< Génesis 45 >
1 Entonces José no pudo controlarse ante todos los que estaban frente a él, y gritó: “¡Que todos salgan de mí!”. Nadie más estaba con él, mientras José se daba a conocer a sus hermanos.
Wala na makapugong si Jose sa iyang kaugalingon atubangan sa tanan niyang mga sulogoon nga nagtindog duol kaniya. Misulti siya sa makusog, “Pahawa kamong tanan gikan kanako.” Walay mga sulogoon nga nagpabilin duol kaniya sa dihang gipaila niya ang iyang kaugalingon ngadto sa iyang mga igsoon.
2 Lloró en voz alta. Los egipcios lo oyeron, y la casa del faraón también.
Mihilak siya sa makusog, nakadungog niini ang mga Ehiptohanon, lakip ang panimalay sa Paraon.
3 José dijo a sus hermanos: “¡Yo soy José! ¿Vive aún mi padre?” Sus hermanos no pudieron responderle, pues estaban aterrados ante su presencia.
Miingon si Jose sa iyang mga igsoon, “Ako si Jose. Buhi pa ba ang akong amahan?” Wala makatubag kaniya ang iyang mga igsoon, tungod kay nakuyawan sila sa iyang presensiya.
4 José dijo a sus hermanos: “Acérquense a mí, por favor”. Se acercaron. Él les dijo: “Yo soy José, vuestro hermano, a quien vendisteis a Egipto.
Unya si Jose miingon sa iyang mga igsoon, “Palihog, duol kamo kanako.” Miduol sila. Siya miingon, “Ako si Jose nga inyong igsoon, nga inyong gibaligya sa Ehipto.
5 No os entristezcáis ni os enfadéis por haberme vendido aquí, pues Dios me ha enviado delante de vosotros para preservar la vida.
Ug karon ayaw kamo kaguol o kasuko sa iyong mga kaugalingon nga inyo akong gibaligya dinhi, kay ang Dios nagpadala kanako una kaninyo aron pagtipig sa kinabuhi.
6 Durante estos dos años el hambre ha estado en la tierra, y aún quedan cinco años, en los que no habrá arado ni cosecha.
Tungod kay adunay kagutom sa yuta niining duha ka tuig, ug aduna pay lima ka mga tuig nga dili makahimo sa pag-daro ni mag-ani.
7 Dios me envió delante de vosotros para preservar para vosotros un remanente en la tierra, y para salvarte con vida mediante una gran liberación.
Gipadala ako sa Dios una kaninyo aron matipigan kamo ingon nga mga nabilin nga kaliwat sa kalibotan, aron magpabilin kamong mabuhi pinaagi sa dako nga kaluwasan.
8 Así que ahora no fuisteis vosotros quien me envió aquí, sino Dios, y él me ha hecho padre del Faraón, señor de toda su casa y gobernante de toda la tierra de Egipto.
Busa dili kamo ang nagpadala kanako apan ang Dios, ug gihimo niya ako nga amahan sa Paraon, agalon sa tibuok niyang panimalay, ug pangulo sa tibuok yuta sa Ehipto.
9 Date prisa, sube a ver a mi padre y dile: “Esto es lo que dice tu hijo José: “Dios me ha hecho señor de todo Egipto. Baja a verme. No esperes.
Pagdali ug tungas ngadto sa akong amahan ug ingna siya, 'Mao kini ang giingon sa imong anak nga si Jose, Gibuhat ako sa Dios nga agalon sa tibuok Ehipto. Anhi lugsong kanako, ug ayaw paglangan.
10 Habitarás en la tierra de Gosén, y estarás cerca de mí, tú, tus hijos, los hijos de tus hijos, tus rebaños, tus manadas y todo lo que tengas.
Magpuyo ka sa yuta sa Gosen, ug maduol kana kanako, ikaw ug ang imong mga anak ug mga anak sa imong mga anak, imong mga karnero ug ang imong mga baka, ug tanan nga anaa kanimo.
11 Allí te proveeré, porque todavía hay cinco años de hambre; para que no llegues a la pobreza, tú y tu familia, y todo lo que tienes”’.
Ako magapatagbo sa inyong panginahanglan didto, kay aduna pay lima ka mga tuig sa kagutom, aron dili kamo makabsan, ikaw, imong panimalay, ug ang tanan nga anaa kanimo.
12 He aquí que vuestros ojos ven, y los ojos de mi hermano Benjamín, que es mi boca la que te habla.
Tan-awa, sa inyong mga mata, ug ang mata sa akong igsoon nga si Benjamin, nga kini ang akong baba nagasulti kaninyo.
13 Contarás a mi padre toda mi gloria en Egipto y todo lo que has visto. Te apresurarás a traer a mi padre aquí”.
Suginlan ninyo ang akong amahan mahitungod sa tibuok nakong gahom sa Ehipto, sa tanan nga inyong nakita. Pagdali kamo ug dad-a ang akong amahan lugsong ngari.
