Romanos 8
1 Así que ahora no hay condenación para los que están en Cristo Jesús.
யே ஜநா: க்²ரீஷ்டம்’ யீஸு²ம் ஆஸ்²ரித்ய ஸா²ரீரிகம்’ நாசரந்த ஆத்மிகமாசரந்தி தே(அ)து⁴நா த³ண்டா³ர்ஹா ந ப⁴வந்தி|
2 La ley del Espíritu de vida en Jesucristo me ha libertado de la ley del pecado y muerte.
ஜீவநதா³யகஸ்யாத்மநோ வ்யவஸ்தா² க்²ரீஷ்டயீஸு²நா பாபமரணயோ ர்வ்யவஸ்தா²தோ மாமமோசயத்|
3 Lo que la ley no pudo hacer porque no tenía el poder para hacerlo debido a nuestra naturaleza pecaminosa, Dios pudo hacerlo. Al enviar a su propio Hijo en forma humana, Dios se hizo cargo del problema del pecado y destruyó el poder del pecado en nuestra naturaleza humana pecaminosa.
யஸ்மாச்சா²ரீரஸ்ய து³ர்ப்³ப³லத்வாத்³ வ்யவஸ்த²யா யத் கர்ம்மாஸாத்⁴யம் ஈஸ்²வரோ நிஜபுத்ரம்’ பாபிஸ²ரீரரூபம்’ பாபநாஸ²கப³லிரூபஞ்ச ப்ரேஷ்ய தஸ்ய ஸ²ரீரே பாபஸ்ய த³ண்ட³ம்’ குர்வ்வந் தத்கர்ம்ம ஸாதி⁴தவாந்|
4 De este modo, pudimos cumplir los buenos requisitos de la ley, siguiendo al Espíritu y no a nuestra naturaleza pecaminosa.
தத: ஸா²ரீரிகம்’ நாசரித்வாஸ்மாபி⁴ராத்மிகம் ஆசரத்³பி⁴ர்வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² நிர்த்³தி³ஷ்டாநி புண்யகர்ம்மாணி ஸர்வ்வாணி ஸாத்⁴யந்தே|
5 Aquellos que siguen su naturaleza pecaminosa están preocupados por cosas pecaminosas, pero los que siguen al Espíritu, se concentran en cosas espirituales.
யே ஸா²ரீரிகாசாரிணஸ்தே ஸா²ரீரிகாந் விஷயாந் பா⁴வயந்தி யே சாத்மிகாசாரிணஸ்தே ஆத்மநோ விஷயாந் பா⁴வயந்தி|
6 La mente humana y pecaminosa lleva a la muerte, pero cuando la mente es guiada por el Espíritu, trae vida y paz.
ஸா²ரீரிகபா⁴வஸ்ய ப²லம்’ ம்ரு’த்யு: கிஞ்சாத்மிகபா⁴வஸ்ய ப²லே ஜீவநம்’ ஸா²ந்திஸ்²ச|
7 La mente humana y pecaminosa es reacia a Dios porque se niega a obedecer la ley de Dios. Y de hecho, no puede hacerlo;
யத: ஸா²ரீரிகபா⁴வ ஈஸ்²வரஸ்ய விருத்³த⁴: ஸ²த்ருதாபா⁴வ ஏவ ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய வ்யவஸ்தா²யா அதீ⁴நோ ந ப⁴வதி ப⁴விதுஞ்ச ந ஸ²க்நோதி|
8 y aquellos que siguen su naturaleza pecaminosa no pueden agradar a Dios.
ஏதஸ்மாத் ஸா²ரீரிகாசாரிஷு தோஷ்டும் ஈஸ்²வரேண ந ஸ²க்யம்’|
9 Pero ustedes no siguen su naturaleza pecaminosa sino al Espíritu, si es que el Espíritu de Dios vive en ustedes. Porque aquellos que no tienen el Espíritu de Cristo dentro de ellos, no le pertenecen a él.
