Génesis 49

1 Jacob llamó a sus hijos y les dijo “Reúnanse, para que les diga lo que les sucederá en los días venideros.

Daarna riep Jakob zijn zonen en sprak: Verzamelt u en ik zal u verkonden, Wat u in de verre toekomst geschiedt.

2 Reúnanse y escuchen, hijos de Jacob. Escucha a Israel, tu padre.

Komt bijeen en luistert, zonen van Jakob; Hoort naar Israël, uw vader!

3 “Rubén, tú eres mi primogénito, mi fuerza y el principio de mi fortaleza, sobresaliendo en dignidad, y sobresaliendo en poder.

Ruben, gij mijn eerstgeborene, Mijn kracht en eersteling van mijn mannelijke rijpheid: De eerste moest ge in hoogheid zijn, De eerste in macht.

4 Hirviendo como el agua, no sobresaldrás, porque subiste a la cama de tu padre, y luego lo profanó. Subió a mi sofá.

Maar ge zijt een schuimende beek, Gij zult die voorrang niet hebben: Want ge hebt het bed van uw vader beklommen, Toen mijn sponde ontwijd.

5 “Simeón y Leví son hermanos. Sus espadas son armas de violencia.

Simeon en Levi, echte broers: List en geweld zijn hun zwaarden:

6 Alma mía, no entres en su consejo. Gloria mía, no te unas a su asamblea; porque en su ira mataron a los hombres. En su voluntad propia, han maniatado al ganado.

Mijn geest wil in hun plannen niet treden, Mijn hart heeft geen deel aan hun raad. Want in hun toorn hebben zij mannen verslagen, In hun moedwil stieren verminkt!

7 Maldita sea su cólera, porque era feroz; y su ira, pues era cruel. Los dividiré en Jacob, y los dispersaré en Israel.

Vervloekt hun toorn, zo heftig, Hun gramschap, zo fel: Ik zal ze verdelen in Jakob, Ze verstrooien in Israël!

8 “Judá, tus hermanos te alabarán. Tu mano estará en el cuello de tus enemigos. Los hijos de tu padre se inclinarán ante ti.

Juda, u prijzen uw broeders; Uw hand drukt op de nek van uw vijand, De zonen van uw vader buigen zich voor u neer!

9 Judá es un cachorro de león. De la presa, hijo mío, has subido. Se agachó, se agazapó como un león, como una leona. ¿Quién lo despertará?

Juda, als een leeuwenwelp Stijgt gij omhoog na de buit, mijn zoon! Hij kromt zich, hij vlijt zich neer als een leeuw, En als een leeuwin: wie durft hem wekken?

10 El cetro no se apartará de Judá, ni el bastón de mando de entre sus pies, hasta que llegue a quien le corresponde. La obediencia de los pueblos será a él.

De schepter zal van Juda niet wijken, De staf niet tussen zijn voeten, Totdat Hij komt, wien ze behoort, En voor wien de volken zich bukken.

11 Atando su potro a la vid, el potro de su asno a la cepa elegida, ha lavado su ropa en vino, sus ropas en la sangre de las uvas.

Dan bindt hij zijn lastdier aan de wijnstok, Het veulen van zijn ezelin aan de wingerd; Dan wast hij zijn kleren in wijn, En in het druivensap zijn gewaad;

12 Sus ojos estarán rojos de vino, sus dientes blancos de leche.

Van wijn worden zijn ogen dan donker, Van de melk zijn tanden wit!

13 “Zabulón habitará en el puerto del mar. Será para un puerto de barcos. Su frontera estará en Sidón.

Zabulon woont langs de oever der zee, En aan het strand bij de schepen; Hij keert Sidon de rug toe!

14 “Isacar es un asno fuerte, tumbado entre las alforjas.

Issakar is een bonkige ezel, Die tussen de kudde blijft liggen;

15 Vio un lugar de descanso, que era bueno, la tierra, que era agradable. Inclina su hombro ante la carga, y se convierte en un siervo haciendo trabajos forzados.

Daar hij het rusten heerlijk vindt, En lieflijk het land: Kromt hij zijn rug om te dragen, En verricht hij slavendienst!

16 “Dan juzgará a su pueblo, como una de las tribus de Israel.

Dan richt zijn volk Als een van Israëls stammen.

17 Dan será una serpiente en el camino, un sumador en el camino, que muerde los talones del caballo, para que su jinete caiga hacia atrás.

