< Romanos 8 >

1 Así que ahora no hay condenación para los que están en Cristo Jesús.
Acunakyase, tuhkbäih Khritaw Jesuh üng vekiea phäha mkatnak am ve ti.
2 La ley del Espíritu de vida en Jesucristo me ha libertado de la ley del pecado y muerte.
Ngmüimkhya thum naw Jesuh khritaw üngkhyüh lawki xünnak ning jah pe khai. Acuna xünnak naw mkhyekatnak ja thihnak üngkhyüh ning jah mhlät pängki.
3 Lo que la ley no pudo hacer porque no tenía el poder para hacerlo debido a nuestra naturaleza pecaminosa, Dios pudo hacerlo. Al enviar a su propio Hijo en forma humana, Dios se hizo cargo del problema del pecado y destruyó el poder del pecado en nuestra naturaleza humana pecaminosa.
Ktha ngcekia nghngicim kyase Thum naw am a pawh khawh cun Pamhnam naw a pawh ni. Pamhnam naw nghngicima mäiha amäta Cakpa Jesuh Khritaw tüih law lü ani cun mkhyemsawhki nghngicima mäia law lü mkhyekatnak cun nängeiki.
4 De este modo, pudimos cumplir los buenos requisitos de la ley, siguiendo al Espíritu y no a nuestra naturaleza pecaminosa.
Pamhnam naw a pawh hin ngsungpyunki ngjak'hlü Thum cun mimi üng kümkawi lü mimi Ngmüimkhya üng xüng. Acun hin nghngicima mtisa lama am kya.
5 Aquellos que siguen su naturaleza pecaminosa están preocupados por cosas pecaminosas, pero los que siguen al Espíritu, se concentran en cosas espirituales.
Pumsa thuma vekie naw mtisa lama ami mlung takie; Ngmüimkhya thuma vekie naw Ngmüimkhya lama ami mlung takie.
6 La mente humana y pecaminosa lleva a la muerte, pero cuando la mente es guiada por el Espíritu, trae vida y paz.
Pumsa lama mlung tak cun thihnaka kyaki, Ngmüimkhya lama mlung tak cun xünnak ja dim’yenaka kyaki.
7 La mente humana y pecaminosa es reacia a Dios porque se niega a obedecer la ley de Dios. Y de hecho, no puede hacerlo;
Acunakyase, mtisa thum üng xün law üng Pamhnama yea kya lawki he. Pamhnam thum am läk u lü a läka pi am läk khawh u.
8 y aquellos que siguen su naturaleza pecaminosa no pueden agradar a Dios.
Acunakyase, mtisa thuma vekie naw, Pamhnam am jesak thei u.
9 Pero ustedes no siguen su naturaleza pecaminosa sino al Espíritu, si es que el Espíritu de Dios vive en ustedes. Porque aquellos que no tienen el Espíritu de Cristo dentro de ellos, no le pertenecen a él.
Cunsepi, Pamhnama Ngmüimkhya nangmi üng ve kcangkia akya üng mtisa üng am ve u lü, Ngmüimkhya üng nami veki ni. Cunsepi, u pi Khritawa Ngmüimkhya am taki cun ania khyanga am kya.
10 Sin embargo, si Cristo está en ustedes, aunque su cuerpo vaya a morir por causa del pecado, el Espíritu les da vida porque ahora ustedes están justificados delante de Dios.
Cunsepi, Khritaw nangmi üng a ve üng, mkhyekatnaka phäha thi khai mtisa pi Pamhnam am nami ngsungpyunkia kyase Ngmüimkhya cun nami xüngnaka kyaki.
11 El Espíritu de Dios que levantó a Jesús de los muertos, vive en ustedes. Él, que levantó a Jesús de los muertos, dará vida a sus cuerpos muertos a través de su Espíritu que vive en ustedes.
Jesuh thihnak üngkhyüh mtho bekia Pamhnama Ngmüimkhya nangmi üng a ve ta, Khritaw thihnak üngkhyüh mtho beki nami k'uma veki ania Ngmüimkhya naw thi theikia nami mtisa üngpi xünnak ning jah pe khai.
12 Así que, hermanos y hermanas, no tenemos que seguir nuestra naturaleza pecaminosa que obra conforme a nuestros deseos humanos.
Acunakyase, ka püie aw, mi mta veki, lüpi mtisa thuma a hlüeia mi xün khaia am kya.
13 Porque si ustedes viven bajo el control de su naturaleza pecaminosa, van a morir. Pero si siguen el camino del Espíritu, dando muerte a las cosas malas que hacen, entonces vivirán.
