< Isaías 7 >

1 En tiempos de Acaz hijo de Jotam, hijo de Uzías, rey de Judá, Rezín, rey de Siria, y Peka, hijo de Remalías, rey de Israel, subieron a Jerusalén para hacerle la guerra, pero no pudieron vencerla.
Uzziah capa Jotham, Jotham capa Ahaz, Judah siangpahrang ah oh naah, Syria siangpahrang Rezin hoi Israel siangpahrang Remaliah capa, Rekah loe Jerusalem tuk hanah caeh hoi tahang, toe pazawk hoi thai ai.
2 A la casa de David le dijeron: “Siria está aliada con Efraín”. Su corazón tembló, y el de su pueblo, como tiemblan los árboles del bosque con el viento.
David imthung takoh khaeah, Syria hoi Ephraim loe angbomh hoi boeh, tiah thuih pae o naah, Ahaz hoi anih kaminawk takhi mah hmuh naah kanghuenh taw thung ih thing baktiah tasoehhaih palung to tawnh o.
3 Entonces Yahvé dijo a Isaías: “Sal ahora al encuentro de Acaz, tú y Searjashub, tu hijo, al final del conducto del estanque superior, en el camino del campo del batán.
To naah Angraeng mah Isaiah khaeah, Ahaz hoi angqum hanah, kahni pasuk kami ih lawk caehhaih loklam, tui lakhaih aluek bang tuili boenghaih ahmuen ah, na capa Shear-Jashub hoiah caeh hoih;
4 Dile: ‘Ten cuidado y mantén la calma. No temas, ni desmaye tu corazón a causa de estas dos colas de antorchas humeantes, por la feroz ira de Rezín y de Siria, y del hijo de Remalías.
anih khaeah, acoehaih hoiah om duem ah; hmaikhue tacawt thingboeng hnetto ah kaom, Syria siangpahrang Rezin hoi Ramaliah capa hnik palungphuihaih to zii hmah loe, na palungthin doeh thazoksak hmah.
5 Porque Siria, Efraín y el hijo de Remalías han tramado el mal contra ti, diciendo:
Syria, Ephraim hoi Ramaliah capa loe nang amrosak hanah khokhan hoi boeh, nihnik mah,
6 “Subamos contra Judá y hagámosla pedazos, y dividámosla entre nosotros, y pongamos en ella un rey, el hijo de Tabeel.”
Judah hae tuh si; prae to tapraek boih si loe, amzet o si, Tabel capa to nihcae ukkung siangpahrang ah suem si, tiah a thuih o.
7 Esto es lo que dice el Señor Yahvé: “No se mantendrá, ni sucederá.”
Toe Angraeng Sithaw mah, To tiah om mak ai, to tiah angcoeng mak ai.
8 Porque el jefe de Siria es Damasco, y el jefe de Damasco es Rezín. Dentro de sesenta y cinco años Efraín será despedazado, de modo que no será un pueblo.
Syria prae ih lu loe Damaska ni, Rezin loe Damaska ih lu ah oh pongah, saning qui taruk pangato thung, Ephraim loe acaeng kami ah om mak ai, tamit o boih tih.
9 La cabeza de Efraín es Samaria, y la cabeza de Samaria es el hijo de Remalías. Si no creen, ciertamente no serán establecidos’”.
Ephraim ih lu loe Samaria, Samaria ih lu loe Ramaliah ih capa ah oh. Nang tang o haih ah, kacak ah nang doe o ai nahaeloe, nang doe o thai poe mak ai, tiah thuih.
10 Yahvé volvió a hablar a Ajaz, diciendo:
Angraeng mah Ahaz khaeah lok thuih pae let,
11 “Pide una señal a Yahvé, tu Dios; pídela en lo profundo o en lo alto”. (Sheol h7585)
kathuk koek ahmuen ah maw, to ai boeh loe kasang koek ahmuen ah maw, na Angraeng Sithaw khaeah angmathaih to hni ah, tiah a naa. (Sheol h7585)
12 Pero Acaz dijo: “No preguntaré. No tentaré a Yahvé”.
Toe Ahaz mah, Ka hnih mak ai, Angraeng to ka tanoek mak ai, tiah a naa.
13 Dijo: “Escuchad ahora, casa de David. ¿No os basta con probar la paciencia de los hombres, para que también probéis la paciencia de mi Dios?
