1 Corintios 8
1 En cuanto a las cosas sacrificadas a los ídolos, sabemos que todos tenemos conocimiento. El conocimiento infla, pero el amor edifica.
ദേവപ്രസാദേ സർവ്വേഷാമ് അസ്മാകം ജ്ഞാനമാസ്തേ തദ്വയം വിദ്മഃ| തഥാപി ജ്ഞാനം ഗർവ്വം ജനയതി കിന്തു പ്രേമതോ നിഷ്ഠാ ജായതേ|
2 Pero si alguien piensa que sabe algo, todavía no sabe como debe saber.
അതഃ കശ്ചന യദി മന്യതേ മമ ജ്ഞാനമാസ്ത ഇതി തർഹി തേന യാദൃശം ജ്ഞാനം ചേഷ്ടിതവ്യം താദൃശം കിമപി ജ്ഞാനമദ്യാപി ന ലബ്ധം|
3 Pero el que ama a Dios es conocido por él.
കിന്തു യ ഈശ്വരേ പ്രീയതേ സ ഈശ്വരേണാപി ജ്ഞായതേ|
4 Por lo tanto, en cuanto a comer cosas sacrificadas a los ídolos, sabemos que no hay ningún ídolo en el mundo, y que no hay más Dios que uno.
ദേവതാബലിപ്രസാദഭക്ഷണേ വയമിദം വിദ്മോ യത് ജഗന്മധ്യേ കോഽപി ദേവോ ന വിദ്യതേ, ഏകശ്ചേശ്വരോ ദ്വിതീയോ നാസ്തീതി|
5 Porque aunque hay cosas que se llaman “dioses”, ya sea en los cielos o en la tierra — como hay muchos “dioses” y muchos “señores” —,
സ്വർഗേ പൃഥിവ്യാം വാ യദ്യപി കേഷുചിദ് ഈശ്വര ഇതി നാമാരോപ്യതേ താദൃശാശ്ച ബഹവ ഈശ്വരാ ബഹവശ്ച പ്രഭവോ വിദ്യന്തേ
6 sin embargo, para nosotros hay un solo Dios, el Padre, del cual proceden todas las cosas, y nosotros para él; y un solo Señor, Jesucristo, por el cual son todas las cosas, y nosotros vivimos por él.
തഥാപ്യസ്മാകമദ്വിതീയ ഈശ്വരഃ സ പിതാ യസ്മാത് സർവ്വേഷാം യദർഥഞ്ചാസ്മാകം സൃഷ്ടി ർജാതാ, അസ്മാകഞ്ചാദ്വിതീയഃ പ്രഭുഃ സ യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടോ യേന സർവ്വവസ്തൂനാം യേനാസ്മാകമപി സൃഷ്ടിഃ കൃതാ|
7 Sin embargo, ese conocimiento no está en todos los hombres. Pero algunos, con la conciencia de un ídolo hasta ahora, comen como de una cosa sacrificada a un ídolo, y su conciencia, siendo débil, se contamina.
അധികന്തു ജ്ഞാനം സർവ്വേഷാം നാസ്തി യതഃ കേചിദദ്യാപി ദേവതാം സമ്മന്യ ദേവപ്രസാദമിവ തദ് ഭക്ഷ്യം ഭുഞ്ജതേ തേന ദുർബ്ബലതയാ തേഷാം സ്വാന്താനി മലീമസാനി ഭവന്തി|
8 Pero la comida no nos recomendará a Dios. Pues ni si no comemos somos peores, ni si comemos somos mejores.
കിന്തു ഭക്ഷ്യദ്രവ്യാദ് വയമ് ഈശ്വരേണ ഗ്രാഹ്യാ ഭവാമസ്തന്നഹി യതോ ഭുങ്ക്ത്വാ വയമുത്കൃഷ്ടാ ന ഭവാമസ്തദ്വദഭുങ്ക്ത്വാപ്യപകൃഷ്ടാ ന ഭവാമഃ|
9 Pero tened cuidado de que esta libertad vuestra no se convierta en un tropiezo para los débiles.
അതോ യുഷ്മാകം യാ ക്ഷമതാ സാ ദുർബ്ബലാനാമ് ഉന്മാഥസ്വരൂപാ യന്ന ഭവേത് തദർഥം സാവധാനാ ഭവത|
10 Porque si un hombre os ve a vosotros, que tenéis conocimiento, sentados en el templo de un ídolo, ¿no se envalentonará su conciencia, si es débil, para comer cosas sacrificadas a los ídolos?
യതോ ജ്ഞാനവിശിഷ്ടസ്ത്വം യദി ദേവാലയേ ഉപവിഷ്ടഃ കേനാപി ദൃശ്യസേ തർഹി തസ്യ ദുർബ്ബലസ്യ മനസി കിം പ്രസാദഭക്ഷണ ഉത്സാഹോ ന ജനിഷ്യതേ?
11 Y por vuestro conocimiento perece el que es débil, el hermano por el que murió Cristo.
തഥാ സതി യസ്യ കൃതേ ഖ്രീഷ്ടോ മമാര തവ സ ദുർബ്ബലോ ഭ്രാതാ തവ ജ്ഞാനാത് കിം ന വിനംക്ഷ്യതി?
12 Así, pecando contra los hermanos e hiriendo su conciencia cuando es débil, pecas contra Cristo.
ഇത്യനേന പ്രകാരേണ ഭ്രാതൃണാം വിരുദ്ധമ് അപരാധ്യദ്ഭിസ്തേഷാം ദുർബ്ബലാനി മനാംസി വ്യാഘാതയദ്ഭിശ്ച യുഷ്മാഭിഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ വൈപരീത്യേനാപരാധ്യതേ|