14 Se echó al cuello de su hermano Benjamín y lloró, y Benjamín lloró sobre su cuello.
Gigakos niya ang iyang igsoon nga si Benjamin sa liog ug mihilak, ug mihilak usab si Benjamin sa iyang liog.
15 Besó a todos sus hermanos y lloró sobre ellos. Después sus hermanos hablaron con él.
Gihalokan niya ang tanan niyang mga igsoon ug mihilak ngadto kanila. Human niana nakig-istorya kaniya ang iyang mga igsoon.
16 La noticia se oyó en la casa del faraón, diciendo: “Han venido los hermanos de José”. Esto agradó al Faraón y a sus siervos.
Ang balita mahitungod sa maong butang gisugilon ngadto sa panimalay sa Paraon; “Miabot ang mga igsoon ni Jose” Nahimuot pag-ayo niini ang Paraon ug ang iyang mga sulugoon.
17 El faraón le dijo a José: “Dile a tus hermanos que hagan esto: Carguen sus animales y vayan, viajen a la tierra de Canaán.
Miingon ang Paraon kang Jose, “Ingna ang imong mga igsoon, 'Buhata kini; kargahi ang inyong mga hayop ug adto sa yuta sa Canaan.
18 Tomad a vuestro padre y a vuestras familias, y venid a mí, y os daré el bien de la tierra de Egipto, y comeréis la grasa de la tierra.’
Kuhaa ang inyong amahan ug tibuok panimalay ug anhi kanako. Ihatag ko kaninyo ang maayong yuta sa Ehipto, ug makakaon kamo sa tambok sa yuta.'
19 Ahora se os ordena hacer esto: Tomad carros de la tierra de Egipto para vuestros pequeños y para vuestras mujeres, y traed a vuestro padre, y venid.
Karon gisugo kamo, 'Buhata kini, pagkuha ug mga karwahi sa yuta sa Ehipto alang sa inyong mga kabataan ug sa inyong mga asawa. Kuhaa ang inyong amahan ug anhi.
20 Además, no os preocupéis por vuestras pertenencias, porque el bien de toda la tierra de Egipto es vuestro.”
Ayaw kamo kabalaka sa inyong mga kabtangan, tungod kay inyo man ang tanan nga maayo sa yuta sa Ehipto.'”
21 Así lo hicieron los hijos de Israel. José les dio carros, según el mandato del faraón, y les dio provisiones para el camino.
Gibuhat kini sa mga anak ni Israel. Gihatagan sila ni Jose ug mga karwahe sumala sa giingon sa Paraon, ug gihatagan usab sila ug pagkaon sa ilang panaw.
22 A cada uno de ellos le dio mudas de ropa, pero a Benjamín le dio trescientas piezas de plata y cinco mudas de ropa.
Kanilang tanan naghatag siya sa matag-usa ug ilisan nga bisti, apan iyang gihatagan si Benjamin ug 300 ka plata ug lima ka ilisan nga bisti.
23 Envió a su padre lo siguiente: diez burros cargados con los bienes de Egipto, y diez burras cargadas de grano y pan y provisiones para su padre en el camino.
Alang sa iyang amahan gipadala niya kini: napulo ka mga asno nga puno sa mga maayong butang gikan sa Ehipto; ug napulo ka baye nga mga asno nga puno ug trigo, tinapay, ug uban pa nga mga panginahanglan alang sa pagpanaw sa iyang amahan.
24 Entonces despidió a sus hermanos y se fueron. Les dijo: “Mirad que no os peleéis por el camino”.
Busa gipagikan niya ang iyang mga igsoon ug sila mibiya. Siya miingon kanila, “Ayaw kamo pag away sa inyong panaw”.
25 Subieron de Egipto y llegaron a la tierra de Canaán, donde su padre Jacob.
Milakaw sila pagawas sa Ehipto ug miabot sa yuta sa Canaan, ngadto kang Jacob nga ilang amahan.
26 Le contaron, diciendo: “José aún vive, y es soberano de toda la tierra de Egipto”. Su corazón se desmayó, pues no les creyó.
Gisuginlan nila siya nga nag-ingon, “Buhi pa si Jose, ug siya ang nagdumala sa tibuok yuta sa Ehipto.” Ug nahibulong ang iyang kasing-kasing, tungod kay wala siya mituo kanila.
27 Le contaron todas las palabras de José que él les había dicho. Cuando vio los carros que José había enviado para llevarlo, el espíritu de Jacob, su padre, revivió.
Gisugilon nila kaniya ang tanan nga mga pulong nga gisulti ni Jose kanila. Sa pagkakita ni Jacob sa mga karwahe nga gipadala ni Jose aron magdala kaniya, nadasig ang espiritu sa iyang amahan nga si Jacob.
28 Israel dijo: “Es suficiente. José, mi hijo, sigue vivo. Iré a verlo antes de morir”.
Si Israel miingon, “Husto na. Buhi pa si Jose nga akong anak. Muadto ako ug makig-kita kaniya sa dili pa ako mamatay.”