கிந்த்வீஸ்²வரஸ்யாத்மா யதி³ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே வஸதி தர்ஹி யூயம்’ ஸா²ரீரிகாசாரிணோ ந ஸந்த ஆத்மிகாசாரிணோ ப⁴வத²: | யஸ்மிந் து க்²ரீஷ்டஸ்யாத்மா ந வித்³யதே ஸ தத்ஸம்ப⁴வோ நஹி|
10 Sin embargo, si Cristo está en ustedes, aunque su cuerpo vaya a morir por causa del pecado, el Espíritu les da vida porque ahora ustedes están justificados delante de Dios.
யதி³ க்²ரீஷ்டோ யுஷ்மாந் அதி⁴திஷ்ட²தி தர்ஹி பாபம் உத்³தி³ஸ்²ய ஸ²ரீரம்’ ம்ரு’தம்’ கிந்து புண்யமுத்³தி³ஸ்²யாத்மா ஜீவதி|
11 El Espíritu de Dios que levantó a Jesús de los muertos, vive en ustedes. Él, que levantó a Jesús de los muertos, dará vida a sus cuerpos muertos a través de su Espíritu que vive en ustedes.
ம்ரு’தக³ணாத்³ யீஸு² ர்யேநோத்தா²பிதஸ்தஸ்யாத்மா யதி³ யுஷ்மந்மத்⁴யே வஸதி தர்ஹி ம்ரு’தக³ணாத் க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸ உத்தா²பயிதா யுஷ்மந்மத்⁴யவாஸிநா ஸ்வகீயாத்மநா யுஷ்மாகம்’ ம்ரு’ததே³ஹாநபி புந ர்ஜீவயிஷ்யதி|
12 Así que, hermanos y hermanas, no tenemos que seguir nuestra naturaleza pecaminosa que obra conforme a nuestros deseos humanos.
ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண ஸ²ரீரஸ்ய வயமத⁴மர்ணா ந ப⁴வாமோ(அ)த: ஸா²ரீரிகாசாரோ(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்ந கர்த்தவ்ய: |
13 Porque si ustedes viven bajo el control de su naturaleza pecaminosa, van a morir. Pero si siguen el camino del Espíritu, dando muerte a las cosas malas que hacen, entonces vivirán.
யதி³ யூயம்’ ஸ²ரீரிகாசாரிணோ ப⁴வேத தர்ஹி யுஷ்மாபி⁴ ர்மர்த்தவ்யமேவ கிந்த்வாத்மநா யதி³ ஸ²ரீரகர்ம்மாணி கா⁴தயேத தர்ஹி ஜீவிஷ்யத²|
14 Todos los que son guiados por el Espíritu de Dios son hijos de Dios.
யதோ யாவந்தோ லோகா ஈஸ்²வரஸ்யாத்மநாக்ரு’ஷ்யந்தே தே ஸர்வ்வ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநா ப⁴வந்தி|
15 No se les ha dado un espíritu de esclavitud ni de temor una vez más. No, lo que recibieron fue el espíritu que los convierte en hijos, para que estén dentro de la familia de Dios. Ahora podemos decir a viva voz: “¡Dios es nuestro Padre!”
யூயம்’ புநரபி ப⁴யஜநகம்’ தா³ஸ்யபா⁴வம்’ ந ப்ராப்தா: கிந்து யேந பா⁴வேநேஸ்²வரம்’ பித: பிதரிதி ப்ரோச்ய ஸம்போ³த⁴யத² தாத்³ரு’ஸ²ம்’ த³த்தகபுத்ரத்வபா⁴வம் ப்ராப்நுத|
16 El Espíritu mismo está de acuerdo con nosotros en que somos hijos de Dios.
அபரஞ்ச வயம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநா ஏதஸ்மிந் பவித்ர ஆத்மா ஸ்வயம் அஸ்மாகம் ஆத்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ ப்ரமாணம்’ த³தா³தி|
17 Y si somos sus hijos, entonces somos sus herederos. Somos herederos de Dios, y herederos junto con Cristo. Pero si queremos participar de su gloria, debemos participar de sus sufrimientos.