To naah Isaiah mah, Aw David imthung takoh, vaihi tahngai oh! Nangcae loe kaminawk thazoksak khue ai ah, ka bok ih ka Sithaw doeh tha na zok o sak han vop maw? tiah a naa.
14 Por eso el Señor mismo os dará una señal. He aquí que la virgen concebirá y dará a luz un hijo, y lo llamará Emanuel.
To pongah Angraeng angmah roe nangcae hanah angmathaih to na paek tih; Khenah, tangla cuem maeto loe zokpom tih, anih mah capa maeto sah ueloe, anih to Immanuel, tiah ahminphui tih.
15 Comerá mantequilla y miel cuando sepa rechazar lo malo y elegir lo bueno.
Anih loe kasae hmuen to pahnawt moe, kahoih hmuen to qoih thai hanah, panoekhaih to tawnh tih; anih loe kamkhawk maitaw tahnutui hoi khoitui to caa tih.
16 Porque antes de que el niño sepa rechazar el mal y elegir el bien, la tierra cuyos dos reyes aborreces será abandonada.
Toe to nawkta mah kasae to pahnawt moe, kahoih hmuen qoihaih to panoek ai naah, na zit ih siangpahrang hnik mah uk ih prae to pahnawt sut ah om tih.
17 El Señor traerá sobre ti, sobre tu pueblo y sobre la casa de tu padre días que no han llegado, desde el día en que Efraín se apartó de Judá, hasta el rey de Asiria.
Ephraim hoi Judah ampraekhaih ni hoi kamtong, Angraeng mah kaom vai ai hmuen to omsak tih; nang hoi nangmah ih kaminawk, nam pa imthung takohnawk to tuk hanah, Assyria siangpahrang to angzosak tih;
18 Sucederá en aquel día que Yahvé silbará por la mosca que está en el extremo de los ríos de Egipto, y por la abeja que está en la tierra de Asiria.
To na niah Angraeng mah, Izip prae kangthla koek vapuinawk taengah kaom taksaenawk hoi Assyria prae ih khoimiinawk to kawk tih.
19 Vendrán y se posarán todas en los valles desolados, en las hendiduras de las rocas, en todos los setos de espinos y en todos los pastos.
Taksaenawk hoi khoimiinawk loe angpoeng o ueloe, kami om ai ahmuen ah kaom azawn, cathaeng khaw, soekhringkungnawk hoi aqam kabuk thingnawk boih nuiah acuuk o tih.
20 En aquel día el Señor afeitará con una navaja de afeitar alquilada en las partes del otro lado del río, con el rey de Asiria, la cabeza y el pelo de los pies; y también consumirá la barba.
To na niah loe vapui yaeh ah kaom, Assyria siangpahrang to Angraeng mah sam aat kami ah thlai ueloe, anih mah nangcae ih sam, khokmuinawk hoi toektaboe muinawk to aat tih.
21 Sucederá en ese día que un hombre mantendrá viva una vaca joven y dos ovejas.
To na niah loe kami maeto mah maitaw talaa maeto hoi tuu hnetto pacah tih;
22 Sucederá que por la abundancia de leche que darán comerá manteca, porque todos comerán manteca y miel que quede dentro de la tierra.
pop parai tahnutui to tacawtsak pongah, nihcae loe tahnutui kamkhawk to caa o tih; prae thung ih kanghmat kaminawk boih mah tahnutui kamkhawk hoi khoitui to caa o tih.
23 Sucederá en ese día que todo lugar donde había mil vides que valían mil siclos de plata, será para las zarzas y los espinos.
To na niah loe phoisa sangto tacawthaih ahmuen hoi misurkung sangto ohhaih ahmuen kruekah, phroh kapring hoi soekhring ni om tih boeh.
24 La gente irá allí con flechas y con arco, porque toda la tierra será de cardos y espinas.
Prae thung boih ah phroh kapring hoi soekhring to koi boeh pongah, kaminawk loe kalii maw, palaa maw sin hoiah ni to ahmuen ah caeh o tih boeh.
25 Todos los montes que se cultivaban con la azada, no iréis allí por miedo a las zarzas y a los espinos; pero será para enviar bueyes y para que pisen las ovejas.”
Soekhring hoi kapring to zit o pongah, canghniah taoi hoi long takaeh moe, lawk sakhaih maesomnawk nuiah, mi doeh caeh o mak ai boeh; to ahmuen loe maitaw taenawk prathaih ahmuen hoi tuu taenawk paqaihhaih ahmuen ah ni om ving tih boeh, tiah thuih.

< Isaías 7 >