunque sabes que no soy malvado, no hay nadie que pueda liberar de su mano.
kata obedo ni ingʼeyo maber ni aonge ketho kendo ni onge ngʼama nyalo resa e lweti?
8 “‘Tus manos me han enmarcado y me han formado por completo, y sin embargo me destruyes.
“Lweti ema nochweya. Ibiro lokori koda kendo mondo itieka?
9 Acuérdate, te lo ruego, de que me has formado como el barro. ¿Volverás a convertirme en polvo?
Parie ni ne ichweya koa kuom lowo. Koro sani, diduoka kendo e lowo adier?
10 No me has derramado como la leche, y me cuajó como un queso?
Donge ne iola oko ka chak kendo ne ipuoya mi apoto ka mo,
11 Me has vestido de piel y carne, y me unió con huesos y tendones.
ne ichweyo ringra gi choke kod leche mi iumo chokena gi ringʼo kod pien?
12 Me has concedido la vida y la bondad amorosa. Su visita ha preservado mi espíritu.
Ne imiya ngima kendo ne itimona ngʼwono, kendo isebedo ka irito chunya kuom duongʼni maler.
13 Sin embargo, escondiste estas cosas en tu corazón. Sé que esto es contigo:
“To kata kamano, koro angʼeyo ni gik mane ni e pachi e magi:
14 si peco, entonces me marcas. No me absolverás de mi iniquidad.
Isebedo ka ingʼiya mondo ineane ka atimo richo, to ok iseweya ma ok ikuma.
15 Si soy malvado, ay de mí. Si soy justo, todavía no levantaré la cabeza, llenándose de desgracia, y consciente de mi aflicción.
Okwongʼa, an ngʼat ma timbene mono! To kata ka aonge ketho, to pod ok anyal bedo thuolo, nimar wichkuot ma an-go osemiyo alal ei masichena.
16 Si mi cabeza está en alto, me cazan como a un león. De nuevo te muestras poderoso ante mí.
To kata katemo mondo abed thuolo to idwara mana ka sibuor, kendo isiko mana kiloya gi tekoni maduongʼ.
17 Renováis vuestros testigos contra mí, y aumentar su indignación sobre mí. Los cambios y la guerra están conmigo.
Ikelo joneno manyien mondo okweda kendo imedo bedo mager koda; jolweny magi monja mana ka apaka magingore.
18 “‘¿Por qué, pues, me has sacado del vientre? Ojalá hubiera renunciado al espíritu, y ningún ojo me hubiera visto.
“Angʼo momiyo ne igola ei minwa? Kara mad ne atho kapok wangʼ moro amora onena.
19 debería haber sido como si no lo hubiera sido. Debería haber sido llevado desde el vientre a la tumba.
Mad ne kik nywola, ka ok kamano to ne onego nywola ka asetho kendo chom koda bur tir!
20 ¿No son pocos mis días? ¡Para! Dejadme en paz, para que pueda encontrar un poco de consuelo,
Donge ngimana modongʼ matin-ni chiegni rumo? Yie iweya mondo abedie gi yweyo matin,
21 antes de ir a donde no volveré, a la tierra de las tinieblas y de la sombra de la muerte;
kapok adhi kuma ji ok dhiye miduogi, ma en piny motimo mudho gi tipo molil ti,
22 la tierra oscura como la medianoche, de la sombra de la muerte, sin ningún tipo de orden, donde la luz es como la medianoche”.
en piny ma otimo mudho mandiwa, kama kata ler chaloe mudho.”

< Job 10 >