< Hebreos 7 >

1 Porque este Melquisedec, rey de Salem, sacerdote del Dios Altísimo, que salió al encuentro de Abraham al volver de la matanza de los reyes y lo bendijo,
ឝាលមស្យ រាជា សវ៌្វោបរិស្ថស្យេឝ្វរស្យ យាជកឝ្ច សន៑ យោ ន្ឫបតីនាំ មារណាត៑ ប្រត្យាគតម៑ ឥព្រាហីមំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យាឝិឞំ គទិតវាន៑,
2 a quien también Abraham repartió la décima parte de todo (siendo primero, por interpretación, “rey de la justicia”, y luego también “rey de Salem”, que significa “rey de la paz”,
យស្មៃ ចេព្រាហីម៑ សវ៌្វទ្រវ្យាណាំ ទឝមាំឝំ ទត្តវាន៑ ស មល្កីឞេទក៑ ស្វនាម្នោៜរ្ថេន ប្រថមតោ ធម៌្មរាជះ បឝ្ចាត៑ ឝាលមស្យ រាជាត៌្ហតះ ឝាន្តិរាជោ ភវតិ។
3 sin padre, sin madre, sin genealogía, no teniendo principio de días ni fin de vida, sino hecho como el Hijo de Dios), permanece sacerdote continuamente.
អបរំ តស្យ បិតា មាតា វំឝស្យ និណ៌យ អាយុឞ អារម្ភោ ជីវនស្យ ឝេឞឝ្ចៃតេឞាម៑ អភាវោ ភវតិ, ឥត្ថំ ស ឦឝ្វរបុត្រស្យ សទ្ឫឝីក្ឫតះ, ស ត្វនន្តកាលំ យាវទ៑ យាជកស្តិឞ្ឋតិ។
4 Ahora bien, considera cuán grande era este hombre, a quien incluso Abraham el patriarca dio un décimo del mejor botín.
អតឯវាស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞ ឥព្រាហីម៑ យស្មៃ លុឋិតទ្រវ្យាណាំ ទឝមាំឝំ ទត្តវាន៑ ស កីទ្ឫក៑ មហាន៑ តទ៑ អាលោចយត។
5 Ciertamente, los hijos de Leví que reciben el oficio de sacerdote tienen el mandato de tomar los diezmos del pueblo según la ley, es decir, de sus hermanos, aunque éstos hayan salido del cuerpo de Abraham,
យាជកត្វប្រាប្តា លេវេះ សន្តានា វ្យវស្ថានុសារេណ លោកេភ្យោៜរ្ថត ឥព្រាហីមោ ជាតេភ្យះ ស្វីយភ្រាត្ឫភ្យោ ទឝមាំឝគ្រហណស្យាទេឝំ លព្ធវន្តះ។
6 pero aquel cuya genealogía no se cuenta a partir de ellos ha aceptado los diezmos de Abraham, y ha bendecido al que tiene las promesas.
កិន្ត្វសៅ យទ្យបិ តេឞាំ វំឝាត៑ នោត្បន្នស្តថាបីព្រាហីមោ ទឝមាំឝំ គ្ឫហីតវាន៑ ប្រតិជ្ញានាម៑ អធិការិណម៑ អាឝិឞំ គទិតវាំឝ្ច។
7 Pero sin ninguna disputa el menor es bendecido por el mayor.
អបរំ យះ ឝ្រេយាន៑ ស ក្ឞុទ្រតរាយាឝិឞំ ទទាតីត្យត្រ កោៜបិ សន្ទេហោ នាស្តិ។
8 Aquí reciben los diezmos los que mueren, pero allí recibe los diezmos aquel de quien se da testimonio de que vive.
អបរម៑ ឥទានីំ យេ ទឝមាំឝំ គ្ឫហ្លន្តិ តេ ម្ឫត្យោរធីនា មានវាះ កិន្តុ តទានីំ យោ គ្ឫហីតវាន៑ ស ជីវតីតិប្រមាណប្រាប្តះ។
9 Podemos decir que, por medio de Abraham, incluso Leví, que recibe los diezmos, ha pagado los diezmos,
អបរំ ទឝមាំឝគ្រាហី លេវិរបីព្រាហីម្ទ្វារា ទឝមាំឝំ ទត្តវាន៑ ឯតទបិ កថយិតុំ ឝក្យតេ។
10 pues todavía estaba en el cuerpo de su padre cuando Melquisedec lo conoció.
