< Amós 7 >

1 Así me lo mostró el Señor Yahvé: he aquí que formó langostas al principio del brote de la última hierba; y he aquí que era la última hierba después de la cosecha del rey.
Hatchungnung Pakai chun, thil hicheng hi themgao thilmun keima eivetsah e. Pakaiyin khaokhote tamtah alomchang’a, gamsunga ahinlhalut keiman kamui. Hichu, loujaova lousoh-ga lengpa ding’a akikhop tup jou, aban’a ding lousoh-ga ahungdon doh thah phatlai ahi.
2 Cuando terminaron de comer la hierba de la tierra, entonces dije: “¡Señor Yahvé, perdona, te lo ruego! ¿Cómo pudo Jacob mantenerse en pie? Porque es pequeño”.
Khaokhoten gamsung’a hamhing aum jouse abonchan ane chaisoh hel tan ahi. Chu in ken jong, “Vo Hatchungnung Pakai, nahenga kataove nei ngaidam’un, kahindoh joulou diu ahitai. Ajeh chu, Israel hi neocha ahibouvin, na kidoupi kham jong ahipoi’’ tin ka sei tai.
3 Yahvé cedió al respecto. “No será”, dice Yahvé.
Hijeh chun Pakaiyin alung ngaito akhel in, “Hiche hi kibolda tahen!’’ tin Pakaiyin asei tai.
4 Así me lo mostró el Señor Yahvé: he aquí que el Señor Yahvé llamó al juicio por el fuego, y éste secó el gran abismo, y hubiera devorado la tierra.
Chujouvin, Hatchungnung Pakai chun, themgao thilmun thildang khat eimusah kit e. Pakaiyin amite chunga gotna thutan khum ding in meikong hattah khat akouvin, hiche meikong chun kokhuh thuhtah tah jong akachai jeng in, chuleh gamsung pumpi jong ahalvam soh hel tai.
5 Entonces dije: “¡Señor Yahvé, detente, te lo ruego! ¿Cómo podrá resistir Jacob? Porque es pequeño”.
Chuin kenjong, vo hatchungnung Pakai, naheng’a kataove nei lungset’un bolda tan, ka hindoh joulou diu ahitai, ajeh chu Israel hi neocha ahibouve, na kidoupi kham jong ahipoi,’’ tin ka sei tai.
6 Yahvé cedió al respecto. “Esto tampoco será”, dice el Señor Yahvé.
Chutah chun Pakaiyin alungngaito akhel kit in,’ “Hiche jong hi kibolda tahen,’’ tin thanei pen Pakaiyin aseiye.
7 Así me lo mostró: he aquí que el Señor estaba de pie junto a un muro hecho con una plomada, con una plomada en la mano.
Chujouvin, Pakaiyin thildang khat, themgao thilmun eivetsah kit e. Pakaiyin akhut’a songkhai-in tena khat achoijin, pal kigensa kom’a ading’e. Aman hiche pal kigensa chu phatea dingdet jing hinam, tin atetoh len ahi.
8 El Señor me dijo: “Amós, ¿qué ves?” Dije: “Una plomada”. Entonces el Señor dijo: “He aquí que voy a poner una plomada en medio de mi pueblo Israel. No volveré a pasar por ellos.
Chuleh Pakai chun eidong in,’’Amos ipi namu em? eiti. Chuin kenjong ka donbut in, “songkhai-intena khat kamui’’ kati. Chutah chun Pakaiyin aseijin, “Hiche songkhai-intena kachoija hi, kamite ka tetoh ding, achonset nau jouse donlouva kakoi louhel ding ahi.
9 Los lugares altos de Isaac quedarán desolados, los santuarios de Israel serán asolados; y me levantaré contra la casa de Jeroboam con la espada.”
Na pului teu doipheng ho abon’a kisuse gamhel ding, Israel mite muntheng ho jouse jong ahomkeuva kijamsoh hel ding ahi. Chuleh Jeroboam insung khang gui jong kasuh gamhel ding ahi’’ ati.
10 Entonces Amasías, sacerdote de Betel, envió a decir a Jeroboam, rey de Israel: “Amós ha conspirado contra ti en medio de la casa de Israel. La tierra no puede soportar todas sus palabras.
Chuin Bethel khopia thempupa, Amajiah kitipa chun, Israel lengpa Jeroboam kom’a mi asol in, thu agalhut sah tai. ‘’Israel mite jalah tah’a, nakotphung ngeiya hin, Amos kitipan, nang douna leh dehnan thu aseijin, athusei doh hohi dou’a dou jou ahipoi.
11 Porque Amós dice: ‘Jeroboam morirá a espada, e Israel será llevado cautivo de su tierra’”.
Aman hitin aseiye, “Jeroboam hi chemjam’a loutei tei ding, sot lou ding ahitai. Chuleh Israel mite jong sohchang’a kikaimang diu ahi,’’ tin aga sei sah tai.
12 Amasías también le dijo a Amós: “¡Vidente, vete, huye a la tierra de Judá, y come allí el pan, y profetiza allí,
Chujouvin, Amajiah in Amos chu thu apen, “Vo mitva neipa, hilaimun’a kon in potdoh'in! Judah gamsung’a kilekit loijin, chuleh chua chun gaothu nasei nom nom seijin lang naneh ding ga kihol tan!
13 pero no vuelvas a profetizar en Betel, porque es el santuario del rey, y es una casa real!”
Hilai Bethel khopia hin gaothu avel in hung seikit tahih in. Ajeh chu hilaimun hi, lengpa muntheng ahin chuleh gamsung pumpi dia jong muntheng Pathen houna mun ahi bouve’’ ati.
14 Entonces Amós respondió a Amasías: “Yo no era profeta, ni hijo de profeta, sino que era pastor y cultivador de higos sicómoros;
Chuphat in Amos in adonbut in, “Keima themgao tah tah chu kahi pon, chuleh themgao guija peng jong kahipoi. Keima kelngoi ching’a pang mei mei kahin, theipi thingna ho malngim lea pangbou kahi.
15 y Yahvé me sacó del seguimiento del rebaño, y me dijo: ‘Ve, profetiza a mi pueblo Israel’.
Ahivang in, kelngoi hon nung kajuina akon in Pakaiyin eikou doh tan, kajah’a aseitai. “Chenlang, kamite Israelte lah’a gaothu ga sei tan,’’ eiti.
16 Ahora, pues, escucha la palabra de Yahvé: ‘Tú dices: No profetices contra Israel, y no prediques contra la casa de Isaac.’
Hijeh chun, tunjong Pakai thusei hi ngaijin. “Nangman nasei jin; Israel dounan jong gaothu seidan lang, kamite dounan jong thuhil in pang hih in’’ nati.
17 Por eso dice Yahvé: ‘Tu mujer se prostituirá en la ciudad, y tus hijos y tus hijas caerán a espada, y tu tierra será dividida por líneas; y tú mismo morirás en una tierra inmunda, e Israel será llevado cautivo fuera de su tierra.’”
Amavang, Pakaiyin hitin aseiye; “Na jinu chu khopi sung’a notia hung pang ding, chuleh na chapate leh na chanute chem. jam’a hunglou diu, na gamsung jong abeh beh’a kihom khen ding, chuleh nangma tah jong migam’a naga thiding ahi. Chuleh Israel chate jong agamsung uva kon’a gamdang’a sohchang’a kitolmang teitei ding ahiuve, ati,’’ tin aseiye.

< Amós 7 >