Mtisa thuma nami ve üng nami thi khai; cunsepi, mtisa bilawhe cun Ngmüimkya am nami ja thihsak üng nami xüng khai.
14 Todos los que son guiados por el Espíritu de Dios son hijos de Dios.
Pamhnama Ngmüimkya naw a jah khyüisawe cun Pamhnama caa kyakie.
15 No se les ha dado un espíritu de esclavitud ni de temor una vez más. No, lo que recibieron fue el espíritu que los convierte en hijos, para que estén dentro de la familia de Dios. Ahora podemos decir a viva voz: “¡Dios es nuestro Padre!”
Pamhnam naw a ning jah peta Ngmüimkhya naw kyühnak ja mpya kyanak be am ning jah pe. Lüpi Ngmüimkhya naw Pamhnama ca thawnnak ja “ka Pa, ka Pa” ti lü ngkhünak vaia ngmüimkhyaa johit ning jah petki.
16 El Espíritu mismo está de acuerdo con nosotros en que somos hijos de Dios.
Acuna Ngmüimkya Ngcim kung naw mi ngmüimkya üng Pamhnama caea mi kyaki ti cun jah ksingsaki;
17 Y si somos sus hijos, entonces somos sus herederos. Somos herederos de Dios, y herederos junto con Cristo. Pero si queremos participar de su gloria, debemos participar de sus sufrimientos.
A caea mi kyak üng a khyangea phäh a tak khawhthem mi yah khai. Pamhnam naw Khritaw üng a tak pet khawhthem pi mi yah khai isetiakyaküng Khritawa khuikhanak pi mi khameipüi lü a hlüngtainak pi mi yümeipüi khai.
18 Sin embargo, estoy convencido de que lo que sufrimos en el presente no es nada si lo comparamos con la gloria futura que se nos revelará.
Tuhkbäih khuikhanake hin, malama hlüngtainak ngdang law khai üng am jah mtäng phyaki ni.
19 Toda la creación espera con paciencia, anhelando que Dios se revele a sus hijos.
A mhnünmcenge naküt naw äpeinak am, Pamhnama caea ngdang lawnak vai k'äihkie.
20 Porque Dios permitió que fuera frustrado el propósito de la creación.
A mhnünmcenge naw ami vecawh ning ami mkhyüh hin ami hlüeia am kya lüpi Pamhnam naw acukba a hlüeia kyaki. Lüpi äpeinak veki,
21 Pero la creación misma mantiene la esperanza puesta en ese momento en que será liberada de la esclavitud de la degradación y participará de la gloriosa libertad de los hijos de Dios.
A mhnünmcenge kung pi pyüpyenaka mpya üngka naw jah mhläta kya khai, Pamhnama caea hlüngtaikia lätnak yah hnga khaiea kyaki.
22 Sabemos que toda la creación clama con anhelo, sufriendo dolores de parto hasta hoy.
A mhnünmcenge naküt tuhvei cäpa ngko u lü na hmi law khaia nghnumia mäiha jah msomhlei u lü vekie tia mi ksingki.
23 Y no solo la creación, sino que nosotros también, quienes tenemos un anticipo del Espíritu, y clamamos por dentro mientras esperamos que Dios nos “adopte”, que realice la redención de nuestros cuerpos.
Mhnünmceng däka am kyase, Pamhnam naw amdanga a jah yeta Ngmüimkhya mi taki pi mi mlung k'uma mi ngkoki. Pamhnama caa mi kyaknak vai ja a mhnünmcenge a jah mhlät vai pi mi k'äihei sihki.
24 Sin embargo, la esperanza que ya ha sido vista no es esperanza en absoluto. ¿Acaso quién espera lo que ya puede ver?
Äpeinak am küikyannak mi yah ve; cunsepi, hmu u lü äpei cun äpeinaka am kya. Khyang naw a hmuh thei cun ihawkba mi äpei khai ni?
25 Como nosotros esperamos lo que no hemos visto todavía, esperamos pacientemente por ello.
Am mi hmuh thei mi äpei üng, mlung msaünak am mi k'äih khai.
26 De la misma manera, el Espíritu nos ayuda en nuestra debilidad. Nosotros no sabemos cómo hablar con Dios, pero el Espíritu mismo intercede con nosotros y por nosotros mediante gemidos que las palabras no pueden expresar.
Acun käna, Ngmüimkhya naw am mi kyannake üng ja kpüiki. Mi ktaiyü üng ihawkba ktaiyü vai tia am mi ksing. Cunsepi, mi ktaiyü üng ngthu üng am pyen theia ngkonak am Ngmüimkhya naw ngko lü jah ktaiyü peki.
