Hebreos 3

1 Por tanto, santos hermanos, partícipes de una vocación celestial, considerad al Apóstol y Sumo Sacerdote de nuestra confesión: Jesús,

ഹേ സ്വർഗീയസ്യാഹ്വാനസ്യ സഹഭാഗിനഃ പവിത്രഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം ധർമ്മപ്രതിജ്ഞായാ ദൂതോഽഗ്രസരശ്ച യോ യീശുസ്തമ് ആലോചധ്വം|

2 que fue fiel al que lo designó, como también lo fue Moisés en toda su casa.

മൂസാ യദ്വത് തസ്യ സർവ്വപരിവാരമധ്യേ വിശ്വാസ്യ ആസീത്, തദ്വത് അയമപി സ്വനിയോജകസ്യ സമീപേ വിശ്വാസ്യോ ഭവതി|

3 Pues ha sido considerado digno de más gloria que Moisés, porque el que construyó la casa tiene más honor que la casa.

പരിവാരാച്ച യദ്വത് തത്സ്ഥാപയിതുരധികം ഗൗരവം ഭവതി തദ്വത് മൂസസോഽയം ബഹുതരഗൗരവസ്യ യോഗ്യോ ഭവതി|

4 Porque toda casa es construida por alguien; pero el que construyó todas las cosas es Dios.

ഏകൈകസ്യ നിവേശനസ്യ പരിജനാനാം സ്ഥാപയിതാ കശ്ചിദ് വിദ്യതേ യശ്ച സർവ്വസ്ഥാപയിതാ സ ഈശ്വര ഏവ|

5 Moisés, en efecto, fue fiel en toda su casa como siervo, para dar testimonio de lo que después se iba a decir,

മൂസാശ്ച വക്ഷ്യമാണാനാം സാക്ഷീ ഭൃത്യ ഇവ തസ്യ സർവ്വപരിജനമധ്യേ വിശ്വാസ്യോഽഭവത് കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്തസ്യ പരിജനാനാമധ്യക്ഷ ഇവ|

6 pero Cristo es fiel como Hijo sobre su casa. Nosotros somos su casa, si mantenemos firme nuestra confianza y la gloria de nuestra esperanza hasta el fin.

വയം തു യദി വിശ്വാസസ്യോത്സാഹം ശ്ലാഘനഞ്ച ശേഷം യാവദ് ധാരയാമസ്തർഹി തസ്യ പരിജനാ ഭവാമഃ|

7 Por tanto, como dice el Espíritu Santo, “Hoy, si escuchas su voz,

അതോ ഹേതോഃ പവിത്രേണാത്മനാ യദ്വത് കഥിതം, തദ്വത്, "അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ|

8 no endurezcáis vuestros corazones como en la rebelión, en el día de la prueba en el desierto,

തർഹി പുരാ പരീക്ഷായാ ദിനേ പ്രാന്തരമധ്യതഃ| മദാജ്ഞാനിഗ്രഹസ്ഥാനേ യുഷ്മാഭിസ്തു കൃതം യഥാ| തഥാ മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വഃ|

9 donde tus padres me pusieron a prueba y me probaron, y vio mis actos durante cuarenta años.

യുഷ്മാകം പിതരസ്തത്ര മത്പരീക്ഷാമ് അകുർവ്വത| കുർവ്വദ്ഭി ർമേഽനുസന്ധാനം തൈരദൃശ്യന്ത മത്ക്രിയാഃ| ചത്വാരിംശത്സമാ യാവത് ക്രുദ്ധ്വാഹന്തു തദന്വയേ|

10 Por eso me disgusté con esa generación, y dijo: “Siempre se equivocan en su corazón, pero no conocían mis costumbres’.

അവാദിഷമ് ഇമേ ലോകാ ഭ്രാന്താന്തഃകരണാഃ സദാ| മാമകീനാനി വർത്മാനി പരിജാനന്തി നോ ഇമേ|

11 Como juré en mi ira, ‘No entrarán en mi descanso’”.

ഇതി ഹേതോരഹം കോപാത് ശപഥം കൃതവാൻ ഇമം| പ്രേവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമ|| "

12 Cuidado, hermanos, no sea que haya en alguno de vosotros un mal corazón de incredulidad, apartándose del Dios vivo;

ഹേ ഭ്രാതരഃ സാവധാനാ ഭവത, അമരേശ്വരാത് നിവർത്തകോ യോഽവിശ്വാസസ്തദ്യുക്തം ദുഷ്ടാന്തഃകരണം യുഷ്മാകം കസ്യാപി ന ഭവതു|

13 sino que os exhortéis unos a otros de día en día, mientras se llame “hoy”, no sea que alguno de vosotros se endurezca por el engaño del pecado.

കിന്തു യാവദ് അദ്യനാമാ സമയോ വിദ്യതേ താവദ് യുഷ്മന്മധ്യേ കോഽപി പാപസ്യ വഞ്ചനയാ യത് കഠോരീകൃതോ ന ഭവേത് തദർഥം പ്രതിദിനം പരസ്പരമ് ഉപദിശത|

14 Porque hemos llegado a ser partícipes de Cristo, si mantenemos firme el principio de nuestra confianza hasta el fin,

യതോ വയം ഖ്രീഷ്ടസ്യാംശിനോ ജാതാഃ കിന്തു പ്രഥമവിശ്വാസസ്യ ദൃഢത്വമ് അസ്മാഭിഃ ശേഷം യാവദ് അമോഘം ധാരയിതവ്യം|

15 mientras se dice, “Hoy, si escuchas su voz, no endurezcáis vuestros corazones, como en la rebelión”.

അദ്യ യൂയം കഥാം തസ്യ യദി സംശ്രോതുമിച്ഛഥ, തർഹ്യാജ്ഞാലങ്ഘനസ്ഥാനേ യുഷ്മാഭിസ്തു കൃതം യഥാ, തഥാ മാ കുരുതേദാനീം കഠിനാനി മനാംസി വ ഇതി തേന യദുക്തം,

16 Porque ¿quiénes, al oírlo, se rebelaron? ¿No fueron todos los que salieron de Egipto guiados por Moisés?

തദനുസാരാദ് യേ ശ്രുത്വാ തസ്യ കഥാം ന ഗൃഹീതവന്തസ്തേ കേ? കിം മൂസസാ മിസരദേശാദ് ആഗതാഃ സർവ്വേ ലോകാ നഹി?

17 ¿Con quiénes se disgustó durante cuarenta años? ¿No fue con los que pecaron, cuyos cuerpos cayeron en el desierto?

കേഭ്യോ വാ സ ചത്വാരിംശദ്വർഷാണി യാവദ് അക്രുധ്യത്? പാപം കുർവ്വതാം യേഷാം കുണപാഃ പ്രാന്തരേ ഽപതൻ കിം തേഭ്യോ നഹി?

18 ¿A quiénes juró que no entrarían en su reposo, sino a los desobedientes?

പ്രവേക്ഷ്യതേ ജനൈരേതൈ ർന വിശ്രാമസ്ഥലം മമേതി ശപഥഃ കേഷാം വിരുദ്ധം തേനാകാരി? കിമ് അവിശ്വാസിനാം വിരുദ്ധം നഹി?

19 Vemos que no pudieron entrar a causa de la incredulidad.

അതസ്തേ തത് സ്ഥാനം പ്രവേഷ്ടുമ് അവിശ്വാസാത് നാശക്നുവൻ ഇതി വയം വീക്ഷാമഹേ|