Hechos 25
1 Festo, pues, habiendo llegado a la provincia, después de tres días subió a Jerusalén desde Cesarea.
អនន្តរំ ផីឞ្ដោ និជរាជ្យម៑ អាគត្យ ទិនត្រយាត៑ បរំ កៃសរិយាតោ យិរូឝាលម្នគរម៑ អាគមត៑។
2 Entonces el sumo sacerdote y los principales hombres de los judíos le informaron contra Pablo, y le rogaron,
តទា មហាយាជកោ យិហូទីយានាំ ប្រធានលោកាឝ្ច តស្យ សមក្ឞំ បៅលម៑ អបាវទន្ត។
3 pidiendo un favor contra él, que lo convocara a Jerusalén, tramando matarlo en el camino.
ភវាន៑ តំ យិរូឝាលមម៑ អានេតុម៑ អាជ្ញាបយត្វិតិ វិនីយ តេ តស្មាទ៑ អនុគ្រហំ វាញ្ឆិតវន្តះ។
4 Sin embargo, Festo respondió que Pablo debía ser custodiado en Cesarea, y que él mismo iba a partir en breve.
យតះ បថិមធ្យេ គោបនេន បៅលំ ហន្តុំ តៃ រ្ឃាតកា និយុក្តាះ។ ផីឞ្ដ ឧត្តរំ ទត្តវាន៑ បៅលះ កៃសរិយាយាំ ស្ថាស្យតិ បុនរល្បទិនាត៑ បរម៑ អហំ តត្រ យាស្យាមិ។
5 “Dejad, pues, que bajen conmigo los que están en el poder entre vosotros, y si hay algo malo en el hombre, que lo acusen.”
តតស្តស្យ មានុឞស្យ យទិ កឝ្ចិទ៑ អបរាធស្តិឞ្ឋតិ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ យេ ឝក្នុវន្តិ តេ មយា សហ តត្រ គត្វា តមបវទន្តុ ស ឯតាំ កថាំ កថិតវាន៑។
6 Después de haber permanecido entre ellos más de diez días, bajó a Cesarea, y al día siguiente se sentó en el tribunal y mandó traer a Pablo.
ទឝទិវសេភ្យោៜធិកំ វិលម្ព្យ ផីឞ្ដស្តស្មាត៑ កៃសរិយានគរំ គត្វា បរស្មិន៑ ទិវសេ វិចារាសន ឧបទិឝ្យ បៅលម៑ អានេតុម៑ អាជ្ញាបយត៑។
7 Cuando llegó, los judíos que habían bajado de Jerusalén se pusieron a su alrededor, presentando contra él muchas y graves acusaciones que no podían probar,
បៅលេ សមុបស្ថិតេ សតិ យិរូឝាលម្នគរាទ៑ អាគតា យិហូទីយលោកាស្តំ ចតុទ៌ិឝិ សំវេឞ្ដ្យ តស្យ វិរុទ្ធំ ពហូន៑ មហាទោឞាន៑ ឧត្ថាបិតវន្តះ កិន្តុ តេឞាំ កិមបិ ប្រមាណំ ទាតុំ ន ឝក្នុវន្តះ។
8 mientras él decía en su defensa: “Ni contra la ley de los judíos, ni contra el templo, ni contra el César, he pecado en absoluto.”
តតះ បៅលះ ស្វស្មិន៑ ឧត្តរមិទម៑ ឧទិតវាន៑, យិហូទីយានាំ វ្យវស្ថាយា មន្ទិរស្យ កៃសរស្យ វា ប្រតិកូលំ កិមបិ កម៌្ម នាហំ ក្ឫតវាន៑។
9 Pero Festo, deseando ganarse el favor de los judíos, respondió a Pablo y le dijo: “¿Estás dispuesto a subir a Jerusalén y ser juzgado por mí allí respecto a estas cosas?”
កិន្តុ ផីឞ្ដោ យិហូទីយាន៑ សន្តុឞ្ដាន៑ កត៌្តុម៑ អភិលឞន៑ បៅលម៑ អភាឞត ត្វំ កិំ យិរូឝាលមំ គត្វាស្មិន៑ អភិយោគេ មម សាក្ឞាទ៑ វិចារិតោ ភវិឞ្យសិ?
10 Pero Pablo dijo: “Estoy ante el tribunal del César, donde debo ser juzgado. No he hecho ningún mal a los judíos, como tú también sabes muy bien.
តតះ បៅល ឧត្តរំ ប្រោក្តវាន៑, យត្រ មម វិចារោ ភវិតុំ យោគ្យះ កៃសរស្យ តត្រ វិចារាសន ឯវ សមុបស្ថិតោស្មិ; អហំ យិហូទីយានាំ កាមបិ ហានិំ នាកាឞ៌ម៑ ឥតិ ភវាន៑ យថាត៌្ហតោ វិជានាតិ។
11 Pues si he obrado mal y he cometido algo digno de muerte, no me niego a morir; pero si no es cierto nada de lo que me acusan, nadie puede entregarme a ellos. Apelo al César”.
