< Hebreos 7 >

1 Porque este Melquisedec, rey de Salem, sacerdote del Dios Altísimo, que salió al encuentro de Abraham al volver de la matanza de los reyes y lo bendijo,
Qünki bu Mǝlkizǝdǝk Salem xǝⱨirining padixaⱨi, xundaⱪla Əng Aliy Bolƣuqi Hudaning kaⱨini bolup, Ibraⱨim padixaⱨlarni yengip jǝngdin ⱪaytⱪanda, uning aldiƣa qiⱪⱪan wǝ uningƣa bǝht tiligǝnidi.
2 a quien también Abraham repartió la décima parte de todo (siendo primero, por interpretación, “rey de la justicia”, y luego también “rey de Salem”, que significa “rey de la paz”,
Ibraⱨim bolsa erixkǝn barliⱪ [oljisining] ondin bir ülüxini uningƣa atiƣanidi. [Mǝlkizǝdǝk degǝn isimning] birinqi mǝnisi «ⱨǝⱪⱪaniyǝt padixaⱨi» degǝnliktur; uning yǝnǝ bir nami «Salemning padixaⱨi» bolup, buning mǝnisi «amanliⱪ padixaⱨi» degǝnliktur;
3 sin padre, sin madre, sin genealogía, no teniendo principio de días ni fin de vida, sino hecho como el Hijo de Dios), permanece sacerdote continuamente.
uning atisi yoⱪ, anisi yoⱪ, nǝsǝbnamisi yoⱪ, künlirining baxlinixi wǝ ⱨayatining ahirlixixi yoⱪtur, bǝlki u Hudaning Oƣliƣa ohxax ⱪilinip, mǝnggülük kaⱨin bolup turidu.
4 Ahora bien, considera cuán grande era este hombre, a quien incluso Abraham el patriarca dio un décimo del mejor botín.
Əmdi ⱪaranglar, bu Mǝlkizǝdǝk nemidegǝn uluƣ adǝm-ⱨǝ! Ⱨǝtta ata-bowilirimizning qongi Ibraⱨimmu oljisining ondin birini uningƣa atiƣan.
5 Ciertamente, los hijos de Leví que reciben el oficio de sacerdote tienen el mandato de tomar los diezmos del pueblo según la ley, es decir, de sus hermanos, aunque éstos hayan salido del cuerpo de Abraham,
Dǝrwǝⱪǝ Lawiyning ǝwladliridin kaⱨinliⱪni zimmisigǝ alƣanlar Tǝwrat ⱪanuni boyiqǝ hǝlⱪtin, yǝni ɵz ⱪerindaxliridin Ibraⱨimning puxtidin bolƣiniƣa ⱪarimay tapⱪinining ondin bir ülüxini yiƣixi ǝmr ⱪilinƣan.
6 pero aquel cuya genealogía no se cuenta a partir de ellos ha aceptado los diezmos de Abraham, y ha bendecido al que tiene las promesas.
Lekin bularning ⱪǝbilǝ-uruⱪidin bolmiƣan Mǝlkizǝdǝk bolsa Ibraⱨimdin «ondin bir ülüxi»ni ⱪobul ⱪilƣan andin Hudaning wǝdilirigǝ igǝ bolƣuqi Ibraⱨimƣa bǝht tiligǝn.
7 Pero sin ninguna disputa el menor es bendecido por el mayor.
Xübⱨisizki, bǝht tiligüqi bǝhtkǝ erixküqidin üstündur.
8 Aquí reciben los diezmos los que mueren, pero allí recibe los diezmos aquel de quien se da testimonio de que vive.
Bu yǝrdiki «ondin bir ülüx»ni ⱪobul ⱪilƣuqilar ɵlidiƣan adǝmlǝrdindur; u yǝrdiki «ondin bir ülüx»ni ⱪobul ⱪilƣuqi toƣrisida [muⱪǝddǝs yazmilarda] «U ⱨayat yaxiƣuqi» dǝp guwaⱨliⱪ berilgǝndur.
9 Podemos decir que, por medio de Abraham, incluso Leví, que recibe los diezmos, ha pagado los diezmos,
Ⱨǝtta mundaⱪ deyixkǝ boliduki, ondin bir ülüxni alidiƣan Lawiymu [ǝjdadi] Ibraⱨim arⱪiliⱪ [Mǝlkizǝdǝkkǝ] ondin bir ülüxni bǝrgǝn.
