< Génesis 11 >
1 Toda la tierra tenía una misma lengua y un mismo lenguaje.
Maꞌahulu na, basa atahori sia raefafoꞌ ia olaꞌ rendiꞌ a dedꞌeat esaꞌ a.
2 Mientras viajaban hacia el este, encontraron una llanura en la tierra de Sinar, y allí vivieron.
Ruma sangga lali risiꞌ seriꞌ rulu, losa rae tetuꞌ esa sia Sinear, de ara leo sia naa.
3 Se dijeron unos a otros: “Venid, hagamos ladrillos y quemémoslos bien”. Tenían ladrillos por piedra, y usaban alquitrán como mortero.
Basa se rala hara esa rae, “We! Toronooꞌ re! Ima fo tafefela nusa monaeꞌ esa. Ata musi tao fatu mbilas, fo lalangge losa manggatee. Basa fo ata lutu fatu mbilas naa ra no ter, fo tariri ume naruꞌ esa, tonggo na losa lalai. Naa fo, ata hambu naraꞌ ma dadꞌi leo monaeꞌ sa nda banggi-bꞌanggiꞌ sa.”
4 Dijeron: “Vengan, construyamos una ciudad y una torre cuya cima llegue al cielo, y hagamos un nombre para nosotros, no sea que nos dispersemos por la superficie de toda la tierra.”
5 Yahvé bajó a ver la ciudad y la torre que los hijos de los hombres construyeron.
Boe ma LAMATUALAIN nema mete sobꞌa nusaꞌ naa, no ume naruꞌ fo rafefelaꞌ a.
6 Yahvé dijo: “He aquí que son un solo pueblo, y todos tienen una sola lengua, y esto es lo que comienzan a hacer. Ahora no se les impedirá nada de lo que pretenden hacer.
Ana olaꞌ nae, “Basa atahori ia ra, leo esa, ma dedꞌeat esa. Saa fo ara taoꞌ a ia, feꞌe fefeuꞌ. Mbila-fini esaꞌ, mete ma basa se raꞌabꞌue reu esa onaꞌ ia, naa, ara bisa tao sudꞌi a saa.
7 Vamos, bajemos y confundamos allí su lengua, para que no entiendan el habla de los demás.”
Malole lenaꞌ Hita onda fo tao se esa-esaꞌ no dedꞌea na, fo esa nda nahine esa dedꞌea na saꞌ boe.”
8 Así que el Señor los dispersó desde allí por la superficie de toda la tierra. Dejaron de construir la ciudad.
Boe ma Lamatualain onda tao tasibu dedꞌea nara. No taꞌo naa, Ana tao atahori ra sea-saranggaa risiꞌ basa mamanaꞌ sia raefafoꞌ a. Ara o nda rafefela rakandoo nusaꞌ naa saꞌ ena.
9 Por eso su nombre fue llamado Babel, porque allí Yahvé confundió el lenguaje de toda la tierra. Desde allí, Yahvé los dispersó por la superficie de toda la tierra.
Naa de, ara babꞌae nusaꞌ naa, Babel, (lii na naeꞌ a onaꞌ dedꞌeat esa, fo sosoa na ‘tabꞌanganga’), huu LAMATUALAIN tao tasibꞌu dedꞌea nara, ma fee se sea-saranggaa sudꞌiꞌ a bee reu sia raefafoꞌ a.
10 Esta es la historia de las generaciones de Sem: Sem tenía cien años cuando fue padre de Arpachshad dos años después del diluvio.
Ia, Sem tititi-nonosi nara. Leleꞌ oe mandali monaeꞌ a naloeꞌ too rua ena, nandaa no Sem too natun esa ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Arpaksad.
11 Sem vivió quinientos años después de ser padre de Arfaxad, y fue padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Sem feꞌe nasodꞌa too natun lima, de hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
12 Arfaxad vivió treinta y cinco años y llegó a ser el padre de Sala.
Arpaksad too telu nulu lima ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Sela.