កញ្ចិទបរាធំ កិញ្ចន វធាហ៌ំ កម៌្ម វា យទ្យហម៑ អករិឞ្យំ តហ៌ិ ប្រាណហននទណ្ឌមបិ ភោក្តុម៑ ឧទ្យតោៜភវិឞ្យំ, កិន្តុ តេ មម សមបវាទំ កុវ៌្វន្តិ ស យទិ កល្បិតមាត្រោ ភវតិ តហ៌ិ តេឞាំ ករេឞុ មាំ សមប៌យិតុំ កស្យាប្យធិការោ នាស្តិ, កៃសរស្យ និកដេ មម វិចារោ ភវតុ។
12 Entonces Festo, tras consultar con el consejo, respondió: “Habéis apelado al César. Al César irás”.
តទា ផីឞ្ដោ មន្ត្រិភិះ សាទ៌្ធំ សំមន្ត្រ្យ បៅលាយ កថិតវាន៑, កៃសរស្យ និកដេ កិំ តវ វិចារោ ភវិឞ្យតិ? កៃសរស្យ សមីបំ គមិឞ្យសិ។
13 Transcurridos algunos días, el rey Agripa y Berenice llegaron a Cesarea y saludaron a Festo.
កិយទ្ទិនេភ្យះ បរម៑ អាគ្រិប្បរាជា ពណ៌ីកី ច ផីឞ្ដំ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុំ កៃសរិយានគរម៑ អាគតវន្តៅ។
14 Como permaneció allí muchos días, Festo expuso el caso de Pablo ante el rey, diciendo: “Hay un hombre que Félix dejó preso;
តទា តៅ ពហុទិនានិ តត្រ ស្ថិតៅ តតះ ផីឞ្ដស្តំ រាជានំ បៅលស្យ កថាំ វិជ្ញាប្យ កថយិតុម៑ អារភត បៅលនាមានម៑ ឯកំ ពន្ទិ ផីលិក្ឞោ ពទ្ធំ សំស្ថាប្យ គតវាន៑។
15 sobre el cual, estando yo en Jerusalén, me informaron los jefes de los sacerdotes y los ancianos de los judíos, pidiendo que se le condenara.
យិរូឝាលមិ មម ស្ថិតិកាលេ មហាយាជកោ យិហូទីយានាំ ប្រាចីនលោកាឝ្ច តម៑ អបោទ្យ តម្ប្រតិ ទណ្ឌាជ្ញាំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
16 Les respondí que los romanos no acostumbran a entregar a ningún hombre a la muerte antes de que el acusado se haya encontrado cara a cara con los acusadores y haya tenido la oportunidad de defenderse del asunto que se le imputa.
តតោហម៑ ឥត្យុត្តរម៑ អវទំ យាវទ៑ អបោទិតោ ជនះ ស្វាបវាទកាន៑ សាក្ឞាត៑ ក្ឫត្វា ស្វស្មិន៑ យោៜបរាធ អារោបិតស្តស្យ ប្រត្យុត្តរំ ទាតុំ សុយោគំ ន ប្រាប្នោតិ, តាវត្កាលំ កស្យាបិ មានុឞស្យ ប្រាណនាឝាជ្ញាបនំ រោមិលោកានាំ រីតិ រ្នហិ។
17 Así pues, cuando se reunieron aquí, no me demoré, sino que al día siguiente me senté en el tribunal y ordené que se trajera al hombre.
តតស្តេឞ្វត្រាគតេឞុ បរស្មិន៑ ទិវសេៜហម៑ អវិលម្ពំ វិចារាសន ឧបវិឝ្យ តំ មានុឞម៑ អានេតុម៑ អាជ្ញាបយម៑។
18 Cuando los acusadores se pusieron en pie, no presentaron contra él ninguna acusación de las que yo suponía;
តទនន្តរំ តស្យាបវាទកា ឧបស្ថាយ យាទ្ឫឝម៑ អហំ ចិន្តិតវាន៑ តាទ្ឫឝំ កញ្ចន មហាបវាទំ នោត្ថាប្យ
19 sino que tenían ciertas preguntas contra él sobre su propia religión y sobre un tal Jesús, que estaba muerto, del que Pablo afirmaba que estaba vivo.
ស្វេឞាំ មតេ តថា បៅលោ យំ សជីវំ វទតិ តស្មិន៑ យីឝុនាមនិ ម្ឫតជនេ ច តស្យ វិរុទ្ធំ កថិតវន្តះ។
20 Estando perplejo sobre cómo preguntar sobre estas cosas, le pregunté si estaba dispuesto a ir a Jerusalén y ser juzgado allí sobre estos asuntos.