10 pues todavía estaba en el cuerpo de su padre cuando Melquisedec lo conoció.
Qünki Mǝlkizǝdǝk Ibraⱨimni ⱪarxi alƣanda, Lawiyni [kǝlgüsidiki puxti bolux süpitidǝ] yǝnila Ibraⱨimning tenidǝ idi, dǝp ⱨesablaxⱪa bolidu.
11 Ahora bien, si la perfección fue por medio del sacerdocio levítico (porque bajo él el pueblo ha recibido la ley), ¿qué necesidad había de que se levantara otro sacerdote según el orden de Melquisedec, y no fuera llamado según el orden de Aarón?
Əmdi Lawiy ⱪǝbilisining kaⱨinliⱪ tüzümi arⱪiliⱪ mukǝmmǝl ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ kelǝlǝydiƣan bolsa (qünki xu tüzümgǝ asaslinip Tǝwrat ⱪanuni Israil hǝlⱪigǝ qüxürülgǝnidi), keyinki waⱪitlarda Ⱨarunning kaⱨinliⱪ tüzümi boyiqǝ ǝmǝs, bǝlki Mǝlkizǝdǝkning kaⱨinliⱪ tüzümi boyiqǝ baxⱪa bir kaⱨinning qiⱪixining nemǝ ⱨajiti bolatti?
12 Porque siendo cambiado el sacerdocio, es necesario que se haga también un cambio en la ley.
Əmdi kaⱨinliⱪ tüzümi ɵzgǝrtilgǝn bolsa, uningƣa [munasiwǝtlik] ⱪanun-tüzümmu ɵzgǝrtilixkǝ toƣra kelidu.
13 Porque aquel de quien se dicen estas cosas pertenece a otra tribu, de la cual nadie ha oficiado en el altar.
Qünki bu eytiliwatⱪan sɵzlǝr ⱪaritilƣan zat bolsa baxⱪa bir ⱪǝbilidin bolup, bu ⱪǝbilidin ⱨeqkim ⱪurbangaⱨta hizmǝttǝ bolup baⱪmiƣan.
14 Porque es evidente que nuestro Señor ha salido de Judá, de cuya tribu Moisés no habló nada respecto al sacerdocio.
Qünki Rǝbbimizning Yǝⱨuda ⱪǝbilisidin qiⱪⱪanliⱪi eniⱪ; Musa bu ⱪǝbilǝ toƣrisida kaⱨinliⱪⱪa munasiwǝtlik ⱨeqbir nǝrsǝ demigǝnidi.
15 Esto es aún más abundantemente evidente, si a semejanza de Melquisedec se levanta otro sacerdote,
Əmdi Mǝlkizǝdǝktǝk baxⱪa bir kaⱨin qiⱪⱪan bolup, bu ɵzgirix munulardin tehimu roxǝn bolidu;
16 que ha sido hecho, no según la ley de un mandamiento carnal, sino según el poder de una vida sin fin;
uning [kaⱨinliⱪⱪa] tǝyinlinixi ǝt igilirigǝ baƣliⱪ ǝmr bilǝn ǝmǝs, bǝlki pütmǝs-tügimǝs ⱨayatning ⱪudritidin bolƣandur.
17 porque está atestiguado, “Eres un sacerdote para siempre, según el orden de Melquisedec”. (aiōn g165)
Qünki bu ⱨǝⱪtǝ [muⱪǝddǝs yazmilarda]: «Sǝn ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ Mǝlkizǝdǝkning tipidiki bir kaⱨindursǝn» dǝp guwaⱨliⱪ berilgǝn. (aiōn g165)
18 Porque hay una anulación de un mandamiento anterior a causa de su debilidad e inutilidad
Qünki aldinⱪi ǝmr-tüzüm ajizliⱪi wǝ ünümsizliki tüpǝylidin küqidin ⱪaldurulƣan
19 (porque la ley no hizo nada perfecto), y una introducción de una esperanza mejor, por la cual nos acercamos a Dios.
(— qünki Tǝwrat ⱪanuni ⱨeq ixni kamalǝtkǝ yǝtküzǝlmidi). Uning orniƣa bizni Hudaƣa yeⱪinlaxturidiƣan, uningdin ǝwzǝl ümid elip kelindi.
