Isaías 15
1 La carga de Moab. Porque en una noche, Ar de Moab es asolada, y reducida a la nada. Porque en una noche Kir de Moab es asolada y reducida a la nada.
De godsspraak over Moab. Ach, in één nacht is Ar overweldigd, Moab verwoest, Ach, in één nacht is Kir overmeesterd, Moab vernield!
2 Subieron a Bayit y a Dibón, a los lugares altos, para llorar. Moab se lamenta sobre Nebo y sobre Medeba. La calvicie está en todas sus cabezas. Todas las barbas están cortadas.
De dochter van Dibon heeft de hoogten beklommen, Om er te wenen, En over Nebo en Medeba Heft Moab zijn klaagzangen aan. Alle hoofden zijn kaal, Alle baarden geschoren;
3 En sus calles se visten de cilicio. En sus calles y en las azoteas, todos se lamentan, llorando abundantemente.
Men draagt de rouwzak op straat, En treurt op de daken. Alles jammert op zijn pleinen, Barst uit in geween;
4 Hesbón grita con Elealeh. Su voz se oye hasta Jahaz. Por eso los hombres armados de Moab gritan en voz alta. Sus almas tiemblan dentro de ellos.
Chesjbon en Elale snikken, Tot Jáhas hoort men ze schreien. De lenden van Moab rillen er van, En zijn ziel is onthutst;
5 ¡Mi corazón clama por Moab! Sus nobles huyen a Zoar, a Eglath Shelishiyah; porque suben por la subida de Luhit con llanto; porque en el camino a Horonaim, lanzan un grito de destrucción.
Moab snikt het uit in zijn hart, Ontredderd, tot Sóar en Eglat. Ach, de bergpas van Loechit Bestijgt men al schreiend; Ach, op de weg van Choronáim Stoot men een jammerklacht uit!
6 Porque las aguas de Nimrim quedarán desoladas; porque la hierba se ha marchitado, la hierba tierna se ha secado, no hay nada verde.
Want de wateren van Nimrim Zijn een steppe geworden: Het gras is verdroogd, het kruid is verdord, Het groen is verdwenen.
7 Por eso se llevarán la abundancia que han conseguido, y lo que han almacenado, sobre el arroyo de los sauces.
Ja, wat men gespaard En opgelegd had, Brengt men in veiligheid De Wilgenbeek over!
8 Porque el clamor ha recorrido las fronteras de Moab, su lamento hasta Eglaim, y su lamento hasta Beer Elim.
Ach, het gejammer trekt rond Door de landen van Moab; Geklaag tot Egláim, Tot Beër-Elim gehuil.
9 Porque las aguas de Dimón están llenas de sangre; porque aún traeré más sobre Dimón, un león sobre los de Moab que escapan, y sobre el resto de la tierra.
Want de wateren van Dimon staan al vol bloed, Over Dimon breng Ik nieuwe rampen; Ik zal er de rest van Moab mee drenken, En vernielen wat er overschiet!