அதஏவ வயம்’ யதி³ ஸந்தாநாஸ்தர்ஹ்யதி⁴காரிண: , அர்தா²த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸ்வத்த்வாதி⁴காரிண: க்²ரீஷ்டேந ஸஹாதி⁴காரிணஸ்²ச ப⁴வாம: ; அபரம்’ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யதி³ து³: க²பா⁴கி³நோ ப⁴வாமஸ்தர்ஹி தஸ்ய விப⁴வஸ்யாபி பா⁴கி³நோ ப⁴விஷ்யாம: |
18 Sin embargo, estoy convencido de que lo que sufrimos en el presente no es nada si lo comparamos con la gloria futura que se nos revelará.
கிந்த்வஸ்மாஸு யோ பா⁴வீவிப⁴வ: ப்ரகாஸி²ஷ்யதே தஸ்ய ஸமீபே வர்த்தமாநகாலீநம்’ து³: க²மஹம்’ த்ரு’ணாய மந்யே|
19 Toda la creación espera con paciencia, anhelando que Dios se revele a sus hijos.
யத: ப்ராணிக³ண ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநாநாம்’ விப⁴வப்ராப்திம் ஆகாங்க்ஷந் நிதாந்தம் அபேக்ஷதே|
20 Porque Dios permitió que fuera frustrado el propósito de la creación.
அபரஞ்ச ப்ராணிக³ண: ஸ்வைரம் அலீகதாயா வஸீ²க்ரு’தோ நாப⁴வத்
21 Pero la creación misma mantiene la esperanza puesta en ese momento en que será liberada de la esclavitud de la degradación y participará de la gloriosa libertad de los hijos de Dios.
கிந்து ப்ராணிக³ணோ(அ)பி நஸ்²வரதாதீ⁴நத்வாத் முக்த: ஸந் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்தாநாநாம்’ பரமமுக்திம்’ ப்ராப்ஸ்யதீத்யபி⁴ப்ராயேண வஸீ²கர்த்ரா வஸீ²சக்ரே|
22 Sabemos que toda la creación clama con anhelo, sufriendo dolores de parto hasta hoy.
அபரஞ்ச ப்ரஸூயமாநாவத்³ வ்யதி²த: ஸந் இதா³நீம்’ யாவத் க்ரு’த்ஸ்ந: ப்ராணிக³ண ஆர்த்தஸ்வரம்’ கரோதீதி வயம்’ ஜாநீம: |
23 Y no solo la creación, sino que nosotros también, quienes tenemos un anticipo del Espíritu, y clamamos por dentro mientras esperamos que Dios nos “adopte”, que realice la redención de nuestros cuerpos.
கேவல: ஸ இதி நஹி கிந்து ப்ரத²மஜாதப²லஸ்வரூபம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தா வயமபி த³த்தகபுத்ரத்வபத³ப்ராப்திம் அர்தா²த் ஸ²ரீரஸ்ய முக்திம்’ ப்ரதீக்ஷமாணாஸ்தத்³வத்³ அந்தரார்த்தராவம்’ குர்ம்ம: |
24 Sin embargo, la esperanza que ya ha sido vista no es esperanza en absoluto. ¿Acaso quién espera lo que ya puede ver?
வயம்’ ப்ரத்யாஸ²யா த்ராணம் அலபா⁴மஹி கிந்து ப்ரத்யக்ஷவஸ்துநோ யா ப்ரத்யாஸா² ஸா ப்ரத்யாஸா² நஹி, யதோ மநுஷ்யோ யத் ஸமீக்ஷதே தஸ்ய ப்ரத்யாஸா²ம்’ குத: கரிஷ்யதி?