យតោ យទា មល្កីឞេទក៑ តស្យ បិតរំ សាក្ឞាត៑ ក្ឫតវាន៑ តទានីំ ស លេវិះ បិតុរុរស្យាសីត៑។
11 Ahora bien, si la perfección fue por medio del sacerdocio levítico (porque bajo él el pueblo ha recibido la ley), ¿qué necesidad había de que se levantara otro sacerdote según el orden de Melquisedec, y no fuera llamado según el orden de Aarón?
អបរំ យស្យ សម្ពន្ធេ លោកា វ្យវស្ថាំ លព្ធវន្តស្តេន លេវីយយាជកវគ៌េណ យទិ សិទ្ធិះ សមភវិឞ្យត៑ តហ៌ិ ហារោណស្យ ឝ្រេណ្យា មធ្យាទ៑ យាជកំ ន និរូប្យេឝ្វរេណ មល្កីឞេទកះ ឝ្រេណ្យា មធ្យាទ៑ អបរស្យៃកស្យ យាជកស្យោត្ថាបនំ កុត អាវឝ្យកម៑ អភវិឞ្យត៑?
12 Porque siendo cambiado el sacerdocio, es necesario que se haga también un cambio en la ley.
យតោ យាជកវគ៌ស្យ វិនិមយេន សុតរាំ វ្យវស្ថាយា អបិ វិនិមយោ ជាយតេ។
13 Porque aquel de quien se dicen estas cosas pertenece a otra tribu, de la cual nadie ha oficiado en el altar.
អបរញ្ច តទ៑ វាក្យំ យស្យោទ្ទេឝ្យំ សោៜបរេណ វំឝេន សំយុក្តាៜស្តិ តស្យ វំឝស្យ ច កោៜបិ កទាបិ វេទ្យាះ កម៌្ម ន ក្ឫតវាន៑។
14 Porque es evidente que nuestro Señor ha salido de Judá, de cuya tribu Moisés no habló nada respecto al sacerdocio.
វស្តុតស្តុ យំ វំឝមធិ មូសា យាជកត្វស្យៃកាំ កថាមបិ ន កថិតវាន៑ តស្មិន៑ យិហូទាវំឝេៜស្មាកំ ប្រភុ រ្ជន្ម គ្ឫហីតវាន៑ ឥតិ សុស្បឞ្ដំ។
15 Esto es aún más abundantemente evidente, si a semejanza de Melquisedec se levanta otro sacerdote,
តស្យ ស្បឞ្ដតរម៑ អបរំ ប្រមាណមិទំ យត៑ មល្កីឞេទកះ សាទ្ឫឝ្យវតាបរេណ តាទ្ឫឝេន យាជកេនោទេតវ្យំ,
16 que ha sido hecho, no según la ley de un mandamiento carnal, sino según el poder de una vida sin fin;
យស្យ និរូបណំ ឝរីរសម្ពន្ធីយវិធិយុក្តយា វ្យវស្ថាយា ន ភវតិ កិន្ត្វក្ឞយជីវនយុក្តយា ឝក្ត្យា ភវតិ។
17 porque está atestiguado, “Eres un sacerdote para siempre, según el orden de Melquisedec”. (aiōn g165)
យត ឦឝ្វរ ឥទំ សាក្ឞ្យំ ទត្តវាន៑, យថា, "ត្វំ មក្លីឞេទកះ ឝ្រេណ្យាំ យាជកោៜសិ សទាតនះ។ " (aiōn g165)
18 Porque hay una anulación de un mandamiento anterior a causa de su debilidad e inutilidad
អនេនាគ្រវត៌្តិនោ វិធេ ទុព៌្ពលតាយា និឞ្ផលតាយាឝ្ច ហេតោរត៌្ហតោ វ្យវស្ថយា កិមបិ សិទ្ធំ ន ជាតមិតិហេតោស្តស្យ លោបោ ភវតិ។
19 (porque la ley no hizo nada perfecto), y una introducción de una esperanza mejor, por la cual nos acercamos a Dios.