Dan is een slang op de weg, Een adder op het pad; Hij bijt het paard in de hielen, En zijn berijder slaat achterover.

18 He esperado tu salvación, Yahvé.

19 “Una tropa presionará a Gad, pero les presionará el talón.

Gad: roverbenden stormen op hem aan, Maar hij zit hen op de hielen!

20 “La comida de Asher será rica. Producirá manjares reales.

Aser: heerlijk is zijn brood, Hij biedt koninklijke lekkernijen.

21 “Neftalí es una cierva liberada, que lleva hermosos cervatillos.

Neftali: een wijdvertakte terebint, Die een prachtige kruin draagt!

22 “José es una vid fructífera, una vid fructífera junto a un manantial. Sus ramas pasan por encima de la pared.

Een jonge vruchtboom is Josef, Een jonge vruchtboom aan de bron: Zijn ranken klimmen over de muur.

23 Los arqueros lo han afligido gravemente, le dispararon y le persiguieron:

Hoe men hem uitdaagt en tart, Hoe de boogschutters hem ook bekampen:

24 Pero su arco siguió siendo fuerte. Los brazos de sus manos se hicieron fuertes, por las manos del Poderoso de Jacob, (de allí es el pastor, la piedra de Israel),

Zijn boog blijft sterk, De spieren van zijn arm blijven lenig: Door de hulp van den Sterke van Jakob, Door de Naam van zijn Hoeder, Israëls Rots!

25 por el Dios de tu padre, que te ayudará, por el Todopoderoso, que te bendecirá, con las bendiciones del cielo, las bendiciones de las profundidades que se encuentran debajo, bendiciones de los pechos, y del vientre.

Van den God van uw vader, die u helpt, Van den almachtigen God, die u zegent: Stromen zegeningen van de hemel daarboven, Zegeningen van de diepten beneden, Zegeningen van borsten en schoot,

26 Las bendiciones de tu padre han prevalecido sobre las de mis antepasados, por encima de los límites de las antiguas colinas. Estarán en la cabeza de José, en la coronilla del que se separa de sus hermanos.

Zegeningen van uw vader! Ze gaan de zegeningen der oude bergen te boven, De kostbare gaven der eeuwige heuvelen; Zij dalen op het hoofd van Josef neer, Op de schedel van den vorst zijner broeders.

27 “Benjamín es un lobo voraz. Por la mañana devorará la presa. Al anochecer repartirá el botín”.

Benjamin is een roofgierige wolf. Des morgens verslindt hij de buit, En des avonds verdeelt hij de roof!

28 Todas estas son las doce tribus de Israel, y esto es lo que su padre les habló y los bendijo. Bendijo a cada uno según su propia bendición.

Dit zijn al de stammen van Israël, twaalf in getal. En zo sprak hun vader hen toe, toen hij hen zegende, en ieder van hen zijn bijzondere zegen verleende.

29 Los instruyó y les dijo: “Voy a ser reunido con mi pueblo. Entiérrenme con mis padres en la cueva que está en el campo de Efrón el hitita,

Daarna gaf Jakob hun het volgende bevel: Wanneer ik bij mijn volk ben verzameld, begraaft mij dan bij mijn vaderen in de grot, op de akker van Efron, den Chittiet.

30 en la cueva que está en el campo de Macpela, que está delante de Mamre, en la tierra de Canaán, que Abraham compró con el campo de Efrón el hitita como lugar de sepultura.

Het is de grot op de akker van Makpela, ten oosten van Mamre, in het land Kanaän; de akker, die Abraham als een familiegraf van Efron, den Chittiet, heeft gekocht.

31 Allí enterraron a Abraham y a Sara, su esposa. Allí enterraron a Isaac y a Rebeca, su mujer, y allí enterré a Lea:

Daar heeft men Abraham en zijn vrouw Sara begraven; daar heeft men Isaäk met zijn vrouw Rebekka begraven; en daar heb ik ook Lea begraven.

32 el campo y la cueva que hay en él, que fue comprada a los hijos de Het.”

33 Cuando Jacob terminó de encargar a sus hijos, recogió sus pies en el lecho, exhaló su último aliento y se reunió con su pueblo.

Toen Jakob de opdracht aan zijn zonen ten einde had gebracht, trok hij zijn voeten terug op het bed, gaf de geest en werd verzameld bij zijn volk.