25 Como nosotros esperamos lo que no hemos visto todavía, esperamos pacientemente por ello.
யத்³ அப்ரத்யக்ஷம்’ தஸ்ய ப்ரத்யாஸா²ம்’ யதி³ வயம்’ குர்வ்வீமஹி தர்ஹி தை⁴ர்ய்யம் அவலம்ப்³ய ப்ரதீக்ஷாமஹே|
26 De la misma manera, el Espíritu nos ayuda en nuestra debilidad. Nosotros no sabemos cómo hablar con Dios, pero el Espíritu mismo intercede con nosotros y por nosotros mediante gemidos que las palabras no pueden expresar.
தத ஆத்மாபி ஸ்வயம் அஸ்மாகம்’ து³ர்ப்³ப³லதாயா: ஸஹாயத்வம்’ கரோதி; யத: கிம்’ ப்ரார்தி²தவ்யம்’ தத்³ போ³த்³து⁴ம்’ வயம்’ ந ஸ²க்நும: , கிந்த்வஸ்பஷ்டைரார்த்தராவைராத்மா ஸ்வயம் அஸ்மந்நிமித்தம்’ நிவேத³யதி|
27 Aquél que examina las mentes de todos conoce las motivaciones del Espíritu, porque el Espíritu aboga la causa de Dios en favor de los creyentes.
அபரம் ஈஸ்²வராபி⁴மதரூபேண பவித்ரலோகாநாம்’ க்ரு’தே நிவேத³யதி ய ஆத்மா தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)ந்தர்ய்யாமிநா ஜ்ஞாயதே|
28 Sabemos que en todas las cosas Dios obra para el bien de los que le aman, aquellos a quienes él ha llamado para formar parte de su plan.
அபரம் ஈஸ்²வரீயநிரூபணாநுஸாரேணாஹூதா: ஸந்தோ யே தஸ்மிந் ப்ரீயந்தே ஸர்வ்வாணி மிலித்வா தேஷாம்’ மங்க³லம்’ ஸாத⁴யந்தி, ஏதத்³ வயம்’ ஜாநீம: |
29 Porque Dios, escogiéndolos de antemano, los separó para ser como su Hijo, a fin de que el Hijo pudiera ser el primero de muchos hermanos y hermanas.
யத ஈஸ்²வரோ ப³ஹுப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மத்⁴யே ஸ்வபுத்ரம்’ ஜ்யேஷ்ட²ம்’ கர்த்தும் இச்ச²ந் யாந் பூர்வ்வம்’ லக்ஷ்யீக்ரு’தவாந் தாந் தஸ்ய ப்ரதிமூர்த்யா: ஸாத்³ரு’ஸ்²யப்ராப்த்யர்த²ம்’ ந்யயும்’க்த|
30 A los que escogió también llamó, y a aquellos a quienes llamó también justificó, y a quienes justificó también glorificó.
அபரஞ்ச தேந யே நியுக்தாஸ்த ஆஹூதா அபி யே ச தேநாஹூதாஸ்தே ஸபுண்யீக்ரு’தா: , யே ச தேந ஸபுண்யீக்ரு’தாஸ்தே விப⁴வயுக்தா: |
31 ¿Cuál es, entonces, nuestra respuesta a todo esto? Si Dios está a nuestro favor, ¿quién puede estar en contra de nosotros?
இத்யத்ர வயம்’ கிம்’ ப்³ரூம: ? ஈஸ்²வரோ யத்³யஸ்மாகம்’ ஸபக்ஷோ ப⁴வதி தர்ஹி கோ விபக்ஷோ(அ)ஸ்மாகம்’?
32 Dios, quien no retuvo a su propio Hijo, sino que lo entregó por todos nosotros, ¿no nos dará gratuitamente todas las cosas?
ஆத்மபுத்ரம்’ ந ரக்ஷித்வா யோ(அ)ஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே தம்’ ப்ரத³த்தவாந் ஸ கிம்’ தேந ஸஹாஸ்மப்⁴யம் அந்யாநி ஸர்வ்வாணி ந தா³ஸ்யதி?