27 Aquél que examina las mentes de todos conoce las motivaciones del Espíritu, porque el Espíritu aboga la causa de Dios en favor de los creyentes.
Acunüng, Mi mlung jah teng lü Ngmüimkhya naw i cungaiki ti cun ksingki, isetiakyaküng khyangea kcaha Pamhnama veia a ktaiyü hin Pamhnama ngjak'hlüa kyaki.
28 Sabemos que en todas las cosas Dios obra para el bien de los que le aman, aquellos a quienes él ha llamado para formar parte de su plan.
Avan üng atänga Pamhnam mhläkphyanakie, a titänga a jah khüea phäha akdaw vaia biloki tia mi ksingki.
29 Porque Dios, escogiéndolos de antemano, los separó para ser como su Hijo, a fin de que el Hijo pudiera ser el primero de muchos hermanos y hermanas.
A jah ksing pänge cun amäta a ca mäiha ve khaiea a jah na mhnün päng, a Cakpa cun bena khawhahea ksunga ca kcüka a kya lawnak thei vaia kyaki.
30 A los que escogió también llamó, y a aquellos a quienes llamó también justificó, y a quienes justificó también glorificó.
Acunakyase a jah na phyäi pänge ni a jah khü; a jah khüe ni amät am a jah ngsungpyunsak; a jah ngsungpyunsak pänge ni a jah mhlünmtai.
31 ¿Cuál es, entonces, nuestra respuesta a todo esto? Si Dios está a nuestro favor, ¿quién puede estar en contra de nosotros?
Acunüng a hina ngthue üng i mi pyen thei khai? Pamhnam mimi phäha a ve üng u naw jah tu thei khai ni?
32 Dios, quien no retuvo a su propio Hijo, sino que lo entregó por todos nosotros, ¿no nos dará gratuitamente todas las cosas?
Amäta Cakpa pi am kpamei lü mi vana phäha jah peki naw, avan naküt amdanga am jah pet sih khai aw?
33 ¿Quién puede acusar de alguna cosa al pueblo de Dios? Es Dios quien nos justifica,
Pamhnama xüa khyange cun u naw jah ksekha na thei khai ni? Pamhnam amät kung naw am mkhyekat u a ti.
34 así que ¿quién puede condenarnos? Fue Cristo quien murió—y más importante aún, quien se levantó de los muertos—el que se sienta a la diestra de Dios, presentando nuestro caso.
U naw jah mkatei thei khai ni? Khritaw Jesuh naw am jah mkatei. Thi lü, thi däkia am kya lü, thihnak üngka naw tho law be lü Pamhnama khet lama ve lü jah ktaiyü peki cun Khritawa kyaki ni.
35 ¿Quién puede separarnos del amor de Cristo? ¿Acaso la opresión, la angustia, o la persecución? ¿O acaso el hambre, la pobreza, el peligro, o la violencia?
Khritawa mhläkphyanak üngka naw u naw ja mtai thei khai aw? Khuikhatnak naw pi kyase, khaknak naw pi kyase, mkhuimkhanak naw pi kyase, cawixainak naw pi kyase, akpuma venak naw pi kyase, kyühkyawknak naw pi kyase, thihnak naw pi kyase, jah mtai thei khai aw?
36 Tal como dice la Escritura: “Por tu causa estamos todo el tiempo en peligro de morir. Somos tratados como ovejas que serán llevadas al sacrificio”.
“Nanga phäha anglät se thihnak vai üng kami veki; hnim vaia toca mäia ami jah pawh” tia Cangcim naw pyenki.
37 No. En todas las cosas que nos suceden somos más que vencedores por medio de Aquél que nos amó.
Am jah mtai, jah jawngnakia a bäkhäknaka phäha acune naküt kami jah näng päng ni.
38 Por eso estoy plenamente convencido de que ni la muerte, ni la vida, ni los ángeles, ni los demonios, ni el presente, ni el futuro, ni las potencias,
Isetiakyaküng, thihnaka pi kyase, xünaka pi kyase, khankhaw ngsäa pi kyase, khawyai ksea pi kyase, khankhaw anaa pi kyase, tuhkbäih üngkaea pi kyase, tuha ve law khaiea pi kyase,
39 ni lo alto, ni lo profundo, y, de hecho, ninguna cosa en toda la creación puede separarnos del amor de Dios en Jesucristo, nuestro Señor.
ak’hlünga pi kyase, aknema pi kyase, mhnünmceng naküt üngka i naw pi, mi Bawipa Jesuh Khritaw vei mi yaha Pamhnama mhläkphyanak üngka naw am jah mtai thei khai tia akcanga ka ksingki.

< Romanos 8 >