តតោហំ តាទ្ឫគ្វិចារេ សំឝយានះ សន៑ កថិតវាន៑ ត្វំ យិរូឝាលមំ គត្វា កិំ តត្រ វិចារិតោ ភវិតុម៑ ឥច្ឆសិ?
21 Pero cuando Pablo apeló a que se le retuviera para la decisión del emperador, ordené que se le retuviera hasta que pudiera enviarlo al César.”
តទា បៅលោ មហារាជស្យ និកដេ វិចារិតោ ភវិតុំ ប្រាត៌្ហយត, តស្មាទ៑ យាវត្កាលំ តំ កៃសរស្យ សមីបំ ប្រេឞយិតុំ ន ឝក្នោមិ តាវត្កាលំ តមត្រ ស្ថាបយិតុម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។
22 Agripa le dijo a Festo: “Yo también quisiera escuchar a ese hombre”. “Mañana”, dijo, “lo escucharás”.
តត អាគ្រិប្បះ ផីឞ្ដម៑ ឧក្តវាន៑, អហមបិ តស្យ មានុឞស្យ កថាំ ឝ្រោតុម៑ អភិលឞាមិ។ តទា ផីឞ្ដោ វ្យាហរត៑ ឝ្វស្តទីយាំ កថាំ ត្វំ ឝ្រោឞ្យសិ។
23 Al día siguiente, cuando Agripa y Berenice vinieron con gran pompa, y entraron en el lugar de la audiencia con los comandantes y los principales hombres de la ciudad, por orden de Festo, Pablo fue introducido.
បរស្មិន៑ ទិវសេ អាគ្រិប្បោ ពណ៌ីកី ច មហាសមាគមំ ក្ឫត្វា ប្រធានវាហិនីបតិភិ រ្នគរស្ថប្រធានលោកៃឝ្ច សហ មិលិត្វា រាជគ្ឫហមាគត្យ សមុបស្ថិតៅ តទា ផីឞ្ដស្យាជ្ញយា បៅល អានីតោៜភវត៑។
24 Festo dijo: “Rey Agripa, y todos los hombres que están aquí presentes con nosotros, veis a este hombre sobre el cual toda la multitud de los judíos me ha hecho peticiones, tanto en Jerusalén como aquí, clamando que no debe vivir más.
តទា ផីឞ្ដះ កថិតវាន៑ ហេ រាជន៑ អាគ្រិប្ប ហេ ឧបស្ថិតាះ សវ៌្វេ លោកា យិរូឝាលម្នគរេ យិហូទីយលោកសមូហោ យស្មិន៑ មានុឞេ មម សមីបេ និវេទនំ ក្ឫត្វា ប្រោច្ចៃះ កថាមិមាំ កថិតវាន៑ បុនរល្បកាលមបិ តស្យ ជីវនំ នោចិតំ តមេតំ មានុឞំ បឝ្យត។
25 Pero cuando comprobé que no había cometido nada digno de muerte, y como él mismo apeló al emperador, decidí enviarlo,
កិន្ត្វេឞ ជនះ ប្រាណនាឝហ៌ំ កិមបិ កម៌្ម ន ក្ឫតវាន៑ ឥត្យជានាំ តថាបិ ស មហារាជស្យ សន្និធៅ វិចារិតោ ភវិតុំ ប្រាត៌្ហយត តស្មាត៑ តស្យ សមីបំ តំ ប្រេឞយិតុំ មតិមករវម៑។
26 de quien no tengo nada seguro que escribir a mi señor. Por eso lo he traído ante ti, y especialmente ante ti, rey Agripa, para que, después de examinarlo, tenga algo que escribir.
កិន្តុ ឝ្រីយុក្តស្យ សមីបម៑ ឯតស្មិន៑ កិំ លេខនីយម៑ ឥត្យស្យ កស្យចិន៑ និណ៌យស្យ ន ជាតត្វាទ៑ ឯតស្យ វិចារេ សតិ យថាហំ លេខិតុំ កិញ្ចន និឝ្ចិតំ ប្រាប្នោមិ តទត៌្ហំ យុឞ្មាកំ សមក្ឞំ វិឝេឞតោ ហេ អាគ្រិប្បរាជ ភវតះ សមក្ឞម៑ ឯតម៑ អានយេ។
27 Porque me parece poco razonable, al enviar a un prisionero, no especificar también los cargos que se le imputan.”
យតោ ពន្ទិប្រេឞណសមយេ តស្យាភិយោគស្យ កិញ្ចិទលេខនម៑ អហម៑ អយុក្តំ ជានាមិ។