យយា ច វយម៑ ឦឝ្វរស្យ និកដវត៌្តិនោ ភវាម ឯតាទ្ឫឝី ឝ្រេឞ្ឋប្រត្យាឝា សំស្ថាប្យតេ។
20 Ya que no fue hecho sacerdote sin prestar juramento
អបរំ យីឝុះ ឝបថំ វិនា ន និយុក្តស្តស្មាទបិ ស ឝ្រេឞ្ឋនិយមស្យ មធ្យស្ថោ ជាតះ។
21 (pues ciertamente fueron hechos sacerdotes sin juramento), sino con juramento por el que dice de él, “El Señor juró y no cambiará de opinión, ‘Eres un sacerdote para siempre, según el orden de Melquisedec”. (aiōn g165)
យតស្តេ ឝបថំ វិនា យាជកា ជាតាះ កិន្ត្វសៅ ឝបថេន ជាតះ យតះ ស ឥទមុក្តះ, យថា,
22 Por tanto, Jesús se ha convertido en la garantía de un pacto mejor.
"បរមេឝ ឥទំ ឝេបេ ន ច តស្មាន្និវត៌្ស្យតេ។ ត្វំ មល្កីឞេទកះ ឝ្រេណ្យាំ យាជកោៜសិ សទាតនះ។ " (aiōn g165)
23 Muchos, en efecto, han sido hechos sacerdotes, porque la muerte les impide continuar.
តេ ច ពហវោ យាជកា អភវន៑ យតស្តេ ម្ឫត្យុនា និត្យស្ថាយិត្វាត៑ និវារិតាះ,
24 Pero él, por vivir eternamente, tiene su sacerdocio inmutable. (aiōn g165)
កិន្ត្វសាវនន្តកាលំ យាវត៑ តិឞ្ឋតិ តស្មាត៑ តស្យ យាជកត្វំ ន បរិវត៌្តនីយំ។ (aiōn g165)
25 Por eso también puede salvar hasta el extremo a los que se acercan a Dios por medio de él, ya que vive eternamente para interceder por ellos.
តតោ ហេតោ រ្យេ មានវាស្តេនេឝ្វរស្យ សន្និធិំ គច្ឆន្តិ តាន៑ ស ឝេឞំ យាវត៑ បរិត្រាតុំ ឝក្នោតិ យតស្តេឞាំ ក្ឫតេ ប្រាត៌្ហនាំ កត៌្តុំ ស សតតំ ជីវតិ។
26 Porque tal sumo sacerdote nos convenía: santo, sin culpa, sin mancha, apartado de los pecadores y hecho más alto que los cielos;
អបរម៑ អស្មាកំ តាទ្ឫឝមហាយាជកស្យ ប្រយោជនមាសីទ៑ យះ បវិត្រោ ៜហិំសកោ និឞ្កលង្កះ បាបិភ្យោ ភិន្នះ ស្វគ៌ាទប្យុច្ចីក្ឫតឝ្ច ស្យាត៑។
27 que no tiene necesidad, como aquellos sumos sacerdotes, de ofrecer sacrificios cada día, primero por sus propios pecados y luego por los del pueblo. Porque esto lo hizo una vez para siempre, al ofrecerse a sí mismo.
អបរំ មហាយាជកានាំ យថា តថា តស្យ ប្រតិទិនំ ប្រថមំ ស្វបាបានាំ ក្ឫតេ តតះ បរំ លោកានាំ បាបានាំ ក្ឫតេ ពលិទានស្យ ប្រយោជនំ នាស្តិ យត អាត្មពលិទានំ ក្ឫត្វា តទ៑ ឯកក្ឫត្វស្តេន សម្បាទិតំ។
28 Porque la ley nombra como sumos sacerdotes a hombres que tienen debilidad, pero la palabra del juramento, que vino después de la ley, nombra para siempre a un Hijo que ha sido perfeccionado. (aiōn g165)
យតោ វ្យវស្ថយា យេ មហាយាជកា និរូប្យន្តេ តេ ទៅព៌្ពល្យយុក្តា មានវាះ កិន្តុ វ្យវស្ថាតះ បរំ ឝបថយុក្តេន វាក្យេន យោ មហាយាជកោ និរូបិតះ សោ ៜនន្តកាលាត៌្ហំ សិទ្ធះ បុត្រ ឯវ។ (aiōn g165)

< Hebreos 7 >