20 Ya que no fue hecho sacerdote sin prestar juramento
21 (pues ciertamente fueron hechos sacerdotes sin juramento), sino con juramento por el que dice de él, “El Señor juró y no cambiará de opinión, ‘Eres un sacerdote para siempre, según el orden de Melquisedec”. (aiōn g165)
Uning üstigǝ, bu ix [Hudaning] ⱪǝsimi bilǝn kapalǝtkǝ igǝ bolmay ⱪalmidi (ilgiri ɵtkǝn kaⱨinlar [Hudaning] ⱪǝsimisiz kaⱨin bolƣanidi; lekin, Əysa bolsa Ɵzigǝ: — «Pǝrwǝrdigar xundaⱪ ⱪǝsǝm iqti, ⱨǝm ⱨǝrgiz buningdin yanmaydu: — «Sǝn ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ kaⱨindursǝn»» Degüqining ⱪǝsimi bilǝn kaⱨin boldi). (aiōn g165)
22 Por tanto, Jesús se ha convertido en la garantía de un pacto mejor.
Əmdi Əysa xundaⱪ uluƣ ix bilǝn ǝwzǝl bir ǝⱨdining kepili ⱪilindi.
23 Muchos, en efecto, han sido hechos sacerdotes, porque la muerte les impide continuar.
Yǝnǝ kelip, ilgiri ɵtkǝn kaⱨinlar kɵp boluxi kerǝk idi; qünki ularning [ⱨǝrbiri] ɵlüm tüpǝylidin wǝzipisini dawamlaxturalmay ⱪalƣan.
24 Pero él, por vivir eternamente, tiene su sacerdocio inmutable. (aiōn g165)
Lekin [Əysa] mǝnggügǝ turƣaqⱪa, Uning kaⱨinliⱪi ⱨǝrgiz ɵzgǝrtilmǝstur. (aiōn g165)
25 Por eso también puede salvar hasta el extremo a los que se acercan a Dios por medio de él, ya que vive eternamente para interceder por ellos.
Xu sǝwǝbtin, U Ɵzi arⱪiliⱪ Hudaning aldiƣa kǝlgǝnlǝrni üzül-kesil ⱪutⱪuzuxⱪa ⱪadir; qünki U ular üqün Hudaƣa murajiǝt ⱪilixⱪa mǝnggü ⱨayattur.
26 Porque tal sumo sacerdote nos convenía: santo, sin culpa, sin mancha, apartado de los pecadores y hecho más alto que los cielos;
Muxundaⱪ bir bax kaⱨin dǝl bizning ⱨajitimizdin qiⱪidiƣan — muⱪǝddǝs, ǝyibsiz, ƣubarsiz, gunaⱨkarlardin neri ⱪilinƣan, ǝrxlǝrdin yuⱪiri elip kɵtürülgǝn kaⱨindur.
27 que no tiene necesidad, como aquellos sumos sacerdotes, de ofrecer sacrificios cada día, primero por sus propios pecados y luego por los del pueblo. Porque esto lo hizo una vez para siempre, al ofrecerse a sí mismo.
U axu bax kaⱨinlardǝk ⱨǝr küni aldi bilǝn ɵz gunaⱨliri üqün, andin hǝlⱪning gunaⱨliri üqün ⱪurbanliⱪ sunuxⱪa moⱨtaj ǝmǝs. Qünki U Ɵzini ⱪurbanliⱪ süpitidǝ sunƣanda, ⱨǝmmǝylǝn üqün buni bir yolila ada ⱪildi.
28 Porque la ley nombra como sumos sacerdotes a hombres que tienen debilidad, pero la palabra del juramento, que vino después de la ley, nombra para siempre a un Hijo que ha sido perfeccionado. (aiōn g165)
Qünki Tǝwrat ⱪanuni ajiz bǝndǝ bolƣan insanlarni bax kaⱨin ⱪilip tǝyinlǝydu, lekin Tǝwrat ⱪanunidin keyin kǝlgǝn Hudaning ⱪǝsǝm-kalami mǝnggügǝ kamalǝtkǝ yǝtküzülgǝn Oƣulni bax kaⱨin ⱪilip tǝyinlidi. (aiōn g165)

< Hebreos 7 >