33 ¿Quién puede acusar de alguna cosa al pueblo de Dios? Es Dios quien nos justifica,
ஈஸ்²வரஸ்யாபி⁴ருசிதேஷு கேந தோ³ஷ ஆரோபயிஷ்யதே? ய ஈஸ்²வரஸ்தாந் புண்யவத இவ க³ணயதி கிம்’ தேந?
34 así que ¿quién puede condenarnos? Fue Cristo quien murió—y más importante aún, quien se levantó de los muertos—el que se sienta a la diestra de Dios, presentando nuestro caso.
அபரம்’ தேப்⁴யோ த³ண்ட³தா³நாஜ்ஞா வா கேந கரிஷ்யதே? யோ(அ)ஸ்மந்நிமித்தம்’ ப்ராணாந் த்யக்தவாந் கேவலம்’ தந்ந கிந்து ம்ரு’தக³ணமத்⁴யாத்³ உத்தி²தவாந், அபி சேஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே பார்ஸ்²வே திஷ்ட²ந் அத்³யாப்யஸ்மாகம்’ நிமித்தம்’ ப்ரார்த²த ஏவம்பூ⁴தோ ய: க்²ரீஷ்ட: கிம்’ தேந?
35 ¿Quién puede separarnos del amor de Cristo? ¿Acaso la opresión, la angustia, o la persecución? ¿O acaso el hambre, la pobreza, el peligro, o la violencia?
அஸ்மாபி⁴: ஸஹ க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரேமவிச்சே²த³ம்’ ஜநயிதும்’ க: ஸ²க்நோதி? க்லேஸோ² வ்யஸநம்’ வா தாட³நா வா து³ர்பி⁴க்ஷம்’ வா வஸ்த்ரஹீநத்வம்’ வா ப்ராணஸம்’ஸ²யோ வா க²ங்கோ³ வா கிமேதாநி ஸ²க்நுவந்தி?
36 Tal como dice la Escritura: “Por tu causa estamos todo el tiempo en peligro de morir. Somos tratados como ovejas que serán llevadas al sacrificio”.
கிந்து லிகி²தம் ஆஸ்தே, யதா², வயம்’ தவ நிமித்தம்’ ஸ்மோ ம்ரு’த்யுவக்த்ரே(அ)கி²லம்’ தி³நம்’| ப³லிர்தே³யோ யதா² மேஷோ வயம்’ க³ண்யாமஹே ததா²|
37 No. En todas las cosas que nos suceden somos más que vencedores por medio de Aquél que nos amó.
அபரம்’ யோ(அ)ஸ்மாஸு ப்ரீயதே தேநைதாஸு விபத்ஸு வயம்’ ஸம்யக்³ விஜயாமஹே|
38 Por eso estoy plenamente convencido de que ni la muerte, ni la vida, ni los ángeles, ni los demonios, ni el presente, ni el futuro, ni las potencias,
யதோ(அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரபு⁴நா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநேஸ்²வரஸ்ய யத் ப்ரேம தஸ்மாத்³ அஸ்மாகம்’ விச்சே²த³ம்’ ஜநயிதும்’ ம்ரு’த்யு ர்ஜீவநம்’ வா தி³வ்யதூ³தா வா ப³லவந்தோ முக்²யதூ³தா வா வர்த்தமாநோ வா ப⁴விஷ்யந் காலோ வா உச்சபத³ம்’ வா நீசபத³ம்’ வாபரம்’ கிமபி ஸ்ரு’ஷ்டவஸ்து
39 ni lo alto, ni lo profundo, y, de hecho, ninguna cosa en toda la creación puede separarnos del amor de Dios en Jesucristo, nuestro Señor.
வைதேஷாம்’ கேநாபி ந ஸ²க்யமித்யஸ்மிந் த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸோ மமாஸ்தே|