13 Arfaxad vivió cuatrocientos tres años después de ser el padre de Shelah, y llegó a ser el padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Arpaksad feꞌe nasodꞌa too natun haa telu, de hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
14 Sala vivió treinta años y fue padre de Heber.
Sela too telu nulu ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Eber.
15 Sala vivió cuatrocientos tres años después de ser padre de Heber, y fue padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Sela feꞌe nasodꞌa too natun haa telu, de hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
16 Heber vivió treinta y cuatro años y fue padre de Peleg.
Eber too telu nulu haa ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Pelek.
17 Heber vivió cuatrocientos treinta años después de ser padre de Peleg, y fue padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Eber feꞌe nasodꞌa seluꞌ too natun haa telu nulu, de ana hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
18 Peleg vivió treinta años y fue padre de Reu.
Pelek too telu nulu ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Rehu.
19 Peleg vivió doscientos nueve años después de ser padre de Reu, y fue padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Pelek nasodꞌa seluꞌ too natun rua sio, de hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
20 Reu vivió treinta y dos años, y llegó a ser el padre de Serug.
Rehu too telu nulu rua ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Seruk.
21 Reu vivió doscientos siete años después de ser padre de Serug, y fue padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Rehu feꞌe nasodꞌa too natun rua hitu, de hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
22 Serug vivió treinta años y llegó a ser padre de Nacor.
Seruk too telu nulu ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Nahor.
23 Serug vivió doscientos años después de ser padre de Nacor, y llegó a ser padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Seruk feꞌe nasodꞌa seluꞌ too natun rua, de hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
24 Nacor vivió veintinueve años, y llegó a ser padre de Taré.
Nahor too rua nulu sio ma, ana hambu ana touꞌ esa, naran Tera.
25 Nacor vivió ciento diecinueve años después de ser padre de Taré, y llegó a ser padre de más hijos e hijas.
Basa ma, Nahor feꞌe nasodꞌa seluꞌ too natun esa sana hulu sio, de hambu seluꞌ ana touꞌ ma inaꞌ fai.
26 Taré vivió setenta años y fue padre de Abram, Nacor y Harán.
Tera too hitu nulu lena ma, ana hambu ana touꞌ telu ena, nara nara Abram, Nahor, ma Haran.
27 Esta es la historia de las generaciones de Taré. Taré fue el padre de Abram, Nacor y Harán. Harán fue el padre de Lot.
Ia, Tera tititi-nonosi nara. Tera ana nara, Abram, Nahor, ma Haran. Haran hambu ana touꞌ esa, naran Lot.
28 Harán murió en su tierra natal, en Ur de los Caldeos, mientras su padre Taré aún vivía.
Haran mate mia kambo na, naran Ur, sia atahori Kasdim ra rae na. Ana mate te, ama na Tera feꞌe masodꞌaꞌ.
29 Abram y Nacor se casaron con esposas. El nombre de la esposa de Abram era Sarai, y el nombre de la esposa de Nacor era Milca, hija de Harán, quien también era el padre de Isca.
Abram sao na Sarai. Nahor sao nala Haran ana feto na, Milka. Haran o ma ana touꞌ esa, naran Yiska.
30 Sarai era estéril. No tuvo ningún hijo.
Te Sarai nda mana bꞌonggiꞌ sa.
31 Taré tomó a Abram, su hijo, a Lot, hijo de Harán, y a Sarai, su nuera, esposa de su hijo Abram. Salieron de Ur de los Caldeos para ir a la tierra de Canaán. Llegaron a Harán y vivieron allí.
Lao esa, Tera nendi ana na Abram, ana feto feu na Sarai, ma umbu na Lot, de ara lao hela kambo Ur. Ara rae reu sia rae Kanaꞌan, te losa kambo Haran ma, ara leo reuꞌ a naa.
32 Los días de Taré fueron doscientos cinco años. Taré murió en Harán.
Tera too natun rua lima ma, ana mate sia naa.